Sabtu, 23 Januari 2021

USEN

 

Setu Wage 23 Januari 2021

BENINGE EMBUN ESUK




Yeremia 20 :14-18

Jabur 62:5-12

Lukas 10 :13-16

“Bilai kowe kutha Khorazim! Bilai kowe kutha Betsaida! Amarga saupama ing kutha Tirus lan ing kutha Sidon ana mukjijat-mukjijat kaya kang kalakon ana ing tengah-tengahmu, mesthi wis biyen-biyen anggone mratobat kalawan manganggo bagor lan linggih ing awu.” Lukas 10 :13

 

Yen maca wacan Kitab Suci leksionari dina iki, Sekli Lulijan, mbok menawa ana sing marakne bingung. Lha lira ing kono tinulis bab ngamuk lan dukane Gusti Yesus. Kutha-kutha sing tinulis ing wacan Injil Lukas dina iki kabeh kayane diamuk dening Gusti. Iki ya isa wae dadi papan pitakonan, jarene Gusti Yesus kuwi sabar, lembah manah,loma lan sakpiturute, lha iki kok nyupatani kutha-kutha kang  mestine ya ana sing ngenggini. Lha sejatine ana apa ta?


 


Manut sakpangertenku, sing jian cubluk iki, anane Gusti Yesus nyupatani marang kutha-kutha sing tinulis neng Injil Lukas kuwi amarga jian ngengkele ngeram. Wis rakepetung anggone kutha-kutha kuwi mrangguli mujijat-mujijat sing babarblas ora tinemu nalar, ananging angele ngeram yen dikon percaya marang pakaryane Gusti Allah. Uripe warga kutha kuwi mung nguja kekarepaning kamanungsan, kamangka kuwi cengkah karo kersane Gusti. Gusti Yesus pancen ngamuk, lan kuwi ya lumrah,amarga sing diamuk ya pancen kebangeten temenan. Ngamuke Gusti Yesus kuwi njur mbandingake karo kutha liyane. Manut kawicaksanane Gusti Yesus, yen ing kutha sakliyane Khorazim ana mujijat, orasah gede-gede, mesti warga kutha kuwi wis mertobat kabeh. Ananging kahanan sing klakon beda,sanadyan wis digebyur mujijat, ananging ora gelem mertobat.

 

Kahanane kutha Khorizim sing wis bola-bali nampa mujijat kuwi mbokmenawa ya memper kahanane jaman saiki,tumrap warganing pasamuan. Ing sajroning kahanan kang nggegirisi amarga “topik songolas”, wis ora sithik sing dadi korban. Lha sing jik isa maca tulisan iki tegese kan tansah nampani gebyurane berkah saka Gusti, ananging kan ya ora sithik sing jik ndableg sak ndableg-ndablege. Jik okeh sing ora gelem manembah, wegah dijak makarya mirunggan neng pakaryane Gusti, urip mung sakarepe dewe,lan yen nampa kahanan kang rinasa abot njur sambat ngaru-ara, njur sok suci. Mula ing jaman saiki, sakumpama Gusti nindakne kaya kang ditindakne marang kutha Khorezim, mbokmenawa ya okeh lumrahe. Mula saka kuwo, sakdurunge didukani Gusti, diamuk Gusti, disupatani Gusti, ayo ndang mertobat. Dijak makarya apa wae manut, nglatih kawaskitaning percaya, kuwi kang njalari isa nyawang apa kang dadi kebutuhane pakaryane Gusti. Dilantip gamaning karohanen lan kapercayan, kuwi mung isa klakon menawa gelem latihan.

 

“In, kae ngapa pakmu cilik sing baguse kaya irus kok sajak ngamuk, gembronang dewe?” Takone Siwo Solebo,nalika esuk kuwi mampir, arep mangkat ngarit neng nJaten.

“Ambuh dhe, kawit tangi turu mau, ujug-ujug nesu..ngomyang dewe..” Semaure Iin, saka njero pawon, sajak nggonso bumbu oseng-oseng kacang.

“Mau tak takoni Wo, ana apa ta Lik, malah mung meneng wae,karo menthelengi androite” Semaure Dalijo, sing sinambi ngasah arit neng ongkal neng Sor Talok.

“Lha kara lagi mens ta Jo?” Siwo Solebo sajak penasaran, njur nggagapi sing ora-ora.

“Kara iyo Wo, lha kae njedul, ana swarane mbukak lawing” Unine Dalijo.

“Dusss…jindulll…iki wong nggawe renungan padinan, taktunggu saben kesuk, kok judule marakne aku bingung,mumet dengkul lurrr…” Lik Ndoleng nyedak cakruk, jik sarungan sinambi menthelengi androite.

“Aturngono’a, Leng. Apa sing mbok gagas kuwi,kok esuk-esuk malah kaya pitik sing mbebeki?” Pakde Kento melu urun rembuk, nalika wis mandeg, kayane ya arep nyang tegal, ndangir tandurane Porang.

“Jale To, iki judule tulisan iki apa jal,awakmu ngerti ra?” Takone Lik Ndoleng sinambi meruhake androite.

“Bangbayiiiiiiiikkkkk….kuwijudule diwalik Leng…aja diwaca apa anane, kaya ra apal karo sing nulis sing cen senenge clelek’an wae..”Unine Pakde Kento,lan Lik Ndoleng mung kukur-kukur sirahe sing rambute mung kari telulas ler kuwi.

“Hmm…aku yakin, sakliyane aku ya ana sing bingung maca judule tulisan iki” Lik Ndoleng mbaten, sinambi mesem, kaya sing nembe maca tulisan iki.

 

Mbah’e

 

Tidak ada komentar:

Posting Komentar

FIKSI Di Malam PASKAH