Selasa, 12 Februari 2019

NGGEMPIL


Selasa Pon 12 Pebroari 2019
BENINGE EMBUN ESUK

1 Samuel 9:10-20
Jabur 115
Markus 2:23-28
“Dhuh Allah, sampun dhateng kawula, inggih sampun dhateng kawula, namunga asma Paduka kémawon ingkang kamulyakaken, awit saking sih lan kasetyan Paduka.” Jabur 115:1

Saben ana acara pahargyan sing nggunak’ake basa Jawa krama inggil, mesti kereb krungu tembung NGGEMPIL. Dene tegese  NGGEMPIL yokuwi  njupuk samubarang sing dudu duwek’e sing dilakoni kanthi sengaja. Dadi wong sing NGGEMPIL kuwi nglakoni kanthi sengaja, ananging sing dijupuk mung sithik.
Akeh tumindak sing isa digolongke NGGEMPIL, ana NGGEMPIL wektu, NGGEMPIL kamardikan, NGGEMPIL Kamulyan lan sakpanunggalane.
Hayo, saiki sapa sing maca tulisan iki wis tahu NGGEMPIL?Mesti wis ana sing nglakoni, raketang mung NGGEMPIL wektu nyawang sing ayu..(kanggone sing lanang, yen sing wadon ya nyawang sing bagus..hehe)

Ana neng urip iki ora sithik sing senengane NGGEMPIL, malah ana sing NGGEMPIL kamulyane Gusti. Kuwi kerep dilakoni sesideman utama malah sok dislamurke. Ngomong katone andhapasor,ning sejatine sombong, NGGEMPIL kamulyane Gusti. Tumindak sing ketok’e tulus iklas ning tujuane ben dialembana, kuwi kabeh klebu tumindak NGGEMPIL kamulyane Gusti.
Kitab Suci paring piwulang, yen bab NGGEMPIL kamulyane Gusti kuwi ora pareng, kaya paseksine Juru Jabur.  Nalika semana Juru Jabur ndedonga, masrah’ake  kamulyan marang Gusti. Juru Jabur sadar yen kabeh sing kalkon, kabeh sing dilakoni kuwi mung merga Sih Rahmate Gusti, mula nalika ana sing ngalembana,Juru Jabur emoh nampa pangalembana. Tumrap Juru Jabur, pangalembana kuwi mung kanggo Gusti Allah, lan dewekne babar pisan moh NGGEMPIL pangalembana kuwi.

Yen Juru Jabur emoh NGGEMPIL kamulyane Gusti, jaman saiki ora sithik menungsa sing malah senenge NGGEMPIL kamulyane Gusti. Ana sing senenge yen dialem, ana sing nesu nalika ora ana sing ngalembana, ana sing njaluk dituruti karepe kabeh kekarepane  lan akeh banget moel-model utawa “modus” NGGEMPIL kamulyan’e Gusti. Mula saka kuwi, yen nuladha Juru Jabur, kudune yen ana sing ngalembana , enggal endha lan nyuwun ngapura marang Gusti merga wis wani NGGEMPIL kagungane Gusti.
“Jian, kabeh saiki pada rapeduli mbek aku. Ora ana sing nggatekne babar blas, kamangka akeh sing wis taklakoni, yen aku ora tumandang mesti kacau acarane”, Lik Ndoleng sore kuwi nesu-nesu, ngamuk-ngamuk kaya Pitik meh ngendog raentuk tarangan.
“Wh, sampeyan ngapa ta Lik, kok kabeh diamuk,kabeh dinesoni?”, Nduk I’in njajal nakoni pakne cilik’e sing baguse ngromyong kuwi.
“Lha piye ora kemropok ta In, lha wong kene wis nunjang palang njungkel njempalik kok ya babarblas reneksing ngaruhke, renek sing ngalem babar blas. Mula ya aku nesu, sukneh wegah aku..”, Lik Ndoleng ora sansaya sareh malah sansaya ngamuk.
“Nek makarya kuwi kudu iklas lik, makarya apa wae. Rasah nunggu eleman, rasah ngenteni disubya-subya. Kabeh pangalembana kuwi mung kagem Gusti. Begja sampeyan diparingi kesempatan makarya, mange ling, kathah sing mboten entuk kesempatan. Sing penting sampeyan wis isa nyawang Yu Wasti kan”, Dalijo ngojahi Lik Ndoleng sinambi  semu ngenyek lan klepas-klepus karo djarumsupere lan menthelengi hapene.
“Lawa bungkrettt….bocah siji iki isa wae ngece wong tuwa kaya aku..hmmmmm…Baj….”, Lik Ndoleng sajak nesu tenan, ning mung dibatin, merga wedi diamuk sing pada maca tulisan iki..hehe

Mbahe.


2 komentar:

FIKSI Di Malam PASKAH