Jemuah
Pon 29 Maret 2019
BENINGE
EMBUN ESUK
Yusak
4: 14-24
Jabur
32
Lukas
18:9-14
“Paduka
menika pangungsèn kawula, Paduka badhé nebihaken kawula saking karibedan;
kawula badhé memuji kanthi sora, ngidungaken pangluwaran saking Paduka.”
Jabur 32:7
Arang wong sing nduweni pengagen-angen arep
NGUNGSI, merga manggon ana papan dununge dewe kuwi luwih kepenak. Ananging yen
kahanane beda, NGUNGSI kuwi dadi pilihan sing ora bisa diselak’e. ana sing
NGUNGSI merga ana prahara utawa bencana, ana sing NGUNGSI merga netepi tanggung jawab pakaryane la nana sing “NGUNGSI”
merga kudu ngetukt’ake bojo…pokok’e yen bab iki ana sing tersungging..eh
tersinggung mesti klecam-klecom dewe..lha arep protes nyang sing nulis raweruh
alamate..palinga sing weruh njur njapri..
Oiya, lha sejatine apa ta sing diarani NGUNGSI
kuwi? NGUNGSI kuwi bab obah,mingset utawa alihan saka papan siji menyang papan
liyane, adoh lan cedak ora dadi ukuran, sing baku pindah saka papan sakdurunge.
Juru Jabur nate mbabar piwulang bab NGUNGSI
kuwi. Yakuwi nalika ngrumangsani yen sakdawane uripe tansah diindik dening
panganceming urip. Juru Jabur ngrumangsani yen uripe ora nate walseka bab sing
tansah ndadekne ndrawasi marang uripe, mula saka pangrasa kaya mengkono kuwi,
Juru Jabur butuh papan pangungsen, sing tegese papan kanggo NGUNGSI. Juru JAbur
sadar, ora ana papan sing paling aman neng jagad iki sakliyane ana ing
pangaubane Gusti Allah, mula kapercayan mau dicritakne lan dadi piwulang tumrap
sapa wae sing nate maca kitab Jabur.
Saka pengalamane Juru Jabur bab papan NGUNGSI
mau, sejatine menunga kudu sadar yen kabeh papan neng njagad iki ora ana sing
paling aman kejaba mung neng pangayomaning Gusti. Mula saka kuwi, orasah
nggolek papan NGUNGSI sing aeng-aeng, orasah ndadak nggolek susuk lan rajah
supaya aman seka apa wae, cukup matur karo Gusti, nyuwun diayomi. Matur karo
Gusti kuwi pada karo NGUNGSI, lan mesti Gusti ora bakal tega, lan mesti Ngayomi
menyang sapa wae sing NGUNGSI marang Panjenengane.
“Lik, mbok kang Dalijo kae, kapan-kapan
diparakne nyang mae “wong pinter”, ben gekndang rabi, selak lumuten”, Nduk I’in
sore kuwi, ngrembug klesak-klesik karo Lik Ndoleng bab Dalijo, ndilalah Dalijone jik repot
mbenerke kandang sapine.
“Hus, apane sing lumuten nduk?Ngko ndadekne
wong sing krungu rembugmu mikire sing
ora-ora”, Semaure Lik Ndoleng.
“Kuwi lak mung ukara ta Lik, intine selak kang
Dalijo tuek, mesakne ngko yen ra rabi sing arep ngrumat sapa. Mula kana,
golekna “ wong pinter”, Nduk I’in ngedrel, sajak’e mikirake dulure lanang
serius tenin..
“Wah, apik idemu In, jal’e sesuk tak takon
kancaku sing apal bab kaya mengkono”, Wangsulane Lik Ndoleng sinambi nyruput
kopine, lan ora sadar yen kabeh rembug’ane dirungokne Dalijo, mula njur njedul
sinambi muni sajak nesu.
“Maturnuwun wis pada nggatekne aku, ning ada
dieling, iki kuwi pilihaning uripku. Aku mung arep NGUNGSI lan sambat karo
Gusti, ora karo liyane. Sanadyan aku jikdewe, ning uripku bungah,,nyambut gawe
serius lan ora tahu dadi repoting liyan. Mula kowe In, lan sampeyan Lik, rasah
repot-repot nggolek wong pinter, Gustiku wis paling pinter”, Semaur ngono karo
nyedak kursi,lungguh, nyruput kopi lan nyumet djarumsupere..Dene Lik Ndoleng
karo I’in mung ndomblong kaya Jangkrik bar disunati..
Mula pada NGUNGSI’a marang pangunsen sing bener
lan pener..
Mbah’e..
Tidak ada komentar:
Posting Komentar