Minggu
Legi 21 April 2019
BENINGE
EMBUN ESUK
Yesaya
65:17-25
Jabur
118:1-2,14-24
Lelakone
Para Rasul 10:34-43
Lukas
24:1-12
“Bareng wis
tekan pesaréan padha weruh, yèn watu sing kanggo nutupi pesaréané wis
ngglimpang saka ing panggonané. Wong-wong wadon mau nuli padha
mlebu ing pesaréan, nanging layoné wis ora ana.” Lukas 24:2-3
SUWUNG kuwi ora ana isine, bisa merga lunga
utawa pancen durung nate ana isine. Sakliyane ora ana isine, SUWUNG isa uga
diartekne ora ana sing nguwasani, ora ana sing mbaureksa. Bab SUWUNG iki,
tumrape menungsa isa ndadekne rong kahanan, yakuwi susah lan seneng, gumantung
apa sing dadi underane SUWUNG. Yen nembe nggolek’i, njur nemok’ake ananging kahanane SUWUNG, wis mesti ndadekna susah. Beda
critane yen ngerti omahe ana sing nguwasani, dikon lunga ora gelem, njur
ujug-ujug dadi SUWUNG, yen ngene iki mesti ngrasakne bungah. SUWUNG isa
ndadekne bungah lan uga ndadekne susah, kuwi kasunyatan. Ana uga SUWUNG sing
kudune dadi kabar kabungahan ananging malah ndadekne susah sing pada nyekseni.
Si LUNNA
Crita bab sedane Gusti Yesus dadi underan
kapercayane Greja, yen wungune Gusti dadi pancatan kapercayane Greja. Ana neng
Injil Lukas bab 24 dicritak’ake, nalika para wong wadon, esuk umun-umun mlaku
menyang sareane Gusti Yesus. Tujuanne ora arep nekseni, apa bener apa sing
kapangandika’ke, yen sakwise seda njur telungndinane, ananging arep nelakake
tresnane lumantar nyekar. Mula sakwise tekan pasareane Gusti Yesus, kahanane
wis SUWUNG,para wong wadon mau sedihe ora njamak. Lha ngapa sedih?Merga
rumangsa yen apa sing dadi pengarep-arepe sing pungkasan ilang. Sedih amarga
sedane Gusti Yesus pancen ndadekne sapa wae sing tresna Panjenengane kelangan,
mula nalika niliki Pasareane lan SUWUNG sedih kuwi rinasa sampurna.
Merga sedih, para wong wadon mau ora eling karo
weling lan janjine Gusti, yen sakwise seda, dina kapingtelune arep wungu meneh.
Ati sing ginubet rasa sedih lan kelangan, ndadekne mata batin utawa mata rohani
menungsa blawur lan ora isa nyawang apa-apa, klebu kaelokan-kaeloan sing
ditindaken Gusti.
Sarean sing SUWUNG sejatine mratandakne yen
dayane pati wis diremuk nganti ora nduweni daya meneh. Watu gede sing nutupi
pasarean sing nggeser dadi pratanda yen wungune Gusti, kuwi nggeser lan malah
kepara nyingkirake apa wae sing nutupi dalaning berkah. Mulane SUWUNG sejatine
isa diartekne kahanane ati lan pikirane menungsa. Ayo pada diSUWUNGake saka
sakabehe pangerten sing mati. Apa wae sing ada gegayutane karo bab “mati” ayo
pada disuwung’ake, kuwi kabeh merga sawab wungune Gusti Yesus. Mula yen pada
ngrayakne paskah, sing tegese ngriyayakne wungune Gusti Yesus, ananging semangate
sik “mati”, merga bubar paskah ya jik wegah obah, kuwi sejatine ora yakin yen
kubure Gusti Yesus SUWUNG.
Jadikan FB UNTUK KESEJAHTERAAN
“Jo, apa sing dadi pengalaman penting bab
wungune Gusti, bab pasareane sing
SUWUNG?”, Lik Ndoleng esuk kuwi, jam telunan, nalika umyek cecawis arep ngibadah subuh, ndadak takon
neng Dalijo.
“Serius po gojek Lik?”, takone Dalijo.
“Karepmu Jo, saksenengmu…” Wangasulane Lik
Ndoleng.
“Yen aku Suwung kuwi brarti renek isine Lik”
Nduk I’in kaya biasane, nyoal-nyael yen ana sing rembugan.
“Pada kaya I’in Lik..hehe..tapi kanggoke, bab
pasareane Gusti sing SUWUNG kuwi dadi srana pepeling kanggo aku, yen aku kudu
nyuwungake ati lan pikiranku seka kabeh sing klebu dayane pati. Ya males,
pelit,cuek,nesunan,mutungan,muringan,lan kabeh sing ora ana daya mbangun lan
mbangun bab sing apik”, Wangsulane Dalijo sajak kaya propesor.
“Weh, wis lali tenan karo Tarsi kang Dal, kok
wicaksana men?”, I’in jik sempat njarak.
“Duss..cah siji iki..” Batine Dalijo, njur
mangkat bebarengan neng ibadah paskah.
Mbah’e..
Tidak ada komentar:
Posting Komentar