Selasa
Wage 9 Nopember 2021
BENINGE
EMBUN ESUK
Purwaning
Dumadi 24 : 11-27
Jabur
113
1
Timotius 5 : 9-16
“Pinujia Sang Yehuwah, Gusti Allahe bendaraku Abraham kang ora ngingkedi sihe kasetyane marang
bendaraku, sarta Sang Yehuwah wus nuntun lakuku ana ing dalan kang anjog ing
daleme para sadhereke!” Purwaning Dumadi 24 : 27
Tembung
RAMINGKET kuwi asale saka rong tembung, yakuwi oral an mingket. Ora kuwi isa
nduweni arti tanpa,babarblas dene Mingket kuwi tegese pindah panggonan. Mula saka
kuwi RAMINGKET tegese ora pindah utawa ajeg ana ing kahanane. Kaya
tembung-tembung liyane kang nduweni arti ora mung tunggal, isa positif lan negative,
semono uga tembung RAMINGKET uga isa nduweni arti kang ora mung tunggal,
gumantung ukara lan kahanane.
Neng
Kitab Suci, cethane neng Purwaning Dumadi bab 24 ayat 27 ana tembung kang cedak
karo tembung RAMINGKET, yakuwi ora ngingkedi. Kuwi nyeritakne bab Sihe Gusti
Allah kang dirasakne RAMINGKET dening para abdine rama Abraham kang nembe kautus
nggolekne bojo Iskak. Apa kang kaucapake dening abdine rama Abraham kuwi metu
saka kapercayan lan pengalaman. Kapercayan yen sakabehe lakune bakalan katuntun
dening Gusti Allah, lan uga pengalaman merga Sihe Gusti Allah pancen RAMINGKET
saka uripe para abdi kang ngayahi ayahan peparinge bendarane.
Pancen
sakdurunge ngayahi ayahan peparinge rama Abraham, para abdi ngrasa wedi lan was
sumelang kanggo nggolekne bojo Iskak, ananging sakwise entuk “nasehat” lan
berkah saka rama Abraham, para abdi njur nglakoni ayahan kuwi. Njur aja nalika
lumaku tumuju papan leluhure bendarane, apa ya ora tuwuh rasa wasumelang lan
kuatir? Mestine lumrahe menungsa kang ginubet ing dosa tetep ana, ananging amarga
daya kekuatan percaya yen Sih Rahmate Gusti RAMINGKET saka ing uripe lan
atahane, mula sakabahe kuatir lan wasumelang isa tinelukake.
Urip
iki sejitine ya kaya para abdine rama Abraham, yakuwi kudu ngayahi ayahan, lan
ayahan kuwi sejatine “dudu urusane dewe”, malah ora ana gegayutane karo urip
pribadi. Ananging merga percaya yen ayahan kuwi peparinge Gusti Allah, mulane
para abdine rama Abraham tulus iklas anggone nglakoni. Semono uga ing jaman
saiki, sejatine kabeh ayahan kuwi asale
saka Gusti Allah, dene lantarane ya pirang-pirang kahanan. Sejatine para abdine
rama Abraham isa protes karo bendarane, “iki sanes jobdisk kula lhe ndara,
mosok kula kapurih nggolekne bojo,,kan kula tukang ngarit lan angon?”, ananging
kuwi ora dilakoni, merga para abdi percaya yen gaweanne bendarane kuwi kersane
Gusti, mula njur dilakoni kanthi pangucap syukur. Yen ing jaman saiki “spiritualitas”
abdine rama Abraham kuwi tuwuh lan ngrembaka, mesti urip iki bakalan kebak ing
tentrem lan rahayu.
“Jo,
yen kabeh lumakune kaya para abdine rama Abraham, penak ya? Sih Rahmate Gusti
RAMINGKET saka ing uripe..” Lik Ndoleng muni ngono sinambi nyumet pituneme.
“Kabeh
mesti klakon kaya mengkono Lik, sauger gelem nglakoni, ora nyelaki kersane
Gusti..” Semaure Dalijo, ya melu nyumet, ananging dudu pitunem, yakuwi emelde.
“Weh,
lha yen kuwi dudu masalahku, umpamane, piye carane ngerti yen kuwi kersane
Gusti lan Sihe Gusti RAMINGKET saka ing uripku?” Takone Lik Ndoleng.
“Mayar
Lik, lakoni wae, kuwi kang bakalan mbuktekake,aja wedi lan wasumelang karo
wewayangan Lik..” Semaure Dalijo.
“Weh,
poiya ya …ananging kok…hmmm..” Lik Ndoleng sajak nggedumel.
“Merga
njenengan mangu-mangu, mula rasido entuk Yu Wasti…wurung..” Dalijo sajak
ngenyek Lik Ndoleng.
“Duss…malah
nyangkut kuwi meneh Jooo!!” Semaure Lik Ndoleng sinambi ngisep pitunem, sajak
nikmate ngeram.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar