NGUMBAH

 

Selasa Kliwon 30 Nopember 2021

BENINGE EMBUN ESUK

2 Samuel 7 : 18-29

Jabur 90

Wahyu 22 :12-26

“Rahayu wong kang padha ngumbah sandhangane. Iku kang bakal padha duwe wewenang tumrap wit-wit panguripan, lan lumebu ing kutha, liwat ing gapura-gapurane.” Wahyu 22 : 14

 

NGUMBAH kuwi gawean, yakuwi tumindak kanthi sengaja kang ancase ndadekne kahanan luwih resik. NGUMBAH kuwi racake katujokaken kanggo klambi lan barang liyane, yen tumrap menungsa isa kinaranan adus, dudu NGUMBAH awak. Saka tembung NGUMBAH kuwi njur ana tembung umbah-umbah, Sanadyan NGUMBAH lan Umbah-umbah kuwi gawean sepele, ananging perlu ubarampe kanggo ngayahi ayahan kuwi. Dene ubarampene sing cetha ya banyu, lan uga butuh sabun, minangka “srana NGUMBAH” dadi luwih cepet.

 

Ana pangandikane Gusti kang nagnggo tembung NGUMBAH, yakuwi neng kitab Wahyu bab 22 ayat 14. Ing kana, wong arep binerkahan utawa entuk karahayon nalika gelem nindakne gawean NGUMBAH sandangane. Kitab Wahyu kuwi crita bab kahanane urip jagad ing pungkasaning wektu. Ing mangsa kuwi,menungsa kudu cecawis, salah sijine cara cecawis kuwi dinawuhan NGUMBAH sandhangane. Ing kene, sandhangan kuwi ora mligi apa dienggo, kayata klambi lan uga kaos, ananging sandangan kuwi isa wae kabeh patraing urip kang ora ana paedahe kanggo urip lan liyan kang urip bebarenga neng ngalam ndonya iki.

 

Njur kok piwulang iman nganggo gegambaran NGUMBAH, apa ora ana gegambaran liyane? Ya ana, ananging lumantar gegambaran kang cetha, mugane wae okeh sing padha dong lan paham. NGUMBAH sandhangan kuwi tegese  Lha aja jan-jane tegese renungan kok rewang umbah-umbah. Kersane Gusti Yesus lumantar Wahyu, cikben menungsa iki eling lan njur makarya  Yen percaya butuh proses lan ing sakjroning lakuning proses, mesti siap ngadepi maneka warna pengalaman kang unik lan nggumunake.

 

Ing jaman saiki, kabeh menungsa kudu wani ngayahi ayahan kang sinebut NGUMBAH, mbuh kuwi apa kang kudu diumbah. Ananging ana kalane menungsa emoh nindakne gawean kuwi, merga rumangsa yen gawean NGUMBAH kuwi dudu gaean kang esip lan ejoss.

Mula saka kuwi, saiki (nalika bubar maca tulisan iki) payo polah nggolek kebutuhane minangka srana kanggo “ngumbahi” sandhangan urip kang ora ukur regete. Yen pancen kudu rekasa, angel lan suwe, payo dilakoni kanthi tansah kelingan marang Gusti Allah.

 

“Jo, takrasak-rasakne, sesasi iki kok sliramu beda ya?” Takone Lik Ndoleng neng Dalijo, nalika nembe jagongan arep adus neng Kali Dung Platar,

“Pancen iya Lik, aku nembe NGUMBAH sandhangane urip kang wis lekoh ora karuwan, ora enak sinawang..Aku NGUMBAH manut panuntune Gusti Kang Murbeng Dumadi.” Semaure Dalijo, sinambi nggoleki wadahe sabun sing kayane ketlingsut.

“Weh, kuwi kaya tulisane mbahe neng BENINGE EMBUN ESUK, wani ngayahi ayahan kanggo NGUMBAH.” Semaure Lik Ndoleng.

“Oiya Lik, saiki BENINGE EMBUN ESUK njedul neng yutup lho.. Apik, basa jawane ya kaya BENINGE EMBUN ESUK iki..”Dalijo malah promosi.

“Weh, poiya Jo, nengndi panggone  chenel yutupe , arep tak sapsekerep…” Unine Lik ndoleng.

 

NGETUNG

 

Senen Wage 29 Nopember 2021

BENINGE EMBUN ESUK

BENINGE EMBUN ESUK PERSI PIDIO

Wilangan 17 : 1-11

Jabur 90

2 Petrus 3 : 1-18

“Kawula mugi sami Paduka wulang ngetang dinten kawula ing saleresipun, supados sageda sami angsal manah ingkang wicaksana.” Jabur 90 : 12

Kabeh sing maca tulisan BENINGE EMBUN ESUK mesti wasis yen babagan NGETUNG, apa meneh yen kuwi NGETUNG bab dhuwit lan kuwi dhuwite dewe. Kui sing mesam-mesem, mesti nembe bubar NGETUNG kira-kira entuk lemburang pirang milyar ing pungkasane wulan nopember iki. Uga, sakliyane NGETUNG dhuwit, menungsa kuwi ya hobby yen NGETUNG bab salah, apameneh kuwi salahe liyan, yen salahe dewe ditutup brukut, sakbrukut-brukute. Lha njura apa ta paedahe isa ngetung kuwi? Mirunggan menawa kuwi digathukake karo lakuning kapercayan marang Gusti?

Neng Kitab Jabur, ana tulisan kawicaksanan babagan paedahe NGETUNG, yakuwi nalika isa lan gelem NGETUNG sepira okehe dina kang wus kliwatan, lan kuwi dipercaya minangka berkahe Gusti. Juru jabur nulis, “Kawula mugi sami Paduka wulang ngetang dinten kawula ing saleresipun, supados sageda sami angsal manah ingkang wicaksana.”. Anane nyenyuwun marang Gusti cikben isa NGETUNG dina kuwi jebul supaya nduweni ati kang kebak ing kawicaksanan. Lha njur apa kuwi kawicaksanan lan apa pigunane kanggo urip iki? Kawicaksanan kuwi isa diarani kahanane menungsa kang nggunakake pikiran lan rasa kanggo milah lan milih samubarang supaya tinemu apik. Ora mung apik kanggone dewe, ananging apik tumrap liyan lan mirunggan apik kanggo Gusti Allah.

Manut juru Jabur, nalika menungsa isa NGETUNG okehe dina lang wus liniwatan, kuwi isa ngener marang pangerten menawa isane tumeka ing titi wanci saiki (nalika maca BENINGE EMBUN ESUK), kuwi mung merga Sih Rahmate Gusti. Dadi, nalika isa NGETUNG dina peparinge Gusti, kuwi kudu isa eling lan mawas diri, menawa kabeh lumaku mung merga berkah lan kawlasane Gusti Allah wae. Yen menungsa “ora isa NGETUNG” dina, isa ndadekne gumunggung lan kumlungkun, rumangsa kabeh lumaku merga wasis lan pintere. Lha apa ing jaman saiki ya ana menungsa sing “raisa NGETUNG dina?”. Wealah, lha kayane ya nggladeg, okehe ngeram.

