Jemuah
Pon 7 Februari 2020
BENINGE
EMBUN ESUK
Yesaya
29:1-12
Jabur
112:1-9
Markus
7:31-37
Sawise mangkono Gusti Yesus banjur tumenga ing langit lan unjal
ambegan, nuli ngandika marang wong mau: “Efata!” tegese: mengaa! Sanalika
kupinge padha kabuka, ilate kaudharan, banjur bisa caturan teteh. Markus 7:34-35
MANGAP kuwi tegese mbukak tutug. Dene ancas
utawa tujuane mbukak mau ya werna-werna, isa merga reflex kanthi tujuan gerak
kesehatan, isa uga merga nembe ngendikan utawa omong-omong, isa uga merga nembe
mangan utawa liyane. Sing baku, MANGAP kuwi tumindak lumrah sing isa dilakoni
sapa wae. Ananging tembung MANGAP kuwi ia diwenehi arti utawa teges sing :negative”,
nalika kanggo ngarani sapa wae sing ngomonge ora ditata lan marakne liyan tatu.
Saben tembung sing ndadekne liyan tatu, kuwi njur ana tetembungan sing (rada)
saru, “Nggere MANGAP kok ora ditata..”.
Ing kene tembung MANGAP kuwi isa diartekne ngomong sing ora nggenah lan natoni
liyan.
Dina iki BENINGE EMBUN ESUK ngajak sapa
wae sing (gelem) maca ngrasak-ngrasakne piwulange Gusti Yesus. Dene sing dadi
pokok piwulang yakuwi nalika Gusti Yesus nambani wong bisu, sing tegese ora isa
ngomong (MANGAP), nganti tumeka ing mari utawa warase. Dene carane Gusti
nambani kuwi unik, sing lara diajak sumingkir, banjur “nggawe” ramuan (ramuane
aja ditiru lho ya..), lan dioleske lan ilate sing bisu didemek. Kuwi sing
ndadekne sing bisu isa MANGAP utawa menga lan kuwi kang ndadekne dewekne (sing
maune bisu) isa caturan meneh. Isa caturan tegese isa ngomong, isa ngetokne
ide, isa ngetokne uneg-uneg .
Ing jaman saiki sejatine akeh wong sing
pada “bisu”, merga padha ora isa (gelem) ngomong. Merga saka kahanan “bisu”
kuwi, mulane siji lan sijine ora isa ngerti apa kang dadi kekarepane lan kuwi
sing ndadekne “komunitas” utawa pasamuan angel majune. Yen dijak rembugan mung
monthag-manthug wae, mbuh kuwi dong apa ora, yen dijak diskusi malah
teklag-thekluk wae, ananging bareng metu wedang lan pacitan, banjur teges lan
telap-telep katon yen waras-wiris. Lha sing nandhang kaya mengkene iki sing
kudu disowanake marang Gusti, ben ditambani. Dene tujuane ditambane ya ben isa
pulih, isa MANGAP meneh sing tegese isa caturan, isa rembugan, isa disksi
kanggo tujuan sing apik bebarengan.
“Lho, jam yahmene kok wis balik Jo,
aja-aja mbolos ora sida satasehan?” Takone Lik Ndoleng sing lungguh neng lincak
sor Talok,merga dewekne ora mangkat sarasehan,alesane “M”, males.
“Lha arep suwe piye Lik, arane wae
sarasehan, ananging dijak diskusi malah mung meneng wae, dijak ngomong malah
pating klesik, bareng ditutup sarasehane, njur metu wedang teges kabeh. Aku njur
mulih wae..” Wangsulane Dalijo, sajak mendem rasa kuciwa.
“Weh, jebule pada angel dijak caturan
dijak rembugan ta..kuwi kudu takkek’I trik, ben wasis caturan, ben MANGAP..”
Lik Ndoleng sajak nduweni trik sing jos.
“Haiyah, sampeyan kuwi gelem mangkat
wae kujijat kok Lik, ndadak kokean rembug. Nggere dijak alesane enek wae. Paling
gelem mangkat yen neng mae Yu Wasti.” Nduk I’in semaur lan sajak pedes nyemes
Lik Ndoleng.
“Weh, bocah iki nggere MANGAP mesti
pedese ngeram..Dussss…!” Batine Lik Ndoleng, merga meh muni pekewuh karo para
priyayi sing maca tulisan iki sinambi mesam-mesem, merga yen dijak sarasean yan
arang gelem MANG…..(opss..mangga dilanjutne nggih..)
Simbahe..
Tidak ada komentar:
Posting Komentar