PASRAH

 

Minggu Pon 28 Maret 2021

BENINGE EMBUN ESUK

Yesaya 50 : 4-9a

Jabur 31 : 10-27

Filipi 2 :5-11

Markus 11 :1-11

“Ingsun masrahake gegeringSun marang wong-wong kang padha nggebugi Ingsun, lan pipiningSun marang wong kang padha mbubuti jenggotingSun Ingsun ora nutupi wedaningSun nalika Ingsun diwewirang lan diidoni.” Yesaya 50 : 6

 

PASRAH, ketoke mayar nalika winates ing tembung, ananging angel nalika ing tataran lakuning urip. PASRAH kuwi paling ora isa disawang saka rong sisih, sisih positip lan sisih negatip. Sisih negatip kuwi nalika PASRAH kang tanpa pambudidaya, ora nyambut gawe ananging njagagne metu hasile, dene perangan kapindone PASRAH positip, yakuwi mbudidaya sakuwate ananging babagan hasil diaturne marang Kang Akarya Jagad. PASRAH, tembung kang kerep banget diomongake neng ngendi-endi papan lan uga saben wong mayar wae ngomong PASRAH, ananging durung ngerti sejatine PASRAH kang kinersakake dening Gusti Allah.

 

Neng Kitab Yesaya bab 50, ana crita minangka piwulang bab PASRAH. Nalikane kuwi nabi Yesaya maringi pameca bab kepiye samengka “para abdining Allah” ngayahi urip, yakuwi sanadyan tinampik lan rekasa ananging tetep kudu PASRAH marang pangrumate Gusti Allah. PASRAH manut paseksine “Abdining Allah” neng Kitab Yesaya kuwi PASRAH kang positip, yakuwi nalika wis makarya kanthi maksimal, sakuwate, ananging babagan hasil, dipasrahne sakwutuhe ana ing Pangwasane Gusti. PASRAH ing kene ora olih ngenyang, ora olih protes lan uga ura olih mutung. PASRAH total marang pangwasane Gusti.

 

Ing jaman saiki,mbokmenawa bab ngadepi ayahan lan masalahe urip ya pada karo jamane nabi Yesaya, semono uga bab “para abdining Gusti”. Sanadyan okeh sing percaya yen “para abdining Gusti” kuwi dipilih dewe dening Gusti (lumantar pranatane pasamuan), ananging ora sithik sing ngalami rekasaning urip. Dipaido, dirasani, dikritik,disengit,digething lan kabeh sing elek…malah kepara ora dirungokake..Manut paseksine nabi Yesaya, nalika ngadepi kang kaya mengkono kuwi,rasah baperan, rasah cilik ati, rasah mutung, cen kudu ngono klakone urip. PASRAH wae sakwutuhe kahanan marang Gusti, sauger wis ngayahi ayahan sakuwate jumbuh karo apa kang dadi tanggungjawabe.

Mula saka kuwi, kanggo sapa wae kang wus milih dalaning urip minangka Abdining Gusti Allah, lakonana apa kang dadi tugas lan tanggungjawab jumbuh karo kekuwatane awak, lan nalika wis nglakoni maksimal ananging jik entuk pamaido,entuk sawabing sengit, entuk pamoyok, entuk kritikan, tampa wae kanthi bungah sinartan nyenyuwun marang Gusti Allah, ben entuk tambahing kekuwatan. Lan uga sing kudu dieling, nalika ngadepi rekasaning urip nalika mundi dhawuhe Gusti, aja malah nglokro, bungaha amarga kuwi kang ing jaman mbiyen tansah diadepi dening para Abdining Gusti.

 

“Lik, kok mau esuk ora nggawa godong palma, kang iki mau minggu palmarum?” Takone Dalijo marang Lik Ndoleng.

“Haiyah, angel nggoleke Jo, mula aku ya mung PASRAH..” Semuare Lik Ndoleng.

“Lha wis nggolek ngendi wae?” Takone Dalijo meneh.

“Wis mider-mider sak kabupaten, blas ora nemu” Wangsulane Lik Ndoleng, sajak iyak-iyako anggone nggolek.

“Ale ndoblok Lik, wong kawit rebo diajak siwo Solebo nggolek, kokean alesan, bareng mau ora nggawa kok jare ora anak, njur muni sakpenake dewe PASRAH!” Iin melu nimbrung rembugan.

“Aja dolanan tembung PASRAH Leng, sembrono awakmu kuwi.Telungndina takjak nggolek wegah mangkat, malah bareng mau esuk ora nggawa ditakoni majelis, malah semaur sakrasamu, pora dicawiske majelise, kuwi karepmu piye Leng?” Siwo Solebo sajak erosi, ngerti alesane Lik Ndoleng.

“Pancen mayar lan nyenengake kok lur, nyalahake liyan, pomeneh nyalahake majelis yen urusan greja,ananging mbok ayo tepawak, nyawang diri pribadi, apa wis mbudidaya? Apa wis polah? Yen durung, ya aja sok soleh muni PASRAH..” Pakde Kento ngendika sajak serius,dene Lik Ndoleng mung klecam-klecom kaya Manuk Dara Bar Ngendog.

 

 

Mbah’e..