PUWASA

 

Rebo Wage 17 Februari 2021

BENINGE EMBUN ESUK

Yoel 2 :12-17

Jabur 51

2 Korinta 5 :20-6:10

Mateus 6:1-6,16-21

Pangandikane Pangeran Yehuwah mangkene: “Nanging saiki uga, padha mratobata marang Ingsun kalawan gumolonging atinira, kalawan puwasa, lan nangis sarta sambat-sambat.” Atimu suweken, aja sandhanganmu, sarta mratobata marang Pangeran Yehuwah Allahmu, dene Panjenengane iku asipat asih lan welasan, gedhe sabare lan luber kamirahane, Panjenengane piduwung ing bab paukuman kang karancang.” Yoel 2:12-13

 

PUWASA utawa Pasa kuwi tembung kang kerep rinungu ana ing pangrungone meh kabeh wong, amarga PUWASA utawa Pasa kuwi kerep dilakoni. Lha apa ta sejatine PUWASA utawa Pasa kuwi? PUWASA utawa Pasa kuwi sakabehing tumindak kanggo ngerem utawa nahan hardening pepinginan kang jik ana gegandengane karo kamanungsan. Mula saka kuwi, PUWASA utawa Pasaora adoh saka nahan ngombe, mangan lan pepingingan kamanungsan liyane. Isa uga kinaranan yen PUWASA utawa Pasa kuwi dalaning pamratobate menungsa supaya apa kang dadi tumindak luput sing wus klakon entuk pangapura saka Gusti Allah.

 

Neng Kitab Yoel, dicritakake kepriye anggone Gusti Allah (lumantar nabi Yoel) paring dhawuh marang bangsa ngisrael supaya mertobat, dene wujudting pramratobat kuwi lumantar PUWASA utawa Pasa minangka gegambaran nyuwek ati. Anane pamratobat kang awujud PUWASA utawa Pasa kuwi, amarga menungsa rumangsa wis tumindak kang ora manut kersane Gusti Allah, lan akibat saka tumindak kang ora manut kuwi mau, tuwuh anane bebendu kang dirasakne dening bangsa ngisrael. Dene manut pengertene kitan Yoel, lakuning pamratobat lumantar PUWASA uatawa Pasa kuwi cikben Gusti maringi sih rahmat, pangapuraning dosa.

 

Pancen ora gampang nglakoni PUWASA utawa Pasa kang sakbenere. Pancen isa wae PUWASA utawa Pasa kuwi asipat ora mangan utawa ngombe sakjroning wektu kang wis tinamtokake, ananging nalika sakjroning wektu kang wis dimligekake kuwi njur akeh apnggoda, apa ora njur PUWASA utawa Pasa iku dadi rekasane pol-polan? PUWASA utawa Pasa kuwi mancen ayahan ngerim utawa ngendaleni krenteging pepinginan, kamangka kukuwatan paling rosa tumrap menungsa kuwi pancen pepinginan, mula sanadyan ketok’e mayar, ngerim kekarepan utawa pepinginan kuwi abote ngeram. Dina iki tumrap warganing Pasamuan mlebu ing dina Rebu Awu, yakuwi rebo pamratobat. Menungsa dielikake, menawa asale dirine kuwi saka lebu, mula ora pareng kumnthus,kemaki,kemayu, kumlungkung lan sakpanunggalane, amarga mung awujud lebu,mung lebu, ora liya.

 

“Apa kuwi Leng, obor-obor kimpul pa telo?” Takone Wakane Solebo, nalika sore kuwi weruh Lik Ndoleng ngong-obong, ananging awune sajak dirumati

“Crigis Bo, iki lho, aku lagi ngobong godong palem, mengko awune arep dingo ngibadhah pengetan rebu awu” Semaure Lik Ndoleng.

“Weladalah, tumben sliramu sregep temen, biasane kokean alesan..” Takone Wakane Solebo meneh.

“Iyik Bo, suwe-suwe takobong jenggotmu kowengko..”Lik Ndoleng sajak erosi.

“Leng, apa guanne awakmu ngobong godong palem, yen jik erosinan, ehh emosinan…Kuwi kan tandaning pamratobat. Ajamung seneng nglakoni ritual kang katon, ananging ati lan uripmu ya kudu mertobat” Ngendikane Pakde Kento.

“Lha Solebo kuwi crigise ngeram gek To…ngontor tenan aku” Semaure Lik Ndoleng.

“Kuwi remen, aja mbok blongkae, kuwi PUWASA kang sejati Leng” Pakde Kento mbacutake sesorahe.

“Mulane Lik, nglakoni ngobong godong palem kuwi kudu njedul saka kareping ati, aja merga….” Unine Dalijo sinambi nyumet MLDne, ananging durung kober tuntas embug’e, ketungka swarane  Iin.

“Mung merga takkandani, kuwi sing ngakon Yu Wasti, njur sampeyan rindik asu digithik ta Lik, kamangka kuwi mung setrategiku, ben sampeyan gelem ngobong godong palem, kanggo ngibadah rebo awu”, Unine IIn.

“Dusss..dadine iki dudu akone si…hmmm..” Lik Ndoleng rawani mbacutake.

“Jindullll…”Batine Lik Ndoleng.

 

Mbah’e