Mula saka kuwi, payo saiki pada ngupaya utawa mbudidaya cikben isa NGETUNG dina lan sakwise kuwi isa ngrasakne sepira gedene Sih Rahmate Gusti marang awake dewe. Sokur-sokur, ora mung NGETUNG dina, ananging uga isa eling marang sakabehing berkahe Gusti, sanadyan kang saklawase iki ora nate digagas, kayata nelakake maturnuwun marang irung sing isa kepenak dingo ambegan, isa matur nuwun marang jantung sing ora nate leren makarya, sanadyan awak liyane ngaso lan leren saka gaweane. Njajal wae NGETUNG kaping pira jantunge dewe makarya saben menite, njur dietung sedina kaping pira, mengko laky o osa ngrasa, sepira gedene Sih Rahmate Gusti marang urip iki.

“Ngapa Lik, kok sajak seriuse temenan. Apa WAnan karo Yu Wasti?” Takone Iin, nalika mulih seka warung lan ngerti pakne cilik nembe asyike dolanan androite.

“Iki lho, nyoca NGETUNG, kira-kira hasile lele sing seminggu kepungkur takdelehne blumbang entuk pirang ton..”Semuare Lik Ndoleng, lan bebarengan karo kui, njedul Dalijo lan Kang Solebo.

“NGETUNG paling kepenak lan nyenengake apa jale Leng?” Takone Kang Solebo.

“Ngetung duwit Bo, apa ana liyane sing luwih nyenengake?” Takone Lik Ndoleng.

“Enek Lik, NGETUNG salahe liyan” Iin jik melu semaur.

“Wah, yen bab kuwi, okeh wong sing berbakat In..aku yakin temenan..kuwi sing maca tulisan BENINGE EMBUN ESUK sinambi mesem-mesem mesti nate nglakoni, NGETUNG lupute liyan..”Dalijo melu urun rembug, sinambi nyumet MLDne.

 

 

NUWUHAKE

 

Minggu Pon 28 Nopember 2021

BENINGE EMBUN ESUK

Yeremia 33 : 14-16

Jabur 25 : 1-10

1 Tesalonika 3 :9-13

Lukas 21: 25-36

Pangandikane Sang Yehuwah mangkene: Lah, bakal tumeka ing mangsane anggoningSun bakal nuhoni prasetya, kang Sunparingake marang tedhak turune Israel lan Yehuda.Ing wektu lan ing mangsa iku Ingsun bakal nuwuhake Trubusing kaadilan tumrap Dawud, kang bakal nindakake kaadilan lan kabeneran ana ing nagara. Ing wektu iku Yehuda bakal linuwaran lan Yerusalem uripe bakal tentrem. Lan kalawan jeneng iki, iku bakal padha sinebut: Sang Yehuwah iku kaadilan kita.” Yeremia 33 : 14-16

 

NUWUHAKE kuwi tembung daden, linggane Tuwuh kang tegese rumangkak saka kahanan mati, njur dadi urip. Racak’e tembung tuwuh kuwi kanggo tandhuran, mula njur ana ukara, “Tandhurane wis wiwit Tuwuh..” kang artine tandhurane wiwit urip, wiwit thukul. Tembung NUWUHAKE kuwi ngemu teges mbudidaya cikben apa kang sakdurunge durung tuwuh isa dadi tuwuh. Sing dituwuhake sejatine ora mati,ananging merga kahanan dadi durung bisa urip utawa thukul. Yen NUWUHAKE kuwi babagan tandhuran, kudu jangkep apa kang dibutuhake. Kudu ana bibit, ana srana kanggo tuwuh, kayata lemah, angina lan uga banyu. Yen kabeh srana kanggu tuwuh wis ana, njur nyenyuwun marang kang akarya jagad,cikben NUWUHAKE.

 

Ini minggu pungkasan wulan nopember, lan ing minggu iki greja mlebu ing minggu Advent. Minggu Adven kuwi isa kinaranan minggu panenggan, nengga rawuhe Gusti Yesus kang sinebut natal. Miwiti minggu Adven iki, greja diajak kanggo NUWUHAKE samubarang. Yen ing kitab Yeremia Gusti nuhoni utawa njangkepi janjine marang bangsa ngisrael lan Yehuda bab Sang Mesih kang thukul saka trubusaning Dawud. Gusti Allah dewe kang bakal NUWUHAKE ratuning kaadilan ing njagad iki. Kahanane bangsa ngisrael lan Yehuda ing jamane Yeremia pancen nembe abot,rekasa lan marakne nggleyang kapercayane. Ing kahanan kang kaya mengkono kuwi Gusti Allah NUWUHAKE pengarep-arep kang nate dijanjekake. Mbiyen, lumantar para suci, pancen bangsa ngisrael lan Yehud dijanjeni arep tansah ditulungi ing sadengah kahanan, lan janji kuwi njur diugemi dening bangsa sakloron.

 

Mula nalika krungu kabar bab Gusti Allah kang ndang NUWUHAKE ratuning kaadilan, kang tegese isa ngentasake uripe saka kahanan kang rekasa, bangsa sakloron bungahe ngeram. Pokok’e kabeh kang njalari tuwuhe pengarep-arep kuwi ndadekne bungahing kahanan. Mula saka kuwi, payo ing minggu spisan Adven iki, padha ngugemi kapercayan yen Gusti Allah ya NUWUHAKE kabungahan marang kabeh wong, mirunggan sing percaya marang Panjenengane. Sakliyane ngrangkul kabungahan merga Gusti NUWUHAKE pengarep-arep, uga kudu dibarengi karo pambudidaya NUWUHAKE kabeh kang apik marang jagad iki. Aja mung seneng entuk berkah, ananging ngupadia NUWUHAKE pengarep-arep marang liyan, ben liyan ya ngrasakne kabungahan iki uga.

 

“Jo, apa tanduranmu wis tuwuh kabeh? Nggonku ana sing ora thukul blas. embuh merga udane rasopan apa merga winihe, mbuh ra paham aku…nanging arep taksulami..” Unine Lik Ndoleng nalika miwiti jagongan neng Lincak Sor Talok.

“Sulami pora wis nduwe putu ta Leng?” Takone Kang Solebo, nanggepi unine Lik Ndoleng Sajak njarag.

“Haiyah, arep ngomong Suwasti wae ndadak Sulami Lik…”Iin, ngetokne kopi, sinambi melu njarag Lik Ndoleng.

“Jindulll…iki serius cah!! Jo, Dalijo..semaure nang..cah bagus kaya irus..” Swarane Lik Ndoleng njaluk Dalijo nywara.

“Bab tuwuh lan orane winih sing tinadur kuwi ora mung sakperkara persoalane Lik. Isa merga bibite elek, udane kokean utawa kurang, isa merga dithoholi manuk apa ayam alas, isa merga lemahe longsor. Yen winihe apik lan papane ya ora elek, mesti Tuwuh, merga sing tukang NUWUHAKE kuwi sing nduweni jagad iki..”Semaure Dalijo, sinambi nyawangi androite.

