NAZAR

Kemis Pon 23 Januari 2020

BENINGE EMBUN ESUK

1 Samuel 1:1-20

Jabur 27:1-6

Markus 4:1-25

“Banjur nglairake ujar, unjuke: “Dhuh Sang Yehuwah, Gustining sarwa dumadi, manawi Paduka nggalih dhateng karibedanipun abdi Paduka lan karsa ngengeti kawula saha boten kasupen dhateng abdi Paduka, nanging maringi anak jaler dhateng abdi Paduka punika, kawula badhe ngaturaken lare punika dhateng Sang Yehuwah sajeging gesangipun saha sirahipun boten badhe kagepok ing lading panyukur”. 1 Samuel 1:11

NAZAR kuwi sejatine tegese padha karo janji, mung bedane ana pangerten yen tembung NAZAR kuwi janji sing ana gegayutane karo Gusti Kang Murbeng Dumadi. Kuwi kabeh kayane pangerten kang urip lan diyakini ana ing alam pikire menungsa, kanthi tekan ing dina iki. Kamangka sing diarani janji kuwi ya mesti ana gandeng-cenenge karo Sing Akarya Jagad. Mbalik neng tembung  NAZAR, kuwi racak’e digunakne menungsa nalika dirasa ana gegayutane langsung karo Gusti lan uga nalika nembe ngadepi kahanansing abot lan ora tinemu nalar.

Ing Kitab Suci ana crita bab istilah NAZAR, yakuwi ana neng crita bab lahire nabi Samuel. Nalika iku kanjeng ibu Hana sing dadi bojone rama Elkana, urip bebrayan bareng karo marune, sing jenenge Penina..(mendah yen ana ing jaman saiki lan dilakoni dening warga pasamuan, mesti gonjang-ganjing..hehe). Ibu Penina nduwe anak, dene ibu Hana ora, mula kuwi kerep dadi lantaran pamoyok lan ndadekne atine ibu Hana ngrasakne lara lan perih. Ing kahanan kaya mengkene iki, ibu Hana ora tumindak ala, ora males ala marang marune, malah sansaya sengkut anggone ndedonga,anggone nyenyuwun marang Gusti Kang Murbeng Dumadi. Malah saking “seriuse” ndonga malah nganti diarani mabuk karo imam Eli..(ssstt..dudu eli sing kae lho ya..).

Awit saka rasa sing perih lan abot lan uga awit saka PERCAYANE marang Gusti Kang Murbeng Dumadi, ibu Hana banjur nglairake NAZAR, nyenyuwun marang Gusti bebarengan karo janji lan kuwi dilakoni ing sakjroning pandonga.

Dadi NAZAR kuwi dudu perkara sembarangan sing isa dinggo dolanan. NAZAR kuwi kalair merga kapercayan sing kandhel, dudu merga mutung ngadepi kahanan, NAZAR kuwi klakon awit pasrah sumarah sing total, ora mung setengah-setengah. Lan ibu Hana nglairake NAZAR ya ora merga nyoba Gusti Allah, ananging yakin mbolokin yen mesti bakal kasembadan. Lan ing pungkasane, kabeh padha ngerta ta, yen NAZAR saka ibu Hana klakon? Diparing anak lan uga dipasrahne marang Gusti ben dadi Abdining Allah sakdawane uripe.

Saka crita iki, ayo padha methik pasinaon kang becik bab ndedonga, bab nyenyuwun. Aja padha sembrana yen nyenyuwun marang Gusti, yen nyenyuwun kudu yakin, kudu 100 persen percaya lan sing penting yen padha nglairake NAZAR, cukup ing atine dewe-dewe. Uga sing dadi perkara sing sejatine dadi “poin utama” renungan iki yakuwi, yen wis NAZAR aja padha diblenjani, sanadyan ora ana menungsa liyane sing ngerti. Eling!! NAZAR kuwi karo Gusti, mula Gusti mesti pirsa.

“Jo, kok panenanmu gedhang sing apik kae kabeh mbok pisungsungke ta? Apa ora eman?” Takone Lik Ndoleng marang Dalijo, pas neng Lincak wedangan, merga jarene rendheng malah ora udan.

“Kuwi wis dadi janjining atiku kok Lik, yen kabeh panenan gedhang ing tahun iki tak pisungsungke” Semaure Dalijo sinambi klepas-klepus karo djarumsupere.

“Kaya sugih-sugiha Jo, nggayamu ngeram. Pengen dialem sapa sliramu kuwi? Lha wong Tarsi wae wis digondhol mbutha…”Lik Ndoleng sajak ora kepranan, mbuh merga ora isa pisungsung apa pas lagi butheg pikire.

“Haiyahh…padune ora isa kaya Kang Dal wae kok malah moyoki Lik..yen Kang Dal kuwi iklas, ora kaya sampeyan, angger tumindak apik mung ben diesemi Yu Wasti. Kuwi ora tulus..” Nduk I’in mleu karo nggawa klambi sing wis garing lan uga nggacar Lik Ndoleng.

“Duss..kenek meneh cahh…hmm” Batine Lik ndoleng rada nesu, merga arep muni ngko diarani  misuh lan isa diamuk sing padha maca tulisan iki.

Mbah’e..