MISBYAH

 

Rebo Kliwon 17 Nopember 2021

BENINGE EMBUN ESUK

1 Para Raja 8 : 22-30

Jabur 3

Markus 13 : 9-23

“Sang Prabu Suleman banjur jumeneng ana ing ngarepe misbyahe Sang Yehuwah, kaadhep ing sapasamuwane Israel kabeh, sarta ngegarake astane marang ing langit tuwin munjuk : “Dhuh Yehuwah, Gusti Allahipun Israel, boten wonten Allah ingkang kados Paduka ing langit nginggil saha ing bumi ngandhap; Paduka ingkang ngugemi prajanjian saha sih-kadarman dhumateng para abdi Paduka, ingkang kanthi gumolonging manahipun lumampah wonten ing ngarsa Paduka.” 1 Para Raja 8 : 22-23

 

Tembuh MISBYAH kuwi asale saka tembung basa ngibrani “zabach” kang sejatine kuwi papan kanggo korban kang dadi srana prajanjian. Dene prajanjian dewe kuwi klakone mesti ing antarane luwih saka wong siji. Neng kitab perjanjian lawas anane MISBYAH kuwi nandakne yen wis nate ana prajanjian, lan racake papan kuwi ditandani utawa digawe monument cikben gampang dieling-eling. Suwening-suwe, ana ing pranatane agama Yahudi, MISBYAH kuwi disucekake minangka papan pengetan prajanjiane Gusti Allah karo menungsa, lan ing papan kono menungsa rumangsa luwih “maknyes” yen ndedonga.

 

Crita kiatb suci neng 1 para raja 8 nyritakne bab raja Soleman kang mapanake MISBYAH minangka papan kanggo ndedonga,kanggo nyenyuwun. Ing penemune bangsa ngisrael jman kuwi, ya mung ing sakcedake MISBYAH pandongan lan panyuwun marang Gusti Allah isa jinabahan, awit ana ing MISBYAH kuwi nate kelakon prajanjian ing antarane Gusti Allah marang menungsa. Dene isining prajanjian kuwi ancase pancen kanggo keslamentane menungsa lan kuwi disarujuki dening pihak loro-lorone, mula nalika ndendonga kanggo ngaturke panuwun, wong-wong ngisrael mesti nyedak ana ing MISBYAH.

 

Ing jaman saiki  thukul okeh penemu, klebu babagan MISBYAH utawa mesbah, ora kudu bab papan ananging luwih marang “kahanan”. Ing ngendi wae sejatine isa dadi MISBYAH kanggo manembah marang Gusti Allah njur Ndonga lan nyenyuwun marang Pangeran. Ananging sanadyan saiki babagan MISBYAH luwih longgar, malah menungsa sing ora bisa menehi arti marang apa kuwi MISBYAH. Yen meh Ndonga ya langsung Ndonga lan cepete ngalahake thathit, babarblas ora ana wektu kanggo wening lan nyucekake kahanan lan uga papan kanggo manembah lan nyenyuwun. Ing jaman saiki MISBYAH wis ora ana artine meneh, merga menungsa uripe tansah kemrungsung lan kesusu ing sakabehe. Mula saka kuwi, lumantar critane prabu Soleman kang nyedak MISBYAH kanggo ndedonga, payo nuladha apa kang wus katindakake dening raja Soleman, nggawe MISBYAH ana ing urip iki kang suci .

 

“Ngko bengi meh ngandi Jo?” Takone Lik Ndoleng marang Dalijo, nalika sore kuwi jagongan neng Lincak Sor Talok.

“Ngedegake MISBYAH kanggo manembah lan nyenyuwun Lik” Wangsulane Dalijo sajak rohanine ngeram.

“Lha bahane apa wae lan panggonane ana nengndi Jo?” Takone Kang Solebo, sing dina kuwi njedul meneh saksuwene kopid mung ndelik ana ing njero kamar.

“Neng ati lan weninge pikiran iki Kang…Merga saiki menungsa wis lali nggawe lan ngedegake MISBYAH ana ing uripe.” Semaure Dalijo sinambi nyumet MLDne.

“Weh, mathuk aku Jo, kowe piye Leng, mathuk ra?” Takone Kang Solebo.

“Mesti paklik mathuk kang, lha arep mbaleni tresnane marang Yu Wasti. Pongerti lumantar ngedegake MISBYAH kaya raja Soleman, isa nggayuh sing duurng kegayuh..”Iin ngeteri kopi sinambi njarag pakne cilik.

“Crigis In!!” Semaure Lik Ndoleng sinambi nyumet pituneme.

 

 

@semesta