“Weh, tumben encer pikiranmu Jo..”Tanggepane Kang Solebo.

“Iya Kang, Paklik..yen wis percaya Gusti kang NUWUHAKE pangarep-arep apik, payo saiki andum kabecikan, NUWUHAKE pengarep-arep apik marang sapa wae..ben donyane iki tentrem lan rahayu..”Iin melu urun rembug, mbuh entuk ngelmu seka ngendi kok sajak wicaksanane ngeram.

 

@semesta

SEGARA

 

Setu Pahing 27 Nopember 2021

BENINGE EMBUN ESUK

Nehemia 9 : 26-31

Jabur 25 : 1-10

Lukas 21 : 20-24

“Paduka nunten ngulungaken tiyang-tiyang wau ing tanganing mengsahipun, temah sami nandhang karupekan. Lah salebetipun nandhang karibedan punika lajeng sami sesambat dhumateng Paduka, nunten Paduka piyarsakaken saking langit tuwin awit saking palimirma Paduka ingkang ageng, Paduka paringi tiyang-tiyang ingkang ngluwari saking tanganing mengsah.” Nehemia 9 : 27

 

SEGARA kuwi papan kang banyune okehe ora njamak, lan bates antarane lemah utawa daratan karo SEGARA kuwi jenenge pantai. Biasane okeh sing seneng dolan menyang pantai, uga mbokmenawa sing maca tulisan iki. SEGARA kuwi papan kang isa nampa apa wae lan ora nate nampik sabarang kang nempuh awake, uga SEGARA kuwi sanadyan dijupuk banyune ora nate katon kelong, apa meneh asat. Amarga kahanane kang kaya mengkono kuwi, njur menungsa mapanake SEGARA uga minangka gegambaraning urip kang isa diweulangake. Ana sawijining unen-unen kang jero banget artine, yakuwi yen dadi “menungsa sejati” kuwi nduwea watak SEGARA.

 

Crita kitab suci neng Nehemia bab 9 isa dadi srana piwulang kanggo mangerteni kepiye sabare Gusti Allah marang pokale wong-wong ngisrael. Nalika ngrasa rada rekasasithik wae, njur sambat ngaru-ara, njur Gusti maringi Sih Rahmate lan sakbanjure entuk berkah kag awujud rejaning kahanan. Lha nalika ngrasakne kepenake urip, njur lali meneh marang Gusti Allah lan tumindak saksenenge dewe, tumindak sakarepe dewe, mblangsar ora manut dalaning Gusti kang sejatine kebak ing tentrem lan rahayu. Sakwise tumindak mblangsar, njur rekasa. Nalika ngrasakne rekasa meneh, sambat lan njaluk ngapura marang Gusti Allah. Awit Gusti kagungan katresnan kang jembar kadya SEGARA, mula sanadyan njengkelake, tetep wae diapura lan diparingi Sih Rahmat.

 

Polahe bangsa ngisrael kuwi ing jaman saiki mbokmenawa ya ijik ana sing nglakoni, lan tetep entuk Sih Rahmate Gusti. Ora usah ditiru kang kaya mengkono, ananging payo nuladha kang tinindakake dening Gusti, yakuwi nduweni ati lan kesabaran kang jembar kadya SEGARA. Lho, kan kuwi Gusti sing isa nindakne, apa ya awake dewe menungsa iki isa ngayahi? Isa! Sauger gelem lan nyenyuwun marang Gusti. Nduweni watak sabar kang jembar kaya SEGARA kuwi kudu dilatih, kudu digawe, ya kaya nggawe kolam kang amba kae, butuh wektu sing suwe. Kuncine mung siji,gelem nglakoni lan percaya bisa nduweni watak sabar kang kaya SEGARA.

 

“Lik, wingi aku entuk WA saka Pakde Nyoto, omahe Ringinawe. Jare yen ngobrol neng Lincak Sor Talok, kerep mambu gandane pete, lan kuwi jare seka sampeyan lho Lik..” Unine Dalijo, nalika sore kuwi jagongan kaya biasane neng Lincak Sor Talok.

“Bajindull..Duss!! Lha sing mangan pete ora mung aku, kok aku thok sing disalahke…Trondolooo…” Semaure Lik Ndoleng sajak erosi poll.

“Lha mung ngono wae kok nesu ta Leng. Kan mangan pete ya mambu pete, kuwi lumrah. Digawe sareh Leng, sabar. Nduwenana watak jembar kaya SEGARA, kaya pituture mbahe neng BENINGE EMBU ESUK kuwi..mula diwaca, aja mung diklik thok nalika “disher” sedulur..” Kang Solebo nyoba ngelingake Lik Ndoleng.

“Waduh, ketrucut aku cah..Muga-muga Kang Nyoto Ringinawe maca tulisan iki, njur mesam-mesem lan ngapurani aku…” Unine Lik Ndoleng sajak nggresula.

 

@semesta

MADHAKAKE

 

Jemuah Legi 26 Nopember 2021

BENINGE EMBUN ESUK

Nehemia 9 ; 16-25

jabur 25 : 1-10

1 Tesalonika 5 : 12-22

“Kabeh margining Yehuwah iku katresnan, kasetyan lan kabeneran tumrap wong kang padha netepi prajanjian lan pepengete.” Jabur 25 : 10

 

Tembung MADHAKAKE kuwi linggane padha, kang tegese ora beda utawa memper ing samubarange. Dadi yen dijarwakne, tembung MADHAKAKE kuwi tegese samubarang pakaryan kang dilakoni kanthi sengaja kanggo ndadekne padha. Dene singdidadekne padha kuwi samubarang, isa wujuding barang utawa kahanan lan uga tumindak. Mbiyen jaman cilik, ora sithik sing seneng MADHAK-MADHAKAKE, utawa ngemper-emperake, isa kuwi minangka dolanan utawa babagan kahananing diri. Sing seneng nyanyi, njur nyoba MADHAKAKE gayane kaya penyanyi idolane, sing seneng bal-balan ya semono uga, MADHAKAKE karo tokoh idolane. Kuwi kabeh apik, ora luput lan kahanan kang lumrah ana ing tata uriping menungsa.

 

Ana piwulange Kitab Suci bab dalaning urip, kaya kang tinulis neng jabur bab 25 ayate 10. Ing kana tinulis yen kabeh dalaning Yehuwah iku katresnan lan kabeneran tumrap kabeh wong kang padha netepi prajanjian lan pepengete. Mula lumantar BENINGE EMBUN ESUK ing wanci iki, payo beberengan MADHAKAKE lakuning urip iki, apa yawis padha nglakoni katresnan lan kayekten? Njur katresnan kuwi sing kepiye? Apa sing mung manut kekarepane dewe apa kang manut kersane Gusti? Uga bab kayekten, apa ya uwis nglakoni kayektene Gusti Allah, apa malah mung nglakoni kayekten kang tuwuh ana ing penemune? Lha njur piye kanggone “ngukur” kang dilakoni kuwi katresnane Gusti Allah apa mung karepe dewe? Sederhana wae, yen lakuning katresnan kuwi mung kanggo seneng lan mareme diri pribadi, kuwi mesti dudu katresnane Gusti Allah, amarga katresanane Gusti kuwi mesti ngener marang liyan.

