MARYAM

 

Minggu Wage 19 Desember 2021

BENINGE EMBUN ESUK

Mikha 5 : 2-5a

Lukas 1 : 46b-55

Ibrani 10 : 5-10

Lukas 1 : 39-45

“Sapa ta aku iki, dene nganti karawuhan ibune Gustiku? Amarga sanyatane, bareng uluk-salammu umama ing kupingku, bayi kandhutanku nggronjal, marga saka senenge. Lah rahayu, kang wis pracaya iku, salam apa kang dipangandikakake dening Pangeran marang wong iku, mesthi bakal kalakon.” Lukas 1 : 43-45

 

MARYAM, jeneng kuwi pancen popular neng kitab suci, mirunggan neng kitab basa jawa, amarga yen basa ngindonesa dadi Maria. Lan kang rada aneh, sebutan MARYAM kuwi rinasa kurang “modern”, mula arang sing menehi jeneng anake kuwi, mesti luwih marem yen dijenengake Maria tinimbang MARYAM. Semono uga yen sing maca tulisan iki ana sing jenenge Maria lan diudang nganggo ilat jawa MARYAM, mesti ora gelem. Kamangka jeneng asli neng jamane ibu  MARYAM sugeng ya pancen MARYAM, dudu Maria apa meneh Merry, kuwi beda amarga logating basa.

 

Ing minggu pungkasaning mangsa adven iki, greja diajak ngelingi bab kahanan kang sinawang cilik tur ya ora mbrejaji, anangingdiagem dening Gusti minangka dalaning berkah kang ngedab-edabi. Wacan  leksionar ing dina iki meh kabeh ngrembug babagan kang cilik, ananging ka’agem dening Gusti kanthi ngedab-edabi. Crita saka kitab Mikha bab pameca kutha Bathlehem-Efrata, crita bab Elisbet lan MARYAM, kabeh nyritakake kahanan kang cilik,asor,remeh lan ora direken babarblas, ananging kuwi kabeh kang diagem dening Gusti kanggo lantaran berkahe binabar.

 

Mbalik marang crita bab MARYAM, ana neng silsilah leluhure Gusti Yesus, MARYAM kuwi uga dudu jalur trah, amarga sing mlebu trah Yusuf. Mula nalika nyebut leluhur (merga tradisi paternalistic) mesti trah saka Yusuf sing disebut, ananging miyose Gusti Yesus lumantar MARYAM, ora saka gua-garbane Yusuf. Nemahi kahanan kaya mengkono, MARYAM ya ora kompalin, ora protes apa meneh demo berjilid-jilid njaluk hak’e diajeni, MARYAM nampa kabeh kanthi iklas lan manah kang sukarena.

 

Laku urip kaya ibu MARYAM kuwi ora gampang lho ya, apa meneh ing jaman saiki kang sithik-sithik njaluk “apresiasi”, yen ora njur ngamuk lan demo. Uga ing jaman saiki okeh sing seneng dadi terkenal, popular lan seneng kinaranan gede, emoh kinaranan cilik apa meneh asor. Mula saka kuwi, ing minggu pungkasan mangsa adven iki, paro mapanake samubarang kagem kabecikan, ora usah kokean gagasan kuwi cilik apa gese, asor apa mulya ana neng penemune umum, sing baku kabeh kaagem dening Gusti kanggo lantaran berkahe kebabar. Payo sinau saka ibu MARYAM, kang kanthi iklas lan sumarah nampa kabeh kang lumaku dalah nglakoni kabeh kanthi bungahing manah.

 

“Jo, yen kabeh isa nuladha ibu MARYAM, kang iklas,pasrah lan sumarah kinantenan sukarena, mesti jagad iki kebak ing tentrem lan rahayu ya?” Lik Ndoleng sore kuwi ujug-ujug mbukak rembugan serius.

“Bar  mangan apa koe Leng, koku jug-ujug rembuganmu kaya Begawan?” Takone Kang Solebo, sajak gumun setahun.

“Ya pancen kudu ngono Lik. Urip kuwi kudu sumarah, rasah klara-lara dianggep cilik, rasah minder ngayahi ayahan kang sinawang remeh, rasah isin nalika sinawang wiring. Lha coba bayangna, mbiyen kepiye perasaane ibu MARYAM, nalika wiwit ngandud tur durung nikah? Ing jaman semono, wah konangan klakon dibenthongi watu, yen ing jaman saiki mayar wae,..hehe” Semaure Dalijo.

“Bener penemumu Jo, mendah abote mbiyen ibu MARYAM, ngadepi kahanan kaya mengkono, tur sajak’e sing paham malah sedulur adoh, Budhe Elisabet, sing cedak kayane blas ora ngreken..” Kang Solebo nimpali meneh.

“Yen bab kaya mengkono, tekan saiki jik lumaku Bo. Sing perduli kuwi sing adoh, sing padha-padha aor. Sing cedak lan linuwih, blasss…”Unine Lik Ndoleng, sajak kesaksian pengalamane.

“Iin nembe rewang, mula kopine telat. Sik ya Lik, Kang…tak nggawe kopi…” Unine Dalijo, njur mingket menyeng pawon.

 

@semesta