NJARAG

 

Jemuah Pon 22 Januari 2021

BENINGE EMBUN ESUK

Yeremia 20 :7-12

Jabur 62 :5-12

2 Petrus 3 :1-7

“Kang luwih dhisik kudu koksumurupi, yaiku manawa besuk ing dina-dina wekasan bakal ana juru-juru pamoyok kang jumedhul memoyoki, yaiku wong kang lakune padha nuruti hawa-nepsune, sarta kang padha duwe uni mangkene: “Endi prasetya bakal rawuhe iku? Jalaran wiwit nalika ngajale para leluhurkita samubarang kabeh ajeg bae kaya nalika donya dititahake.” Wong-wong iku njarag ora kapengin weruh, manawa marga saka sabdaning Allah wiwit biyen mula wis ana langit sarta ana bumi, kang dumadine saka banyu sarta srana banyu.” 2 Perus 3: 3-5

 

Mbokmenawa kabeh sing maca tulisan iki wis dong karo tembung NJARAG, yakuwi tumindak kang disengaja, sanadyan tumrap ing uripe ora patio migunani. Gunane tumindak NJARAG tumrap sing nglakoni ya mung marem lan ngrasakne lega ana ing uripe, ing kene lega utawa mareme kuwi mligi bab hawanefsu kamanungsane. Dadi tembung NJARAG kuwi artine meh kabeh negative. Sanadyan kaya mengkono, hora sithik menungsa sing seneng ngayahi ayahan NJARAG kuwi, sanadyan resikone ya gede. Sepisan meneh, NJARAG kuwi sawijining tumindak kang disengaja, sanadyan manfaate ora ana.

 

Ana piwulang Kitab Suci kang ana gegayutane karo bab NJARAG, yakuwi neng surate rasul Patrus bab 3, ing kana tinulis yen okeh wong sing ngece marang piwulange Gusti lumantar Kitab Suci. Mligi ing tulisan kuwi sing pada dipoyoki yakuwi bab dinaning wekasan. Okeh wong sing hora percaya lan malah moyoki. Pirsa kang kaya mengkene iki, Rasul Petrus ngelikake marang pasamuan supaya waspada, ora usah kalah karo pamoyok kang kaya mangkono kuwi. Kabeh pamoyok kuwi dening rasul Patrus kinaranan NJARAG pangandikane Gusti.

 

Ing jaman saiki ora sithik wong sing seneng NJARAG, malah sing dijarag kuwi Gusti Allah piyambak. Ngerti yen wajibe pasamuan kuwi ngrumati keslametane, malah mincing, ngerti yen sesuk dina minggu malah bengine begadang,lek—lekan, njur esuke raisa tangi, kuwi kabeh isa diarani NJARAG. Pancen kabeh kuwi pilihan, ananging ora luput yen lumantar tulisan iki, kena kanggo srana ngelikake.

 

“Jo, ngandi paklikmu Ndoleng, kok durung njedul?” Takone Wa’ane Solebo, nalika sore kuwi wis klunuh-klunuh neng gazebo sor Talok, ndelalah padhang mbulan.

“Mbuh dhe, mau alesane meriang, arep nglengek sik, ben luwih seger, presh jare paklik..”Semaure Dalijo sinambi dolanan androit lan nglepus karo MLDne.

“Weh, lha jebul penyakit kuwi ana sing cluthak ya Jo? Lha mbek Ndoleng wae doyan” Wak’ane Solebo nanggepi inpormasine Dalijo bab Lik Ndoleng.

“Yakuwi nggumunku dhe, peruse bggragas, doyan karo Lik Ndoleng” Semaure Dalijo , njur ketungka tekane pakde Kento, njur nimbrung rembugan.

“Jian kepenak kuwi Markun kae lur, poknak-piknik wae. Rungsuwe piknik erte, iki piknik sekolahan ngeterke muride, jian joss..poll..” Unine dhe Kento, sinambi nebahi papan lungguhue.

“Weh, kang Markun piknik apa karo Yu Wasti dhe?”Takone Iin, sinambi mlebu saka nyuci gelas wingi bengi sing rung kober dicuci.

“Hora, Wasti lan anake ora dijak, dewe si Markun” Wangsulane Dhe Kento.

“Waduh, brarti paklik mang-meng,mang-meng neng kamar kae, aja-aja tilpun-tilpunan karo Yu Wasti?” Unine Iin, njur wa’ane Solebo lan Dalijo njranthal nyedaki kamare Lik Ndoleng.

“Oalah Leng….alesanmu meriang, jebul mung arep neng kamar, telpun-telpunan…jian poll awakmu kuwiiii!!” Unine wa’ane Solebo sinambi nggeret tangane Lik Ndoleng dijak neng gazebo.

“Leng, aja NJARAG marang kahanan, elinga ngendikane “mbahe” neng BENINGE MEBUN ESUK kae, NJARAG kuwi ora apik,ora becik. Wis aja mbok terusne olehmu noleh neng Wasti” Omongane Dhe Kento sareh, sajak mibawani.

“Dussss..sidane konagan caahhhh..Jindulllll” Lirih Lik Ndoleng olehe muni, njur njerit kicat-kicat, merga nyruput kopi sing jik mongah-mongah..

“Aooohh..angass..angas..angashhh..hhh”

 

Mbah’e