 

Andharan cekak ing ndhuwur mbokmenawa isa dadi srana kanggo MADHAKAKE lakuning urip tekan sektu iki, wektu panjengan lan kula maos seratan niki. Mulane, payo saiki njupuk wektu raketang limang menit, sakbubare rampung maca tulisan iki (sanadyan okeh sing ora diwaca kabeh…hehe), njur niliki lakuning urip, apa ya wis nglakoni katresnane Gusti Allah apa durung? Apa malah mung nglakoni katresnan kang mung kanggo ndadekne mareming kekarepaning pribadi. Sakwise MADHAKAKE , njur isa nulis komentar kang isa dadi srana andum pengalaming urip lan kuwi dadi berkah tumrap sapa wae. Payo MADHAKAKE lakuning katresnan karo kersane Gusti,  amarga kabeh wong kuwi seneng lumaku (uga mung diarani) ana neng margining Gusti Allah.

 

“Jo, jare mbahe neng BENINGE EMBUN ESUK, katresnan kuwi kudu ngalami tatu ya? Kuwi isa nggo titikan yen padha karo katresnane Gusti?” Takone Lik Ndoleng, sinambi nyumet pituneme.

“Cen iya kok Lik, mlaku neng Margining Gusti Allah kuwi kudu ngono, lan kudu siap ngayahi rekasaning urip kamanungsan..” Semaure Dalijo.

“Lha apa lelakonmu karo Wasti marakne awakmu lara ta Leng?” Takone Kang Solebo, sinambi nggolek nggon lungguh, merga nembe teka neng Lincak Sor Talok.

“Dengkulmu mlocot Bo…mesti kabeh mbok padhakne karo lelakonku mbiyen..Duss!!” Semaure Lik Ndoleng.

“Pancen urip kuwi kudu MADHAKAKE sabarang kahanan kok Lik, mirunggan karo kersane Gusti..” Unine Dalijo.

“kuwi Leng, bener jarene Dalijo, dipadhakne karo kersane Wasti..Opss..Kleru ding Leng..” Muni ngono Kang Solebo sinambi ngisep jisamsune, dene Lik Ndoleng mung  mesam-mesem kaya sing maca tulisan iki, mesam-mesem dewe..

 

@semesta

ELING

 

Kemis Pon 25 Nopember 2021

BENINGE EMBUN ESUK

Nehemia 9 : 6-15

Jabur 63

1 Tesalonika 5 ^:1-11

“Awit Gusti Allah ora nyadhangake kita marang beendu, nanging supaya oleh karahayon marga dening Gusti Yesus Kristus, Gusti kita, kang wus seda kanggo kita, supaya kita dadia melek, dadia turu, padha ndherek urip kalawan Panjenengane. Mulane kowe padha eling-ingelingna lan bangun-binanguna, kayadene kang pancen padha koklakoni iku. “ 1 Tesalonika 5 : 9-11

 

ELING kuwi kosokbaline lali, dene tegese kurang luwih mengkene, yakuwi kahanane titah kang ngerti asale, dununge lan ancasing uripe. Wong sing ELING mesti tumindake dingati-ati, beda karo wong lali, merga wong lali kuwi babarblas ora ngerti asal-usule, nembe ana ing ngendi lan arep menyang ngendi tujuaning uripe. Mula mbiyen para winasis lan sesepuh nate medhar piwulang, Sing Pada ELING lan Waspada, sakbegja-begjane wong lali ijik begja wong kang ELING. Pancen bab ELING kuwi kayane dadi punjering uripe titah kang sinebut menungsa, klebu sing maca iki sinambi mesam-mesem..hehe..

 

Ana piwulange Gusti lumantar Rasul Paulus kang mbiyen tinujokake marang pasamua ing Tesalonika babagan ELING. Ing kana dicethakne,”kowe padha ELING-ingelingna lan bangun binaguna…” Rasul Paulus mulang bab kayangapa sektine bab kahanan ELING kuwi, awit lumantar ELING, menungsa isa mbangun, isa mranata, isa mangerteni kahanan. Lho, lha apa wae kang kudu diELINGi?  Akeh, ELING bab Sangkan Paraning Dumadi,ELING bab katresnane Gusti tumeka seda sinalib, ELING bab ayahan peparinge Gusti kanggo mbangun tentrem lan rahayu, ELING bab  sedulur kang mbutuhake pitulungan, ELING bab apa wae, sing baku ELING marang samubarang kang becik.

 

Ing jaman saiki ora sithik sing wis ora nggagas bab ELING kuwi, merga paningal batine wis dienggokne dening pepinginan lan kuwi okeh kang mung ngener marang banda-donya. Lho apa kleru nggayuh banda ing ndonya iki? Ora, mung aja nganti banda kuwi dadi ancas, dadi tujuan, ananging sakabehing banda donya kuwi dadekne srana utawa piranti cikben tentrem rahayuning Gusti kang minangka pratandha kratoning Swarga kuwi isa mili menyang ngendi-endi papan. Kudu pada ELING yen kabeh kang sinawang iki sejatine ora langgeng, sing langgeng ya mung katresnan kang asipat roh. Mula saka kuwi, payo ELING, payo Waspada, aja sulap marang panggodhaning donya, kuwi mung arep ngenggokne dalan marang karusakan. Payo ELING lan bangun-binangun…

 

“Bo, piwulange mbahe ing BENINGE EMBUN ESUK dina iki ndadekne aku ELING, yen jebul sabarang kang ginelar iki ora langgeng..Sapiku, tegalku, sawahku, pitikku lan kabeh kuwi jebul mung srana…”Unine Lik Ndoleng nalika jagongan karo Kang Solebo lan Dalijo neng Lincak Sor Talok.

“Apik yen ngono Leng, wis mlaku neng dalan kang bener, wis ELING. Kabeh kuwi mung srana…” Semuare Kang Solebo.

“Yen umpamane aku njaluk sapimu siji wae ole hora Lik, iki njaluk lho,ora ngutang..”Dalijo melu urun rembug  kang ujude pitakonan.

“Weh, kok kepenak temen Jo, aku sing mbutgawe pol-olan, kok awakmu penak temen, arep njaluk..!!?” Sajak kaget Lik Ndoleng karo penjaluke Dalijo.

“Haiyah, jebule ELING kang mbok omongne mung pangerten thok Leng, durung dadi lakuning urip. Uripmu jik kraket karo bandhamu,durung ELING marang Sangkan Paraning Dumadi..” Unine Kang Solebo.

“Yen kula nyuwun lembune sampeyan pareng mas?” Ujug-ujug, teka wong anyaran neng Sor Talok, takon marang Kang Solebo, njur langsung diwangsuli.

“Sumangga, sampeyan pilih, sampeyan ginakaken kangge betahipun panjenengan..” Wangsulane Kang Solebo, kabeh padha ndlongop merga gumun, klebu sing maca tulisan iki, merga rawani nglakoni kaya kang dilakoni dening Kang Solebo.

