GUPUH

Setu Wage 4 Mei 2019

BENINGE EMBUN ESUK

Purwaning Dumadi 18:1-8

Jabur 30

Lukas 14:12-14

“Abraham nuli énggal-énggal mlebu ing kémah ngandhani Sarah, tembungé, “Gelis, gawéa roti, njupuka glepung telung taker.”Banjur énggal-énggal menyang panggonané sapi, milih pedhèt sing lemu, dipasrahaké marang batur, dikon énggal-énggal nyembelèh lan ngolah dagingé. Sawisé mengkono banjur ngladèkaké susu kenthel, pohan lan daging pedhèt sing diolah mau, kabèh kasaosaké para tamu. Déné Abraham dhéwé nunggoni karo ngadeg ing sacedhaké para tamu kang padha dhahar.”

Promo sampai 15 mei

Kanggone wong sing nggunakne adat ketimuran, tamu kuwi kaya dene raja. Mula nalika nampa tamu, mesti ngupayakne sabarang sing isa kanggu nyugata utawa nyuduh. Polah anggone ngupayakne suguhan tamu kuwi ana neng basa tradisi Jawa diarani GUPUH, lan kuwi biasane dadi ukara bebarengan karo Lungguh lan Suguh. Tegese, wong yen ketamon mesti ngupayakne supaya tamune krasan, mula ya kudu disuguh sak apik-apik’e mula ya kudu GUPUH anggone nggolekne. Kuwi dadi adat tradisi sing apik, sanadyan saiki wis ora pati’a katon meneh.

Ana crita neng Kitab Suci, nalika Abraham ketamon pawongan telu cacahe. Ngepasi awan panase ngeram, nalika lagi leyeh-leyeh neng ngarepan omahe, neng sor wit  tarbantin. Ndelalah ana tamu telu,lan banjur ya GUPUH supaya bisa nyuguh lan skadurunge kuwi pada diaturi Lungguh. GUPUH’e Abraham jian pol tenan, ngakon bojone ngawe roti nganggo glepung sing jos dewe, ngakon rewange mbeleh sapi sing lemu dewe tur daginge sing jik empuk. Kuwi kabeh dilakoni Abraham merga yakin yen sing rawuh kuwi Gusti Allah. Pancen bener sing rawuh pawongan telu, ananging ana ing pamawase Abraham kuwi Gusti Allah, mula ya kudu disuguh sing paling apik, mula ya nganti GUPUH.

Apa sing dilakoni Abraham kuwi saiki arang klakon, artine arang banget wong sing mapanake tamu minangka “sulihsarira” Gusti, tamu ya tamu. Merga saka kuwi, saiki ya arang sing GUPUH, paling nyuguh ya sak’anane, malah sing klakon nganggo semangat kejujuran, ya yen ora ana yaw is, biasa wae tamu kon Lungguh tanpa disuguh, merga wegah GUPUH. Kuwi kabeh ya klakon ana neng donyaning kapercayan, arang sing gelem GUPUH nampa Gusti sing rawuh awujud timbalan leladi, akeh-akehe malah wegah nampa, enda lan mlayu ngedoh kanti alesan sing jian ndakik-ndakik kae.

“Mau bengi mulih bengi ya Jo?”, Lik Ndoleng nakoni Dalijo pas ngopi esuk,sakdurunge mangkat ngarit.

“Iyo Lik, latihan pemandu musik, lagune angel kabeh” Wangsulane Dalijo, sinambi nyumet djarumsupere.

“Wong mung dadi pemandu lagu wae kok ngeram lehmu nyawiske, entuk-entukanmu jan-janne apa?” Lik Ndoleng jik durung bisa ngerti pilihane Dalijo.

“Lha tinimbang kowe Lik, dijak makarya neng pakaryne Gusti klugat-kluget kaya uler jedung kasmaran”, Nduk I’in melu cawe-cawe.

“Weh, maksutmu In?”, Lik Ndoleng sajak tersinggung.

“Dijak urunan nggo nyantuni Panti Asuhan ora gelem, dijak persembahan kanggo beasiswa jare randuwe duwit tapi Honda jik apik didol malah ganti, dikon melu tuku kaos, merga meh dingo nyetak buku, ya blas ora maelu. Lha iki kang Dalijo aktif semangat pelayanan kok disaruwe?” Nduk I’in genti sing erosi, eh emosi.

“Wis-wis, ngapa malah regejegan..aku nglakoni kaya ngene iki merga aku mapanke kabeh minangka pamaturnuwunku marang Gusti, sing wis kersa Rawuh neng uripku, mula aku ya kudu GUPUH lehku nampani”, Dalijo mangsuli karo santai lan klepas-klepus kae, dene Lik Ndoleng ya kaya biasane, plengah-plengeh karo nyekeli sirahe sing rambute mung kari limang ler..

Mbah’e..