Rabu, 05 Februari 2020

PIKIRAN


Rebo Legi 5 Februari 2020
BENINGE EMBUN ESUK



Rut 3:1-`3,4:13-22
Jabur 37:1-17
Markus 7:14-23
Banjur nyambeti pangandika: “Apa sing metu saka ing manungsa, iku sing marakake najis, sabab saka ing jero, saka ing sajroning atine manungsa, thukul sakabehing pikiran sing ala, kang lekoh, kadurjanan, gawe pati, laku bandrek, srakah, piala, akal palsu, hawa-nepsu, meri, panyatur ala, gumedhe, tanpa budi. Sakehe piala iki thukul saka ing jero lan marakake najis marang manungsa.” Markus 7:20-23

Ana sing ngarani yen sakabehing kahanan kuwi ana sumbere, mula kaya ngapa sumbere ya kaya mengkono kahanan sing bakal klakon. Yen sumbere apik ya mestine bakal metu samubarang kang apik. Semono uga kosok baline, yen sumbere ala a mesti kabeh bakalane ala utawa ora apik. Sumbr ing kene isa diarani “undheran” lan uga isadiarani “pusat”, mula ya saka ing undheran utawa pusat kuwi mau kabeh lumaku. Isa nggo gawe conto, anane lampu listrik, isa nyetel tipi, nguripke setrika lan sakpanunggalane kuwi merga ana daya listrik, lan daya listrik kuwi ana pusate. Mula yen pusate mati utawa sudha dayane ya kabeh isa lumaku ora sing sakmestine.

Bab “pusating” samubarang kuwi kasunyatan, lan ora isa diendhani. Semono uga menungsa ya nduweni “pusat” sakabehing obah osik’e. dene sing dadi pusat utawa sumbering polah menungsa kuwi PIKIRAN. Menungsa isa tentrem lan bungah merga nduweni PIKIRAN sing bungah lan tentrem, sanadyan yen disawang tata kadonyan ora nduweni bandha kang akeh.  Menungsa arep mangan, arep ngombe,arep ngapa wae, kabeh dikendaleni utawa diwiwiti seka PIKIRAN. Mula saka kwi, yen PIKIRANe wening lan bening, mesti nyawang samubarang ya bakalane wening lan bening. Beda menawa PIKIRAN’e buthek lan kemrungsung, mesti sing bakal kawetu ing tembung lan tumindak ya buthek lng kemrungsung.

Banjur kepiye anggone isa nduweni PIKIRAN sing wening lan wening kuwi? Mayar wae! Nyuwun marang sing kagungan Urip, bubar kuwi dilatih supaya isa nduweni PIKIRAN sing wening lan bening. Bab PIKIRAN sing dadi undheraning kahanan kuwi ya pernah dadi piwulange Gusti. Gusti mulang yen sing ala utawa najis kuwi dudu sing mlebu menyang ing ragane menungsa, ananging apa kang metu, merga kang metu kuwi asale saka PIKIRAN. Lan PIKIRAN kang ala isa ndadekne kabeh kang metu ya ala, ora mung kanggo awak’e dewe, ananging ya isa marakne rusak liyan. Mula saka kuwi, yen kepengin kahanane urip apik lan tentrem, ditata wae PIKIRAN, lan sakwise PIKIRAN wis apik, mesti kabeh lumaku apik lan becik. Sebab apa wae klakone kawiwitan saka PIKIRAN.

“Jo, kok takrasak-rasakne, awakmu kuwi ora pernah nesu, sanadyan dirasani, dipaido lan sakpanunggalane?” Takone Lik Ndoleng.
“Kuwi merga aku ora tau nganggep ala Lik, pikiranku sareh, wening,anteng lan bening. Mbok’o dipaido, ya takrasakne minangka kritik sing apik, sanadyan ditampik, ya aku mikir menawa pancen ora ana aku yawis mlaku, kuwi sing ndadekne uripku penak, kuwi merga aku wis nata PIKIRANku, lan nyawang samubarang becik lan apik” Wangsulane Dalijo.
“Emange sampeyan Lik, sithik-sithik nesu,ngamuk,nglabrak lan sakbanjure. Wis nesunan, pelit meneh! Kuwi merga sing ana ing PIKIRAN sampeyan mung bab kauntungan kanggo sampeyan Lik, ora nate mikir liyan..” Nduk I’in melu cawe-cawe, sinambi dondom.
“Lha kuwi bener kandane I’in Lik, ditata seka PIKIRAN..ben isa wening..” Dalijo nganjutke omongane I’in.
“Paklik isa kang, nggere direwangi Yu Wasti..hahaha..” Pangedene I’in.
“Kamprett..malah tekan Wasti bocah siji iki….”Batine Lik Ndoleng…


Simbahe..


Tidak ada komentar:

Posting Komentar

FIKSI Di Malam PASKAH