 

@semesta

JEMBAR

 

Rebo Pahing 24 Nopember 2021

BENINGE EMBUN ESUK

2 Samuel 2 ; 1-7

Jabur 63

Yokanan 16 : 25-33

“Wong Yehuda nuli padha nekani, sarta padha njebadi panjenengane dadi ratune para turune Yehuda. Nalika Sang Prabu Dawud diaturi pirsa, yen para wong Yabesy-Gilead padha nyarekake Sang Prabu Saul, Sang Prabu Dawud banjur utusan wong menyang Yabesy-Gilead, kanthi kaweling: “Muga sira padha binerkahana ing Sang Yehuwah, amarga sira wus ngatonake katresnanira marang Sang Prabu Saul, gustinira, yaiku anggonira padha nyarekake layone.” 2 Samuel2 : 4-5

 

JEMBAR kuwi kosokbaline ciut,dene tegese luwih akeh utawa amba papane. Bab JEMBAR lan ciut kuwi uga ora isa dietung apik sing endi, merga iki dudu etungan matematika, gumantung kahanan. Yen bab lemah utawa pekarangan mesti luwih seneng nduweni sing JEMBAR tinimbang sing ciut, ananging menawa ayahan utawa gawean ngresiki sukete, mesti luwih seneng nggarap sing ciut tinimbang sing JEMBAR. Oiya,  tembung JEMBAR kuwi isa digunakne kanggo ukara beda-beda, isa sing asipat konottatif lan uga denotative. Muga wae JEMBAR atine utawa penggalihe, kuwi klebu tembung JEMBAR kang asipat konotatip.

 

Neng Kitab Suci ana crita bab priyayi kanga tine JEMBAR, merga isa nampa lan momot samubarang, mbuh kuwi sing nyenengake apa sing isa ndadekne susah. Priyayi kuwi kinaranan Dawud. Kacarita ing nalika kuwi lagi usum perang, dene sing dadi ratu Saul. Merga nalika perang ratu Saul meh kalah terus lan Dawud menang terus, rakyat ngisrael mbalik seneng marang Dawud. Bab kuwi kang ndadekne ratu Saul kebrongot atine lan ndadekne Dawud dudu kanca meneh, malih dadi mungsuh. Merga pinapanake minangka mungsuh, mulane ratu Saul mung ngangkah cilakane Dawud terus, dene Dawud babarblas ora nanggepi amarga ngerti yen kaya ngapa kahanane ratu Saul, kuwi jinebadan dening Sang Yehuwah.

 

Nalika ing sakjroning peprangan ratu Saul kasora lan dadi tiwase, kabar kuwi tumeka ing Dawud. Ngerti pawongan kang mungsuhi cilaka malah tekan ing tiwase, ora ndadekne Dawud bungah, ananging malah sedih, lan nyenyuwun supaya rinumat kanthi murwat. Mula nalika krungu yen jisimme ratu Saul wis rinumat kanthi murwat, Dawud mberkahi marang kang nindakne gawean kuwi. Isane Dawud nglakoni kang kaya mengkono kuwi amarga dawud JEMBAR penggalihe, amarga Dawud JEMBAR atine, JEMBAR rasane, JEMBAR sakkaebeh. Dawud nyawang kabeh ana ing rerancangane Gusti Allah Sang Yehuwah lan ngajeni “jebadan” saka Gusti, sanadyan ing wektu kuwi Saul pancen luput.

 

Patuladan saka Dawud bab ati kang JEMBAR kuwi apik, lan luwi apik menawa dilakoni, ora mung dimangerteni. dawud ora ngingu lara ati,ora ngingu dendam, ora ngingu tatu. Kabeh kuwi merga pangerten kang bener lan pener bab kersane Gusti. Dawud ngajeni ratu Saul merga jinebadan, merga pinilih dening Sang Yehuwah. Ing jaman saiki bab ati lan pikiran kang JEMBAR kuwi tetep dibutuhake,sanadyan godhane luwih gede, amarga saiki sing nduweni kuwasa dudu Allah Sang Rama, ananging sepira okehe yatra. Mula payo ngupaya nggawe JEMBAR marag ati lan rasa, cikban urip iki luwih tumata.

 

“Sida njembarke blumbangmu Bo?” Takone Lik Ndoleng sinambi nyumet pituneme.

“Sido, ben iwake isa muat luwih okeh” Semaure Kang Solebo.

“Entek ragad pira kira-kira nggawe JEMBAR blumbang semana kae Bo?” Unine LikNdoleng meneh.

“Weh, okeh kae Leng, meh molas yuta..” Semaure Kang Solebo.

“Kuwi Lik, nggawe JEMBAR blumbang kang isa sinawang wae butuh ragad okeh, apameneh nggawe JEMBAR kanggo ati, rasa lan pikiran, mesti luwih okeh ragad’e..” Dalijo melu urun rembug.

“Kabeh mung kari niyat kok Jo…”Semaure Lik Ndoleng lan Kang Solebo bebarengan.

 

@semesta

PRAJANJIAN

 

Selasa Legi 23 Nopember 2021

BENINGE EMBUN ESUK

1 Samuel 17 : 55-18:5

Jabur 63

Wahyu 11 :15-19

Pangeran Yonatan nganakake prajanjian karo Dawud awit dene panjenengane anggone nresnani Dawud prasasat marang sarirane piyambak. Pangeran Yonatan ngrucat pangagemane lan kaparingake marang Dawud dalah pangagemane perang tumeka pedhang, panahe lan sabuke. 1 Samuel 18 : 3-4

 

Tembung PRAJANJIAN kuwi linggane janji, dene tegese PRAJANJIAN kuwi rembugan ing antarane wong luwih saka siji kang ancase kanggo kabecikan. Mula saka kuwi yen ana PRAJANJIAN kang salah sijine nampa kapitunan, kuwi ora bisa kinaranan PRAJANJIAN. Peangan liyane kang kudu dimangerteni babagan PRAJANJIAN yakuwi lumakune kanthi sadar, ora ana peksan lan dilakoni kanthi bungah. Dene menawa ing sakjroning ngalkoni PRAJANJIAN ana salah siji sing nylewang, kudu dirembug bebarengan, ora salah siji sing rumangsa bener nggawe kawicaksanan sing babarblas ora wicaksana.

 

Ana piwulang apik bab PRAJANJIAN saka ing Kitab Suci, yakuwi crita kekancane Dawud karo Yonatan , anake Raja Saul. Anane PRAJANJIAN kuwi lumaku, nalika sepisan padha kepethuke, lan ing kono tuwuh “tresna” kang alamiah, mulane Yonatan njur ngajak Dawud nganakake PRAJANJIAN lan DAwud ya sarujuk. Ing antarane Dawud lan Yonatan padha sarujuk marang PRAJANJIAN kuwi, mulane tekan ing saklawase kekancane wong loro kuwi jos tenan, isa dadi patuladan marang sapa wae kang urip ing saben jaman bab kepiye anggone ngrumati PRAJANJIAN. Njur apa ing sakjroning  urip lan nguripi PRAJANJIAN kuwi ya nate ana ngglewange? Ya mesthi wae ana, wong sanadyan tokoh kitab suci, Dawud karo Yonatan kuwi ya menungsa lumrah, mula babagan klora-kleru kuwi ya bab sing lumrah.

 

Sakjroning nglakoni PRAJANJIAN kuwi nate Yonatan tinuntun marang kahanan kang abot, yakuwi nalika ana cengkahing kahanan, ing antarane bapakne (Raja Saul) lan Dawud. Nalika ngadepi kahanan kaya mengkono, Yonatan ora njur tumindak “mbabiwuta”, mbelani salah sijine, luwih-luwih mbelani bapakne. Ora, Yonatan tetep migunakne kawicaksanane kango ngrumati PRAJANJIAN ing antarane dewekne lan Dawud. Lho, njur isa kinaranan Yinatan mbalela marang bapakne? Kari arep disawang saka sisih ngendi, yen disawang saka sisih sesambungan anak lan bapak, isa kinaranan mengkono, ananging nalika sinawang saka sisih PRAJANJIAN lan kuwi bab kang bener, Yonatan wis milih pilihan sing pas..

 

Ing jaman saiki ya akeh banget sing nganakake PRAJANJIAN, ananging kayane adoh yen dibandingake karo kahanan PRAJANJIAN ing antarane Yonatan lan Dawud. Saiki PRAJANJIAN kuwi isane urip lan diuripi nalika kahanane kepenak kanggo awake dewe. Nalika maca kahanan kayane ora nyenengake, PRAJANJIAN kuwi diuncalake menyang kali, ben resik, njur mengko yen resik mbokmenawa arep dijupuk meneh. Ing jaman saiki, angel isa nguripi PRAJANJIAN kanthi sakmestine, okeh sing mung nguyak bab kauntungan lan kepenake diri pribadine.

 

“Jo, sidane piye etungane sapi sing digaduh karo Kacik kae?” Takone Kang Solebo marang Dalijo.

“Weh, aku ora patio dong Kang, Paklik sing luwih paham” Semaure Dalijo sinambi numet MLDne.

“Akhire ya didol, sanadyan rugi. Lhawong tukon molas yuta, mung payu sewelas. Kacik rumangsa ora nduweni hak nampa panduman, merga PRAJANJIAN mbiyen mung entuk bathine” Unine Lik Ndoleng.

“Weh, jos kuwi Kacik”Unine Kang Solebo.

“Tapi jarene Modin, tetep wae dibegehi payone, sanadyan sethitik” Unine Dalijo.

“Kuwi jenenge wani nguripi PRAJANJIAN, lan siji lan sijine wani ngalah…njur lumakue apik” Kang solebo muni ngono, sinambi nyumet jisamsune.

 

@semesta

NGAJENI

 

Senen Pahing 22 Nopember 2021

BENINGE EMBUN ESUK

2 Para Raja 23 : 15-25

Jabur 63

Wahyu 11 : 1-14

Pangandikane Sang Nata: “Iku aja sira kapak-kapakake, aja nganti ana wong kang nggepok-senggol marang balung-balunge!” Dadine wong-wong ora padha ngarubiru marang balung-balunge lan uga balung-balunge nabi kang pinangkane saka ing Samaria kono.” 2 Para Raja 23 : 18

NGAJENI kuwi asale saka tembung “aji”, kang kurang luwih artine sing sederhana nduweni arti kang linuwih tinimbang liyane. Dadi tembung NGAJENI kuwi njur isa nduweni arti utawa teges nindakne sabarang ayahan minangka pratanda menehi arti marang samubarang. Yen NGAJENI papan, ya tumindak kanthi sadar kanggo papan kuwi, yen NGAJENI marang rembug ya menehi lan ngormati rembug kuwi,mbuh sapa sing ngungelake rembug lan yen NGAJENI menungsa minangka titahe Gusti ya mapanake uwong ing kahanan sakmestine. Kang kudu diajeni ora kang nembe sinawang lan kang klakon ing mangsa saiki, ananging uga kahanan kang wus lumaku utawa klakon.

 

Crita kitab suci 2 Para Raja 23, mirunggan ayat 18 menehi piwulang kang apik bab kepiye anggone kudu NGAJENI marang kahanan. Nalika kuwi Sang Nata Prabu Yosia nembe ngenekake reresik utawa Besik kanggo mbangun lan mangun Pedaleman Suci. Nalika mbangun lan mangun kuwi njur ana kang kudu ditambahi lan diilangi. Sing apik ditambahi supaya luwih apik, dene kang ala utawa ora apik kudu disingkirake. Ndilalah ing kono ana papan kang sajake dikrmatake, bareng ditakokake jebul kuwi pasarean Abdine Sang Yehuwah kang isine kari balung-balunge. Mirsa kang kaya mengkono, Sang Prabu Yosio ndawuhi para absi supaya aja diowahi lan kudu tetep diajeni, amarga kuwi abdine Gusti Allah sanadyan saka trah Samaria. Manut kawicaksanane Sang Nata, reresik kuwi apik, ananging tetepa NGAJENI marang sejarah kang wus kawuri. Mleset angggone tumindak NGAJENI, isa bilai kang tinemu.

 

Ing jaman saiki apa kang mbiyen dilakoni dening Raja Yosia ya ijik klakon, ananging kang kudu direnungake, apa iya jik ana sing gelem NGAJENI marang kang wus klakon? Kang kereb klakon kuwi yen wis mlaku mengarep njur lali marang sabarang apik kang wis kawuri, lan racake nalika ana kang rinasa ala utawa elek, ora nunggu babibu lan sok iyak-iyak’o njur dijur-jur dadi lebu lan awu. NGAJENI marang sejarah utawa sabarang kang wus klakon kuwi sejatine minangka donga cikben lakuning urip kang bakalan tinempuh luwih ajeg,dedeg lan lempeng. Mula saka kuwi, payo sinau NGAJENI marang samubarang kang nate klakon, lan aja rumangsa apik lan bener dewe ing jamane.

 

“Jo, kapan awakmu sowing neng sarean bapak lan simbokmu?” Takone Kang Solebo neng Dalijo.

“Sesuk awan kang, seka ngarit..” Wangsulane Dalijo sinambi nyumet MLDne.

“Weh, jaman modern ngene kok jik nggagas tilik sarean ta cah?” Lik Ndoleng sajak ora sreg karo niatane Dalijo.

“Kuwi wujud NGAJENI marang sabarang kang wus lumaku Leng, kabeh kang wus kawuri kudu diajeni, merga kabeh kuwi srana pasinaon..” Semaure Kang Solebo.

“Weh, yen ngono saksuwene iki aku luput Bo..lha rumangsaku sing mbiyen kuwi wis ora ana pengajine…wah.dosa aku iki..” Sambate Lik Ndoleng.

“Mulane ndang kana mbaleni sing mbiyen rung klakon Lik, uga mbaleni Yu Wasti” Unine Iin, nalika nyuguhake kopi lan kimpul godog.

