Minggu
Pahing 31 Januari 2021
BENINGE
EMBUN ESUK
Pangandharing
Toret 18 :15-20
Jabur
111
1
Korinta 8 :1-13
Markus
1 :21-28
“Pangan iku ora njalari kita saya cedhak
karo Gusti Allah. Kita padha ora kapitunan apa-apa manawa ora mangan, lan ora
bathi apa-apa manawa kita padha mangan.” Nanging poma kowe padha diawas, aja
nganti wewenangmu iku dadi sandhungan tumrap wong kang padha ringkih.” 1
Korinta 8 : 8-9
Tembung SANDHUNGAN kuwi linggane
Sandhung, sing tegese mung sadrema barang. Saka tembung Sandhung kuwi mau isa
dadi pirang-pirang tembung sing tegese uga isa beda ing antarane siji lan
sijine. Ana tembung Kesandhung, sing tegese nerak utawa nabrak samubarang lan
isa ndadekne tatu, ana tembung SANDHUNGAN sing tegese isa marakne liyan
Kesandhung. Ing antarane tembung SANDHUNGAN lan Kesandhung kuwi sejatine ana
gandeng-cenenge, mokal klakon ana sing Kesandhung nalika ora ana SANDHUNGAN,
ananging sanadyan ana SANDHUNGAN, mokal ana sing Kesandhung nalika isa urip
mawas-diri lan wicaksana. Dadine, tangeh lamun ana sing Kesandhung sanadyan ana
SANDHUNGAN nalika menungsa kabeh mawas-diri lan wicaksana.
Bab SANDHUNGAN kuwi nate diwulangake
dening rasul Paulus, mligine kanggo pasamuan neng kutha Korinta. Kutha Korinta
kuwi kutha gede ing jamane rasul Paulus, isa diarani “metropolitan”, mulane ya
sing manggon wong okehe ngeram lan uga saka pirang-pirang bangsa lan budaya.
Kahanan kang “kompleks” kaya mengkono kuwi isa ndadekake cengkah lan pasulayan
ing samubarang. Ndilalah pasamuan ing Korinta wektu kuwi lagek “engkel-engkelan”
bab panganan. Ana sing nduweni kawruh
yen apa wae kena dipangan, merga kuwi titahe Gusti. Ananging ana uga sing
nduweni penemu yen ora kabeh panganan olih dipangan, jarene karam po ngono.
engkel-engkelane kayane rame banget, mula
rasul Paulus njur ngelikake, supaya ora njur udrek-udrekan. Inti saka
piwulange rasul Paulus kuwi sederhana, bab panganan kuwi kabeh kinersakne
dening Gusti, ananging yen ana sing nduweni penemu oleh lan ora bab dipangan,
rasul Paulus mbelani kabeh pihak.
Sing rumangsa kabeh isa dipangan ya
dipangan wae, ananging aja ngolok-olok sing nduweni penemu sing ora kabeh
panganan isa dipangan. Sakliyane kuwi, rasul Paulus uga memulang supaya bab
beda penemu kuwi aja ngasi dadi SANDHUNGAN ing antarane siji lan sijine. Kabeh
kudu isa mangerteni kahanane liyan, supaya ora ana sing Kesandhung, sanadyan ya
pancen ana SANDHUNGAN. Intine, urip kuwi ora mungkin sragam, uga tangeh lamun
ora ana SANDHUNGAN, sing penting dingati-ati
cikben ora Kesandhung ing baba pa wae.
“Wingi awan aku disindir bojomu Wak’ane,
kok BENINGE EMBUN ESUK ora netes apa kudanan ta Jo?” Ngono Dalijo miwiti
jejagongan neng Cakruk sor Talok.
“Weh, lha pancen iya gek Jo, esuk-esuk
bar nggawekne aku kopi lan ngelus-elus pipiku, klesak-klesik, iki BENINGE EMBUN
ESUK po ora netes ya Say..ngono Gek..mesrane ngeram bojoku kuwi “, Muni ngono
Wak’ane Solebo sinambi nglepus jisamsune lan uga nglirik Lik Ndoleng.
“Dusss..rasah pamer Bo..takakoni yen
bojomu pancen mimpluh-mimpluh…Trinil bojoku blass renek etele..
“Haiyahh..baper Lik sampeyan kuwi…aku
sing jik njomblo wae woles…” Dalijo melu semaur sinambi nyumet MLDne, lan
mbacutake rembugane.
“Aku takon mbah’e, jebul wis kawit jam
papat esuk netes, ananging ora diuncalake neng grup WA, kon do mbukak
panggonane asline” Dalijo menehe katrangan.
“Ora baper Jo, ananging Solebo pamer
dieus-elus bojone gek…aku lakyo kemropok..” Semaure Lik Ndoleng.
“Mangkane Lik, kae mbokcilik Trinil ya
disayang-sayang, dielus-elus..ben mesra..ora mung mikir yu Wasti wae..” Iin
njedul,nggawa kopi lan melu nyemes Lik Ndoleng.
“Dusss..cah siji iki mesti nyoal-nyael
yen ana sing rembugan..” Unine Lik Ndoleng.
“Ngene wae Leng, lus-lusen Trinil,
bayangna Wasti..mesti esip….joss” Wak’ane Solebo nambahi Lik Ndoleng merkitik.
“Lambemu Bo, malah nambahi mumet
sliramu kuwi..” Njenggureng Lik Ndoleng nyauri rembugane wak’ane Solebo.
“Wis..wis, aja padha regejegan. Yen
Pakde Solebo isa mesra karo bojone, aja padha meri, yen awakmu ora isa semesra
pakde Solebo, ya trimanen..uga yen Dalijo jik njomblo..tampa wae..Aja dadi
SANDHUNGAN ing antarane siji lan sijine, ben ora ana sing Kesandhung…” Unine
Pakde Kento sing lungguh neng pojokan, ananging lali retsletinge durung
dibenekne, mbuh ben isis yak’e..
Mbah’e..