Kamis, 02 April 2020

BETENG


Kemis Pon 2 April 2020
BENINGE EMBUN ESUK

BIBIT PORANG


1 Samuel 16:11-13
Jabur 31
Yokanan 8:51-59
Paduka mugi nilingna dhateng kawula, karsaa enggal paring wangsulan! Paduka mugi karsaa dados redi sela papan pangayoman kawula, beteng santosa ingkang mitulungi kawula! Awit Paduka punika redi sela tuwin beteng kawula, kawula badhe Paduka irid saha Paduka tuntun margi saking asma Paduka.” Jabur 31:1-2

Jaman mbiyen, ana padusunan, saben omah mesti pekarangane amba. Merga saka kuwi, banjur saben omah nggawe pager, isa saka wit pring lan uga tanduran teh-tehan. Dene omah sing cedak karo jurang, utawa paling ora ya tampingan, dudu pager kang digawe, ananging talut utawa BETENG. Dene pagaweane diarani “Mbeteng”. Ancase gawe talut utawa BETENG,  supaya aman. Aman saka apa? Saka longsore lemah, mbuh kelongsoran (seka nduwur) lan uga ambles (longsor mudhun). Dadi cekak aose, BETENG kuwi pigunane kanggo pangayoman utawa kang ndadekne kahanan luwih aman nalika ana bebaya sing bakalane nrajang.

Kabeh wong mesti nate ngalami was sumelang, lan tumekane wedi marang bebaya kang ngancem uripe. Biasane yen menungsa kuwi wedi, banjur nggolek papan kang rinasa aman, utawa menawa ora nggolek ya nggawe kahanan ben olih rasa aman. Neng Kitab Suci, ana crita bab priyayi sing rumangsa aman nalika mapanake Gusti Allah minangka BETENG panguripane. BETENG sing bakal ngayomi saka maneka werna bebaya kang nrajang. Ing jamane raja Dawud, sing jik usum perang, BETENG kuwi diperlokne temenan, merga sepisan wae ora ana BETENG’e, tumbah lan panah mesti bakal “ngambung” awak lan isa dadi lan patine. Nemahi kahanan kang kaya mengkono kuwi, kabeh rumangsa butuh BETENG, lan Dawud ngrasakne yen BETENG sing jos dewe ya mung Gusti Kang Akarya Jagad. Paseksi bab Gusti Allah dadi BETENG uripe Dawud kuwi tinulis ing Jabur 31.

BULBIL/KATAK PORANG


Kaya dene prabu Dawud sing ngrasakne uripe ora nate sepi saka bebaya, mbuh apa wujud lan bentuk’e, wong-wong ing jaman saiki semono uga. Pangancem marang urip mesti ana wae, mbuh apa kuwi wujud’e. Mirunggan ing wektu iki, ana meneka werna pengancem, wektu iki sing nembe nggegirisi yakuwi pirus korona utawa kopid songolas. Ananging manut Lik Ndoleng, sing luwih mbebayani dudu peruse, ananging terror berita bab wengise pirus kuwi. Merga terror kuwi mau, marakne “ketahanane awak” sansaya mudun, mula nalika si pirus mampir, ya kena sawab’e. mula saka kuwi, ayo mapanke Gusti Allah dadi BETENG ing urip iki,lan sranane mayar wae, tansah bungah lan uga manut karo pengarahane sing kawogan. Lumantar kuwi, mesti isa dadi BETENG urip sing esip, ejoss lan topmarkotop.
“Jo, iki serius. Sejatine sing marakne mbebayani kuwi dlondong pirus korona apa terorberita ta?” Sore kuwi Lik Ndoleng sajak ngajak ngomong sing serius.
“Yen manut aku ya Lik. Kabeh mbebayani. Ananging ya aku luwih sarujuk, yen berita sing diwartakne ya sing positip, aja meden-medeni. Merga yen meden-medeni, marakne ketahanan awak iki sudha” Wangsulane Dalijo.
“Bener kang Dal Lik, peruse ya mbebayani, ananging pawarta bab pirus sing luwih mbebayani..” Sambunge Nduk I’in.
“Njur kudu piye yen ngene iki?” I’in mbacutne ukarane.
“Ngene Nduk, lank owe Jo..merga iki ana bebaya, ya ayo nggawe  BETENG kanggo urip, dene BETENG sing jos kuwi mung Gusti Allah, mula ayo pasrah sumarah wae ya, lan tetep makarya kaya padatan, sinartan tetep waspada..”Welinge Lik Ndoleng sareh, jian kaya pendita kae gek..
“Esipp Lik..iki kudu tak critakne Yu Wasti,ben sampeyan tambah bungah..”I’in muni lan sajak ngece Lik Ndoleng.


Mbah’e..


Tidak ada komentar:

Posting Komentar

FIKSI Di Malam PASKAH