“Duss…kuwii meneh Innnnn!!!” Unine Lik Ndoleng, sinambi njupuk kopiine lan sajak kepanase..

 

@semesta

BESIK

 

Setu Pon 20 Nopember 2021

BENINGE EMBUN ESUK

2 Para Raja 23 : 1-14

Jabur 132 : 1-12

Yokanan 3 : 31-36

“Tugu-tugu brahala padha diwetokake saka ing padalemaning Sang Yehuwah, saka ing kutha Yerusalem, digawa menyang ing kali Kidron padha diobong ana ing kono lan diejur-ejur nganti lembut dadi awu sarta banjur kabuwang ana ing pakuburaning rakyat lumrah.” 2 Para Raja 23 :6

 

BESIK kuwi asale saka tembung resik, lan tegese BESIK kuwi tumindakkanthi sengaja kang ancase kanggo ndadekake kahanan resik. Tembung BESIK kuwi racake dilakoni bebarengan, sanadyan dewe-dewe ya ora liput, merga sing paling popular yen krungu tembung BESIK ya babagan BESIK DESA, kang tegese nyambut gawe kanthi sengaja lan bebarengan kanggo ndadekne desane resik. Dene resik kuwi ora mung saka kahanan sing ketok, merga kahanan sing ora ketok kuwi justru gawate ngeram.

 

Crita Kitab Suci ing dina iki, saka 2 Para Raja 23, mirunggan ayat 6, menehi piwulang kang apik babagan BESIK. Ing wektu kuwi Sang Prabu Yosia nembe nganakake BESIK kanggo mbangun lan mangun Pedaleman Suci. Merga ora seneng marang kabeh kang asipat reget, mulane kabeh kang reget kudu diilangake, kudu diresiki lan ayahan kanggo ngresiki Pedalemaning Sang Yehuwah kuwi kang kinaranan BESIK. Apa wae kang dadi reregetaning Pedaleman Suci diguwang, disingkirake saka papan kono. Kang isa sinawang lan ora sinawang, kabeh sing ora jumbuh karo patrape Pedalemaning Sang Yehuwah kudu disingkirake, kudu diilangi sanadyan abot lan uga rekasa.

 

Urip iki, mbuh kuwi urip dewe utawa bebarengan, isa kinaranan minangka Pedalemaning Gusti Kang Akarya Jagad.Lan ing sakjroning urip iki, uga ing sakjroning awak lan pikiran iki, uga ora kabeh kahanan kang jumbuh karo kersane Gusti Allah. Mulane, nalika arep sowan Gusti sing sakbenere, ya payo nuladha ratu Yosia, nganakne BESIK. Ngresiki samubarang kang ala ing sakjroning urip, ngresiki sabarang kang katon lan ora katon. Nepsu srakah, sombong, kumlungkung, mutungan, nesunan,dendam, sengit,munapik lan kuabuuueh sing ala, payo diresiki, ayo BESIK kanggo urip iki, ben tinemu suci dening Gusti Kang Minangka Sangkan Paraning Dumadi.

 

“Jo, jare Solebo, si Cangkolo kae ngalem aku bab saiki sengkut anggonku olah tenanen. Manut penemumu apa ya tenan ya?” Takone Lik Ndoleng neng Dalijo, babagan info saka kang Solebo.

“Ya isa bener, isa luput Lik. Sanadyan okeh sing ngerti, yen Cangkolo kuwi angel bethekane. Neng ngarep ngomong sajak aluse ngeram, jebul nyedhep saka mburi…” Wangsulane Dalijo, sinambi nyumet MLDne.

“Ya kuwi sing tak gagas Jo, aja-aja pangalembanane Cangkolo kuwi mung lamis…” Lik Ndoleng nanggepi, sinambi mbukan pituneme sing sajak ijik anyar.

“Ananging ora usah nggagas bab lamis apa orane Cangkolo Lik, sing penting awake dewe mikire positif. Yen ana sing negative, ayo manut welinge mbahe neng BENINGE EMBUN ESUK kuwi, kudu wani BESIK.Ngresiki sakabehe kang ala,kang ora pantes, kang luput saka ing uripe awae dewe” Dalijo sesorah, merga wis maca BENINGE EMBUN ESUK.

“Iya Jo, kuwi paya pakaryane ratu Yosia, nalika meh mbangun Pedalemane Sang Yehuwah, nganakne BESIK kanggo ngresiki kabeh kang ala..” Semaure Lik Ndoleng, lan kedudul njedule Kang Solebo, sinambi nyaut ngomong.

“Tresnamu karo Wasti arep mbok resiki ora Leng?”

“Dengkulmu mlocot Bo, kene serius malah mbalik kuwi meneh,..hmmmm…” Unine Lik Ndoleng.

 

@semesta

NRESNANI

 

Kemis Legi 18 Nopember 2021

BENINGE EMBUN ESUK

"Omah Cedak Wit Talok"

2 Para Raja 22 : 1-10

Jabur 132 : 1-12

Para Rasul 7 : 54-8:1a

“Sang Stefanus sajrone dibenturi watu mau, ndedonga unjuke: “Dhuh Gusti Yesus, mugi karsaa nampeni roh kawula. Kalawan jengkeng nuli nguwuh seru: “Dhuh Gusti, dosa punika mugi sampun Paduka tempahaken dhateng tiyang-tiyang punika.” Sajrone munjuk mangkono iku banjur seda.” Para RAsul 7 : 59-60

 

NRESNANI, kuwi tembung kang saben wong nate ngomongake, utawa paling ora krungu, merga pancen mayar ngomongake tembung iki. NRESNANI kuwi pancen sajake penak lan nyenengake, ananging apa iya kaya mengkono lumakune nalika mlebu ing kasunyataning urip? Mbokmenawa mayar NRESNANI nalika kahanane nyenengake, mbokmenawa gampange ngeram NRESNANI nalika kang lumaku cocok utawa gathuk karo kekarepane. Lha njur menawa sing lumaku utawa sing klakon kuwi cengkah karo kekarepane, apa iya jik isa NRESNANI sik sakmestine?

 

Ana crita kitab suci bab NRESNANI, sakliyane crita bab Gusti Yesus, kang isa dadi kaca benggalaning urip. Crita kuwi bab Stefanus. Nalika kuwi kahanane para pendereke Gusti Yesus kang wiwitan okeh banget tantangane, lan ora bain-bain tantangan kuwi, nganti soroh nyawa. Mengkono uga Stefanus, anggone mbelani kapercayane marang Gusti Yesus, kudu nemahi kahanan kanga bot. Dipetenah, disingkirake,ditampik,dibenthongi watu, dipoyoki lan nganti tumeka ing patine. Sanadyan mengkono, Stefanus ora nggething marang kang nampik, malah kepara ndongakne kabeh sing nggethingi dhewekne. Lho, apa kira-kira sing dilakoni Stefanus kuwi luput? Bab luput lan bener kuwi gumantung saka sisih ngendi olehe nyawang. Kanggone Stefanus, ora luput mbabar crita katresnane Gusti Yesus, ananging aknggone wong kang ora seneng marang Gusti Yesus, kuwi tumindak kang luput. Dadi cetha kan, luput lan bener kuwi gumantung sisih anggone nyawang?

