Setu
Paing 29 September 2018
BENINGE
EMBUN ESUK
Pangandaring
Toret 27 :1-10
Jabur
19 :8-15
Yokhanan
1 :47-51
“Ing
panggonan kono kowé ngedegna mesbèh saka watu sing durung tau digarap nganggo
piranti wesi” PT 27:5
Mesti
sing maca tulisan renungan basa jawa padinan “Beninge Embun Esuk” iki langsung
kaget, nalika maca judule. Lire piye?Lha mosok mung telung hurup, kuwi wae
jeneng kewan sing paling memelas. Lha kenapa ta kok memelas?Lha wis genah
jenenge ASU, ning arang sing “wani”
ngarani kanthi blak kotang terus embuh..hehe..Ana sing ngarani mbaung,
erwe,guguk,lawuh lan jik akeh meneh jeneng samaran tumrap kewan iki. Sanadyan dadi
kewan sing memelas, ning sejatine akeh pasinaon seka kewan iki, kayata: Asu nduweni rasa Bekti karo ndarane sing dhuwur,
Asu kuwi mesti nggawe tanda tumrap papan sing pernah diliwati, lumantar uyuh. Mulane
saben lumaku ngandi wae singi diliwati, Asu mesti diluk-diluk nguyuh, persis
kaya Lik Ndoleng pas anyang-anyangen. Kuwi kabeh dilakoni minangka tanda, yen
wis pernah ngliwati ben ora lali marang
papan kuwi.
Bab tanda
kuwi , neng Kitab Suci ya dadi piwulang, kayadene neng Pangandaring Toret bab
27. Nalika nabi Musa mimpin bangsa ngisrael ngliwati Bengawan Yarden, Nabi Musa
dawuh marang bangsa ngisrael, supaya nggawe tanda lumantar watu-watu sing
kanggo nyebrang. Tujuanne supaya tansah eling yen Gusti tansah nunggil lan
nulungi. Musa sadar yen bangsa ngisrael mbandele ora njamak, yen rekasa sambat
ngaruara, ning yen kepenak lali karo Gustine. Mulane lumantar tanda kuwi Musa
nduweni ancas, ben bangsa ora lali lan ora nglalekne Gusti. Uga sakliyane kuwi,
supaya bangsa ngisrael kuwi eling yen kabeh sing dirancang dening Gusti kuwi
apik, ngener marang kahanan sing luwih apik, sanadyan kala-kala rinasa rekasa.
Bab nglalekne
panuntune Gusti kuwi ora mung jamane nabi Musa lan bangsa ngisrael wae, jaman
saiki ya akeh, mula jan-jane sing jenenge tanda kuwi penting banget, ben ora
lali. Saiki sing jenenge Asu, titah kang kerep ka’asorake wae pinter nggawe tanda,
supaya tetep eling karo pangrumate Gusti, mosok sing maca tulisan iki malah
nglalekne, mosok kalah karo Asu?hehe..
“Jo,
iki mengko sing pada ngamuk kepiye?”, Lik ndoleng sajak kuwatir nalika
esuk-esuk mbukak androite.
“Weh,lha
ana apa ta lik?Ana Sunarmi neng Donggala po ana apa?Aja maahi aku ya melu
bingung lik!!!”, Dalijo semaur karo rada keweden.
“Dudu,
iki lho aku maca renungan basa jawa kok wani-wanine nulis Asu, mbok nganggo
jeneng singlon”, Lik Ndoleng njawab
“Oalahh
lik, kuwi ta, aku ya lagi maca. Yen aku sih, rapopo, wong ya jenenge cen kuwi,
arep diarani apa. Cen wong jawa kuwi kokean petung, njeneng-njnengke dewe ning
wegah ngarani jenenge, jare saru” Dalijo mangsuli.
“Hush,
joditeruske, mremen ngandi-ngandi koengko. Saiki ayo maca tanda apa sing
dikersakne Gusti seka jagad raya sing sansaya horeg iki. Kok diluk-diluk gempa”,
Lik ndoleng ngajak repleksi jare.
“Lik,
entuk salam seka Yu Warsi, ngko seka “sawah” kon mampir, meh dikopeni. Saiki kok
tambah luemuu ya lik yu Wasti kuwi?”, Nduk I’in nimbrung rembug.
“Ooo..brarti
gempa kuwi merga Yu Wasti obah yo lik?”, Dalijo mangsuli.
“Crigis
Joooo!!”, Lik Ndoleng nesu
Sing
baku, ayo eling karo pakaryane Gusti, lumantar nggawe tanda nalika mrangguli
pitulungane Gusti..
Mbahe
Tidak ada komentar:
Posting Komentar