Senen
Kliwon 15 April 2019
BENINGE
EMBUN ESUK
Yesaya
42:1-9
Jabur
36:5-11
Yokanan
12:1-11
“Rayung kang pepes
tumelung ora bakal kakethok, tuwin uceng-uceng kang melik-melik ora bakal
dipateni, nanging iku bakal ngundhangake kabeneran kalawan setya” Yesaya 42:3
Bab geni, antarane NGURUPNE lan mateni
kuwi mestine luwih mayar mateni, iki yen urupe geni jik cilik, ning beda yen
wis gede utawa mulad-mulat. Yen jik cilik, mateni mung kari nyebul utawa
ndamoni, isa uga lumantar disuntak banyu. Ananging yen NGURUPNE luwih abot,
apameneh yen kahanane teles utawa ana unsur banyune sing njalari angel
murup. Kuwi kabeh yen bab NGURUPNE geni
kang sanyatane, beda meneh yen tembung NGURUPNE kuwi bab pasemon, utamane
NGURUPNE semangat utawa krenteg bab pakaryan lan kapercayan.
Ana neng Kitab Suci, pernahe neng
Kitab Yesaya, Gusti Allah nate menehi pamece utawa nubuatan sing wujud’e janji,
yen Panjenengane ora bakal mateni uruping geni kauripan anaging malah meh
NGURUPKE sing mati lan njaga sing ijik urip. Kersane Gusti Allah iki jelas,
sejatine dudu bab geni saknyatane ananging bab krenteging urip. Nalika semana
pasamuan kagungane Gusti Allah nembe
lemes kapercayane amarga tinindes mungsuh, mula semangat utawa krenteging urip
meh wae ilang utawa mati. Ana ing kahanan kang kaya mengkene iki Gusti Allah
aweh janji marang pasamuan, yen Gusti ora balak nugel rayung utawa swiwi sing
tatu lan ora bakal mateni uceng-uceng sing mung kari melik-melik. Tujuan seka
janji kuwi mau supaya semangat urip pasamuan tetep jinaga kuwat lan dadi srana
pangluwaran.
Uripe menungsa saben jaman mesti
ngadepi maneka werna masalah, lan isa wae masalah kuwi mepes semangate urip pasamuan. Supaya tetep
jinaga semangat utawa krenteg’e urip, pasamua kudu diparingi janji, supaya kaya
dene gene urupe tetep anal an menawa ora ana genine Gusti sing bakal NGURUPNE.
“Jo, kok taksawang-sawang,
takrasak-rasakne, awakmu kuwi semangat temen yen babagan kegiatan greja,
jan-jane apa ta sing njalari?”, Lik Ndoleng sore kuwi nalika udan ricih-ricih
lan jagongan nakoni Dalijo.
“Weh, aku ki mung mratelakne
pamaturnuwunku marang Gusti sing wis nyukupi kabeh kabutuhaning uripku lho Lik”,
Wangsulane Dalijo.
“Kuwi tegese wong sing isa nyadari
kahanane urip Lik, tansah atur panuwun, ora mung nuntut wae, ning ragelem
makarya. Akeh sing gaweane mung nuntut wae, njalukan karo Gusti, giliran dijak
makarya lehe enda pintere pol” Nduk I’in kaya biasane, mela-melu.
“Nah, kaya kuwi Lik, I’in ki saiki
pintere pol”, Dalijo ngalem dulure wedok.
“Weh, lha pobutuhmu wis dicukupi Gusti
Jo, nyatane tekan saiki jik dewe, jare cah nom-nom, jik Jomblo”, Muni ngono Lik
Ndoleng sinambi nyumet pituneme, sinambi nglirik Dalijo.
“Trondolo..cah tuwek iki jik isa ngoso
aku, awas sesuk-sesuk, takgenti sikat”, Batine Dalijo, rawani muni, wedi
didukani sing pada maca tulisan iki..
Mbah’e
Tidak ada komentar:
Posting Komentar