 

Ing jaman saiki, tantangan NRESNANI kaya kang diayahi Stefanus ya ijik tetep ana, sanadyan ora langsung soroh nyawa. Ananging nalika  NRESNANI marang sabarang kang diyakini bener, kuwi ya isa klakon nemahi pengalamane Stefanus. Welinge BENINGE EMBUN ESUK iki mung sederhana, payo nuladha Stefanus, nalika dipoyoki, dipitenah,digubet kahanan, ora dipercaya merga kahanan, aja ilang anggone NRESNANI. Tetep ngayahana tresna, sanadyan rekasa, tetepa ngayahi tresna, sanadyan kudu soroh nyawa. Tetepe NRESNANI nalika ora dipercaya, nalika disawang minangka pecerening urip. NRESNANI marang kang rinasa apik, kuwi mayar. Ananging NRESNANI nalika tinampik lan siningkirake, kuwi sing kudu disorohi nyawa.

 

“Bo,jebul NRESNANI sing sakbenere kuwi ora mung neng tembung ya. Jebule kudu wani soroh nyawa” Sore kuwi Lik Ndoleng miwiti rembugan karo Kang solebo neng Lincak Sor Talok, sajak rada sengrius.

“Weh, gek sadar ta Leng?” Semaure Kang Solebo, sajak sembrana.

“Lha kuwi pora abot ya Bo, lha dipilara kaya si setepanus, ijik ndongakne apik. Jale jaman saiki…hmmm..klakon remuk..ajur.” Semaure Lik Ndoleng.

“Jenenge tresna kuwi mawa bebana Lik, ora gratisan..wani tatu. NRESNANI tanpa tatu kuwi mbelgedes..” Dalijo melu muni, sakwise nyelehake hapene.

“Lha berarti, aggonmu mbiyen jare NRESNANI yu Wasti kuwi hoax ya Lik? Lha ora wani soroh bebana…?” Iin, kaya padatan njedul lan muni sakrasane.

“Tresnane Ndoleng neng Wasti serius In, lha kuwi tatune jik njarem tekan saiki”, Kang Solebo melu njarag Lik Ndoleng.

“Jindulll…malah kabeh ngroyok aku…!!” Semaure Lik Ndoleng sinambi ndudut jisamsune Kang Solebo, merga pituneme sajak entong.

 

@semesta

MISBYAH

 

Rebo Kliwon 17 Nopember 2021

BENINGE EMBUN ESUK

1 Para Raja 8 : 22-30

Jabur 3

Markus 13 : 9-23

“Sang Prabu Suleman banjur jumeneng ana ing ngarepe misbyahe Sang Yehuwah, kaadhep ing sapasamuwane Israel kabeh, sarta ngegarake astane marang ing langit tuwin munjuk : “Dhuh Yehuwah, Gusti Allahipun Israel, boten wonten Allah ingkang kados Paduka ing langit nginggil saha ing bumi ngandhap; Paduka ingkang ngugemi prajanjian saha sih-kadarman dhumateng para abdi Paduka, ingkang kanthi gumolonging manahipun lumampah wonten ing ngarsa Paduka.” 1 Para Raja 8 : 22-23

 

Tembuh MISBYAH kuwi asale saka tembung basa ngibrani “zabach” kang sejatine kuwi papan kanggo korban kang dadi srana prajanjian. Dene prajanjian dewe kuwi klakone mesti ing antarane luwih saka wong siji. Neng kitab perjanjian lawas anane MISBYAH kuwi nandakne yen wis nate ana prajanjian, lan racake papan kuwi ditandani utawa digawe monument cikben gampang dieling-eling. Suwening-suwe, ana ing pranatane agama Yahudi, MISBYAH kuwi disucekake minangka papan pengetan prajanjiane Gusti Allah karo menungsa, lan ing papan kono menungsa rumangsa luwih “maknyes” yen ndedonga.

 

Crita kiatb suci neng 1 para raja 8 nyritakne bab raja Soleman kang mapanake MISBYAH minangka papan kanggo ndedonga,kanggo nyenyuwun. Ing penemune bangsa ngisrael jman kuwi, ya mung ing sakcedake MISBYAH pandongan lan panyuwun marang Gusti Allah isa jinabahan, awit ana ing MISBYAH kuwi nate kelakon prajanjian ing antarane Gusti Allah marang menungsa. Dene isining prajanjian kuwi ancase pancen kanggo keslamentane menungsa lan kuwi disarujuki dening pihak loro-lorone, mula nalika ndendonga kanggo ngaturke panuwun, wong-wong ngisrael mesti nyedak ana ing MISBYAH.

 

Ing jaman saiki  thukul okeh penemu, klebu babagan MISBYAH utawa mesbah, ora kudu bab papan ananging luwih marang “kahanan”. Ing ngendi wae sejatine isa dadi MISBYAH kanggo manembah marang Gusti Allah njur Ndonga lan nyenyuwun marang Pangeran. Ananging sanadyan saiki babagan MISBYAH luwih longgar, malah menungsa sing ora bisa menehi arti marang apa kuwi MISBYAH. Yen meh Ndonga ya langsung Ndonga lan cepete ngalahake thathit, babarblas ora ana wektu kanggo wening lan nyucekake kahanan lan uga papan kanggo manembah lan nyenyuwun. Ing jaman saiki MISBYAH wis ora ana artine meneh, merga menungsa uripe tansah kemrungsung lan kesusu ing sakabehe. Mula saka kuwi, lumantar critane prabu Soleman kang nyedak MISBYAH kanggo ndedonga, payo nuladha apa kang wus katindakake dening raja Soleman, nggawe MISBYAH ana ing urip iki kang suci .

 

“Ngko bengi meh ngandi Jo?” Takone Lik Ndoleng marang Dalijo, nalika sore kuwi jagongan neng Lincak Sor Talok.

“Ngedegake MISBYAH kanggo manembah lan nyenyuwun Lik” Wangsulane Dalijo sajak rohanine ngeram.

“Lha bahane apa wae lan panggonane ana nengndi Jo?” Takone Kang Solebo, sing dina kuwi njedul meneh saksuwene kopid mung ndelik ana ing njero kamar.

“Neng ati lan weninge pikiran iki Kang…Merga saiki menungsa wis lali nggawe lan ngedegake MISBYAH ana ing uripe.” Semaure Dalijo sinambi nyumet MLDne.

“Weh, mathuk aku Jo, kowe piye Leng, mathuk ra?” Takone Kang Solebo.

“Mesti paklik mathuk kang, lha arep mbaleni tresnane marang Yu Wasti. Pongerti lumantar ngedegake MISBYAH kaya raja Soleman, isa nggayuh sing duurng kegayuh..”Iin ngeteri kopi sinambi njarag pakne cilik.

“Crigis In!!” Semaure Lik Ndoleng sinambi nyumet pituneme.

 

 

@semesta