BOCAH

Selasa Wage 18  Februari 2020

BENINGE EMBUN ESUK

Pangandharing Toret 23:21-24;24:10-15

Jabur 119:9-16

Markus 9:30-37

 “Sing sapa nampani bocah pepadhane iki atas jenengKu, iku ateges Aku kang ditampani. lan sing sapa nampani Aku, iku dudu Aku kang ditampaani, nanging kang ngutus Aku.”Markus 9:37

BOCAH kuwitegese kahanane menungsa sakbubare lahir, merga yen nembe lahir diarani bayi. Menungsa sakwise lahir luwih seka pitungsasi, banjur diarani BOCAH. Saka tembung BOCAH iki sakbanjure ana ukara-ukara lan tembung bab BOCAH. Ana “Mbocahi”, sing tegese jik matrap urip kaya BOCAH sanadyan wis tuwa utawa dewasa, dene bab “BOCAH” iki magayutan karo sikep lan uga tumindhak. Sing isa klebu patrab “mbocahi” yakuwi, cengeng utawa nangisan, aleman utawa kolokan, wegah ngalah lan uga nesunan. Mula sapa wae sing jik nduweni watak kaya sing kasebut ing nduwur (mirunggan nesunan lan mutungan, isa diarani “MBOCAHI”). Sakliyane tembung “Mbocahi”, uga ana ukara, kayata.”Mbok ya aja nduweni pikiran sing cupet, kuwi pikiran mbocahi”. Ukara kuwi nudhuhake bab patraping pikiran lan siep sing ora diwasa.

Sanadyan bab BOCAH lan uga pengembangan tembung kuwi akeh sing “bernada” negative, ananging Gusti Yesus nate mulang nganggo pasemon bab BOCAH. Yen ing jaman saiki bab “BOCAH” kuwi bernada negative, Gusti Yesus malah mirsani saka sisih sing beda, yakuwi bab panampaning marang BOCAH. Merga ing jamane Gusti Yesus, BOCAH kuwi durung “klebu menungsa”, merga sing wis nduweni hak hokum sing diwasa, mula ing tatanan masyarakat, BOCAH durung diakoni, BOCAH dianggep “rung jangkeb” minangka menungsa. Merga paham kang kaya mengkene iki, akeh sing ora gelem sesambungan karo BOCAH, apa meneh yen kuwi dudu brayate. BOCAH dadi warga kelas 2, warga sing durung jangkeb.  Sanadyan panampaning masyarakat marang BOCAH miring, ananging Gusti Yesus malah ngagem BOCAH minangka pasemon ing nalikane mulang.

Merga masyarakat wegah nampa BOCAH, Gusti Yesus malah nindakne kosokbaline, yakuwi sing sapa nampani BOCAH kaya nampani Gusti, kuwi nindakne kersane Gusti. Kersane Gusti, yakuwi supaya nampani BOCAH minangka TitahE Gusti, minangka menungsa sing sakwutuhe,ora separone menungsa. Gusti Yesus nandeske, yen nampa BOCAH kaya nampani Panjengane, kuwi sing bakalane nampa kanugrahaning Swarga. BOCAH ana ing piwulange Gusti Yesus nggambarake bab donyaning  urip kang iklas, polos,sederhana,tansah seneng ora mikirke sing abot lan uga bab gumbiraning ati. Mula saka kuwi, nalika nampani timbalan, apa wae kuwi, aja ditampik, merga kuwi pada wae nampik Gusti Yesus, tampanana timbalan kuwi kaya donyaning BOCAH, seneng, bungah lan tansah semangat.

“Aku ngrasakne kok ora ndang rapat meneh ya Jo, panitia pikenik iki?” Sore kuwi Lik Ndoleng ujug-ujug kangen rapat, mbuh kesampyuk “roh” apa.

“Lha wong ya lagi dek minggu wingi, keputusane ya cetha, kok kon rapat meneh kuwi ngrembug apa ta Lik?” Wangsulane Dalijo.

“Weh, ya kudu kerep rapat. Ben luwih mateng..luwih joss” Sajak semangat Lik Ndoleng mangsuli.

“PAdune mung arep jejer Yu Wasti kuwi kang. Merga pas rapat wingi kae, paklik jejeran yu Wasti…” Nduk I’in njedul seka wetan ngomah, seka warung tuku cambah karo mbakone Dalijo.

“Lhadalahhh..tenan panggraitaku. Mesti ana sing marakne paklik beda. Jebul ya tetep pancet. Yu Wasti..” Aloke Dalijo.

“Duusss..dudu bab kuwi In,iki aku serius arep pelayanan..” Wangsulane Lik Ndoleng.

“Mbelgedes Lik..palinga yen Yu Wasti ora pantia ya sampeyan kokean alesan..” Nduk I’in  ngeyeli Lik Ndoleng.

“Kuwi sing diarani MBOCAHI In…raga tuwa ananging pikiran BOCAH” Dalijo nyemes Lik Ndoleng sakemenge, dene Lik Ndoleng nyumet udud nganti kewalik, gabuse disumet, merga sajak kisinan.

Simbahe…