MEGURU

 

Minggu Kliwon 24 Januari 2021

BENINGE EMBUN ESUK

Yunus 3 :1-5

Jabur 62 :5-12

1 Korinta 7 :29-31

Markus 1 :14-20

“Banjur padha didhawuhi Gusti Yesus mangkene: “Ayo, padha melua Aku, kowe bakal Dakdadekake tukang golek uwong.” Sakarone nuli enggal-enggal ninggal jalane lan ndherekake Panjenengane.” Markus 1:17-18

 

MEGURU kuwi asale saka tembung lingga “guru”, sing tegese pawongan kang bisa menehi piwulang, dene ujud’e piwulang  kuwi isa apik lan uga ora apik. Saka lingga “guru” kuwi njur isa dadi pirang-pirang tembung, isa paguron sing tegese papan sinau marang  guru lan uga MEGURU, sing tegese melu pawongan sing dipercaya isa dadi guru, ya guru bab kawruhing urip uga guru bab ulah kanuragan. Dadi cekak aose, MEGURU kuwi  tumindak kang kanthi sadhar dilakoni amarga nduweni krenteg neng ati pengen nampa kawruh lan uga kakuwataning urip. Dadi, MEGURU kuwi sejatine sing butuh dudu guru, ananging (calon) murid.

 

Crita neng Injil Markus bab 1 kang dadi wacan dina minggu kliwon iki isa dadi kaca benggalaning urip, tumrap sapa wae sing jarene “murid’e Gusti Yesus”. Yen neng crita Kitab Suci, nalika Gusti tindak lan pirsa ana pawongan kang nembe makarya, njur ditimbali,diajak nderekne Panjengane, wong-wong kuwi ora semaya,apa meneh selak,langsung nderek lan nderekae Gusti. Kira-kira kok isa kaya mengkono kuwi nalare kepiye ya? Mbokmenawa gegambaran iki isa dingo mbandingake, cikben luwih mayar mangerteni. Jaman biyen, oeh wong pengen nggolek “kasekten”, mula wani jajah praja milangkori nggolek guru sekti. Nalika entuk kabar ana guru sekti, sanadyan adohe ngeram, mesti diparani, amarga butuh. Yen ing jaman saiki, ya memper bocah nggolek sekolahan, mokal nggolek sekolahan sing ora apik,sing mung ceng-cengpo. Mesti nggolek sing paporit, sanadyan larang lan papane adoh. Kuwi kabeh klakon, amarga butuh arep sinau,arep MEGURU. Yen wong butuh kuwi mesti nggoleki, mokal lali utawa nglali.

 

Lha yen saiki gegambaran ing ndhuwur dipapanake bab “MEGURU” marang Gusti Yesus? Neng Kitab Injil, Simon, Andreas, Yokanan,Yakobus nalika ditimbali Gusti langsung “njranthal”, kuwi amarga padha mbutuhake Gusti, mula ya kabeh ditinggal. Ing jaman saiki kira-kira jik isa klakon pora ya? Angel! Lha saiki wis padha Gerang mbongkang wae, nyang nggreja sing dipercaya minangka cara ngrumati keslametan wae jik kaya cah cilik, kudu dielak-elikake wae. Saiki sanadyan wis Gerang bongkang, nyang nggrejam mung datnyeng, malah kala-kala nyalahake “Liyan”, jian pora nggregetake kae. Kuwi kabeh bisane klakon amarga ora mapanake  Gusti minangka Guruning Kauripan, mula ya ora mraktekake MEGURU. Ngabekti mung patut-patute, mangkat neng nggreja njur turu nglipus,tangi-tangi bareng krungu tembung AMIN!

 

“Ayo mangkat Lik” Unine Dalijo, neng Lik Ndoleng, nalika minggu esuk kuwi cecawis arepngabekti neng greja.

“Mangkata sik Jo, aku arep mangkat jam sanga” Semaure Lik Ndoleng saka njero kamar, sajak jik kemulan, ketara seka swarane.

“E…yowis, tak mangkat ndisik Lik”, Dalijo arepnganggo sepatu bulug’e, meh mangkat, njur Iin ya meh mangkat, nakoni Dalijo.

“Lha paklik ramangkat ta kang?”

“Jare ngko jam sanga”

“Haiyahh…ngko jam sanga palinga ditakoni wis mangkat esuk jam pitu..cen racetha paklik ki” Iin muni, sajak nesuu.

“Ora apa-apa In, paklik mbokmenawa rung rumangsa butuh piwulange Gusti, mula dipeksa kaya ngapa ya angel. Yen butuh piwulange Gusti, kuwi tegese MEGURU, kaya critane Injil markus ing dina iki kae lho. Paklik kuwi neng nggreja mung arep ketemu Yu Wasti,lha ndelalah Yu Wasti ra mangkat,merga tilik mertuane neng Mbrengkut” Muni ngono, Dalijo diserok-serokne,lan keprungu Lik Ndoleng.

“Jindullllll…jik ngrasani aku cah loro kae….” Batine Lik Ndoleng.

 

Mba