Sabtu, 19 Januari 2019

SUNAT


Setu Wage 19 Januari 2019
BENINGE EMBUN ESUK

Yeremia 4:1-4
Jabur 36:5-10
Lukas 2:22-35
“Padha netepana prejanjianmu karo Pangéran, Allahmu, lan uripmu pasrahna marang Aku, hé kowé wong Yéhuda lan Yérusalèm. Yèn ora, paukuman-Ku bakal murub kaya geni, merga saka sakèhé kaluputan sing wis koklakoni. Mangka urubé bakal ora kena disirep, iya jalaran saka penggawému sing ala” Yeremia 4:4

Yen ngomong bab SUNAT, mesti angen-angene akeh wong mung marang bab pucuk’ing kulit “manuk’e” wong lanang sing diiris,ditata lan (mungkin) dihias, supaya ora njendhel regetan sing kudune bablas mili nalika nguyuh. Mula saka kuwi, arang wong sing ngrembug bab SUNAT, pomeneh wong wadon.(eh mbuh ding, aja-aja wong wadon yen ngrumpi ya ngrembug bab SUNAT…), merga SUNAT kuwi dudu babagan sing lumrah dirembug. Paling-paling umpama’a ngrembug ya malah bab nyumbang’e wae, nalika wongtuane sing diSUNATi kepengen entuk bathi..

Ana neng Kitab Susi, eh Suci…SUNAT kuwi ora mung bab pucuk’ing kulit sing diiris,ditata lan diukir, ananging ana tegese sing luwih jero,yakuwi bab Prasetyane manungsa karo Gusti. SUNAT ana neng Kitab Suci didadekna perkara sing sinengker lan uga Tanda Pepeling. Nalika arep SUNAT, kabeh diwulang bab SUNAT lan maknane, dene sakwise diSUNAT, kudu mulangake bab SUNAT kuwi mau marang anak putune. Manut kapercayane wong Yehuda lan Israel, SUNAT kuwi ajine ngeram, mula ya diajeni. Merga lumantar SUNAT apa sing kudune ditanggung dening menungsa wis ditanggung dening Gusti. 

Lumantar SUNAT, Gusti Allah janji ngayomi, nentremke,nyukupi lan nuntun salakune wong Yerusalem. Ananging yen mblenjani janji, ora setya tuhu karo Gusti, ukuman sing ngenteni. Lumantar SUNAT, Gusti siap nyukupi apa sing dadi “kebutuhane” menungsa,ning yakuwi,menungsa ya kudu mbangun turut karo apa wae pranatan lan pepakone urip saka Gusti, nyleweng ya remuk ndul….

“In…bojomu kae SUNAT ra?”, Sore kuwi ujug-ujug Dalijo nakoni sing aeng-aeng karo Nduk I’in..

“Yo mbuh kang..lha aku dewe ya ora isa mbedakne endi sing sunat lan ora….Mung jarene kang Batani mantri tukang SUNAT kae, sansaya akeh sing SUNAT, sansaya akeh sabetane”,Wangsulane Nduk I’in sinambi nyiling kopi, lan raine katon rada nesu.

“Lha kowe poyo SUNAT ta Jo?”, Lik Ndoleng ujug-ujug njedul seka kamar, kaya biasane, metu kamar karo mbenerke sarungane sing tansah mete-mete.

“Yen aku genah SUNAT lik, mbiyen pas lulus esempe, rapercaya,iki delok’en..”, Dalijo mangsuli, sajak esmosi merga rada diece Lik Ndoleng.

“Biyuhhhh..esempe lagi SUNAT kang Dal? Lha mendah ulete kang…”Nduk I’in rasida nesu malah bungah isa ngece Dalijo.

“SUNAT kuwi yen saiki maknane wis bea karo jaman Kitab Suci. Saiki mung pantes-pantes, lan kanggo kesehatan. Ananging mbiyen kuwi nggo tanda prajanjiane Gusti Allah karo menungsa, ora bain-bain. Mulane sanadyan saiki ws rada beda maknane, ayo tansah dieling, yen lumantar SUNAT kuwi mbiyen Gusti nate janji karo menungsa,yen arep tansah ngrumati saklawase urip. Ora mung lumantar SUNAT, apa wae ayo dipapanke minangka carane Gusti ngrumati titah’E”, Lik Ndoleng sesorah,karo ngelus-lus brengose sing mung kaya sungut Lele..

Mbah’e..

Tidak ada komentar:

Posting Komentar

FIKSI Di Malam PASKAH