NYUWIL

Kemis Pahing 16 April 2020

BENINGE EMBUN ESUK

Katak Porang Panen Sendiri
Yang Ingin Bertanam Silakan Kontak WA 085870480039

Mustakanig Kidung 2:8-15

Jabur 16

Lukas 24:35-48

Wong loro mau iya tumuli nyaritakake lelakone ana ing dalan, sarta kapriye anggone mari pangling marang Gusti Yesus, sajrone nyuwil-nyuwil roti. Lukas 24:35

NYUWIL kuwi pakaryan, sing tujuanne ngedum cikben luwih okeh sing kumanan. Bab NYUWIIL kuwi padha karo ngiris, bedane yen ngiris kuwi mawa piranti, dene NYUWIL mung migunakne tangan. NYUWIL kuwi ndadekne kahanan sansaya dadi luwih sithik ananging uga marakne sansaya akeh sing kumanan. Saka tembung NYUWIL kuwi isa dadi menekawerna tembung, kayata Kacuwil, Dicuwil, Cuwilan lan sakbanjure. Nalika nindakne pakaryan NYUWIL, lan kuwi bab barang darbene, mesti bakalane “kelangan”, merga apa kang dicuwil mesti dadi sansaya sithik. Bab NYUWIL nate diwulangake  Gusti Yesus marang para sekabate, lan saiki kanggo sapa wae sing maca Kitab Suci lan tulisan iki.

Crita neng Kitab Lukas 24:35-48, nyritakake bab NYUWIL, yakuwi pakaryan kang tinindakake dening Gusti Yesus nalika NYUWIL roti. Nalika Gusti ngatingal lan para sekabat ora wanuh, Gusti migunakne srana NYUWIL roti kanggo ngelingke pikirane para sekabat, lan kuwi kang marakne para sekabat dadi eling. Ana crita loro bab NYUWIL roti kang marakne wong padha dadi eling utawa “Kenal Maneh” karo Gusti, yakuwi nalika ngayahi pakaryan NYUWIL. Nalika Gusti NYUWIL roti, wong dadi kelingan, nalika roti dicuwil lan diedumke marang liyan, ing kono Gusti dikenali saben wong.

Saka crita Kitab Suci dina iki, ana patuladan lan piwulang apik kanggo urip, yakuwi nalika padha gelem NYUWIL roti, ing kono Gusti dikenali. Dene bab roti kuwi isa wae diparingi arti URIP, mulane piwulange Gusti lumantar Lik Ndoleng, Kang Dalijo lan Nduk I’in ing dina iki isa diringkes mengkene: “ Nalika menungsa padha gelem andum utawa NYUWIL roti utawa urip, ing kono Gusti lan tentrem rahayu tinemu”. Dene piwulang kuwi ya isa klakon kosokbaline, nalika ora padha gelem andhum utawa NYUWIL “roti” utawa urip, ing kono ora ana tentrem rahayu lan Gusti ora dikenali.

Mula saka kuwi, ayo padha wani NYUWIL urip iki, cikben Gusti dikenal dening sapa wae lan sakwise kuwi kang klakon mung Tentrem lan Rahayu. Kuwi dudu gawean abot, kuwi gawean mayar, mung kari gelem apa ora, merga kabeh sing isa maca tulisan iki mesti nduwe “roti”, nduweni urip kang isa kaedum marang liyan. Dene andum kuwi ora kudu duwit, isa wektu, tenaga,pikiran, perhatian, kapinteran,pengalaman lan jik akeh, sing baku nalika ngedhum utawa NYUWIL mau ancase mung supaya Gusti tinepangake lan tentrem rahayu lumaku.

“Jo, kuwi nggon sor jambu lan wit gedang kulon omah kuwi apa?Kok kaya mbili?” Takone Lik Ndoleng.

“Bibit Porang Lik, panene tegalan, sing wingi tak tandhur lan mbok poyoki kae. Jare kenthir wong suweg wae kok ditandhur.” Wangsulane Dalijo.

“Weh.. ya sepurane Jo, rung dong je bab Porang..lha saiki aku kok pengen nandur..” Lik Ndoleng sajak isin mangsuli.

“Mula yen durung paham rasah crigis Lik…sinau sik, ben dong..” Nduk I’in melu nyoal-nyael kaya biasane, lan njur ngomong karo Dalijo.

“Kang Dal, wingi diweling Kang Markun, arep tuku bibit limang kilo..”

“Siap..” Wangsulane Dalijo.

“Aku njaluk oleh ra Jo, ora tuku lho..rong-rong kilo..” Lik Ndoleng melu tertarik nandur.

“Tuku, njaluk kok digedek-gedekne Lik..”I’in nyemprot sakayange.

“Ben In, rapopo, aku kudu wani NYUWIL apa duweku, ben Paklik ya sinau gelem NYUWIL duwek’e nalika awake dewe butuh” Semaure Dalijo sareh, lan Lik Ndoleng mung mesam-mesem  sinambi kukur-kukur sirahe sing rambute mung kari rong las..

Mbah’e..