LINTANG

Minggu Pahing 18 Nopember 2018

BENINGE EMBUN ESUK

Daniel 12:1-3

Jabur 16

Ibrani 10:11-14,(15-18)19-25

Markus 13:1-8

“Para wong wicaksana bakal padha mencorong kaya padhanging langit. Lan sing wis padha nuntun wong akèh ing dalan sing becik, bakal padha mengkilat kaya lintang-lintang ing selawasé.”Daniel 12:3

LINTANG kuwi isa disawang nalika wayah bengi, mergane yen awan kalah padhang karo srengenge. Wayah awan, LINTANG kuwi sejatine ya tetep ana, tetep ngetokne cahyane kang endah, ananging  merga  padhange  srengene luwih gede lan luwih kuwat, LINTANG ora isa sinawang ing wayah awan. Semono uga nalika wayah bengi ana mendung, cahyane LINTANG ora ateges mati utawa ilang, tetep wae ana, ananging merga kaling-kalingan mendung, mulakna ora isa disawang deneng menungsa sing ana neng mbumi. Cahyane LINTANG kuwi ajeg, ora esuk, awan,sore pomeneh mbengi. Sing ora ajeg malah kahanane menungsa anggone nyawang.  Cahyane LINTANG kui ajeg,sanadyan ora disawang meungsa, ora dialem dening menungsa, ora disuba-subya menungsa, cahyane LINTANG kuwi ajeg lan isa digunakne tumrap sapa wae, sing ayu,bagus,sugih lan mlarat,wong kang tumindak apik lan ora apik. Kabeh isa lan oleh ngrasakne cahyane LINTANG.

Bab cahyaning LINTANG kuwi nate dingo gegambaran kanggo para wong sing wicaksana, nalika jamanne Daniel. Dene sing diarani wicaksana ana neng jamanne Daniel kuwi nalika kuwat ngadepi meneka warna kahanan,. Nalika ditindes tetep tatag, nalika diancem tetep bakuh ing percaya, malah sanadyan wis  nganti kaukum kaya dene Daniel, tetep setya marang dalaning bebener, ora keguh,ora miyar-miyur. Kuwi kabeh sing njalari menungsa isa diarani sumunar kaya LINTANG ing langit. Saklyane kuwi, wong sing isa teteg, tatag lan tumeka nganti tutug nalika ngadepi sabarang pacoban, kuwi isa dadi patuladan, dadi punjering urip tumrap sapa wae. Kuwi kabeh sing ndadekne menungsa kadya LINTANG ing langit  kang mencorong endah sinawang..

Ananging nggolek wong sing kaya dijelaske ing nduwur ya ora mayar, mergane angel nemokne wong sing teteg,tatag nganti tutug neng dalaning bebener ing jaman saiki. Jaman saiki sithik-sithik protes,demo,nuntut,ngajak kroyok’an, ngajak padudon. Rumangsa kecenthok sithik njur nesu, ngamuk,ngancem lan sakpanunggalane. Ora mung ana neng tatanan urip umum,ing bab karohanen semono uga, malah luwih parah,luwih nggegirisi.  Uriping pasamuan ya pada wae, sithik-sithik nesu, ora mathuk ngamuk, ora marem masang tampang serem. Merga kahanan sing kaya mengkono kuwi, dayaning LINTANG kang sumunar ana neng uriping menungsa ilang,mula sing tinemu malah burem, ndadekne sing nyawang ora marem..

“Jo, aku pengen uripku sumunar kaya cahyane LINTANG ing wayah wengi kae”, Ujug-ujug Lik Ndoleng muni ngono, nalika sore kuwi wedangan karo nyamikane jagung goring, turahane nggo winih..

“Wehh..esip kuwi paklik, ejoss…tak dukungm tak dongakne, ben klakon paklik..”, Nduk I’in semaur sinambi ndondomi kaose bojone sing suwek, merga sewengi bubar dingo mburu wulu enthog.

“Aku mothak-mathuk wae Lik” Tanggepane Dalijo santai sinambi dolanan HP lan klepas-klepus karo jarumsupere.

“Bajekno kowe ndukung aku Jo?Biasane ngoso entek amek kurang golek”, Semaure Lik Ndoleng.

“Oiya Lik, sesuk njaluk duite ya, limang yuta wae.  Lha kan bar adol wedus payu limangyuta setengah?Aku njaluk lho, ora nyilih”, Alok’e Dalijo sareh.

“Trondolo, lha rumangsane aku adol wedus mung nggo butuhmu, penakmen kowe Jo..ora sudi, emoh,wegah ngek’i kowe Jo!!!”, Kandane Lik Ndoleng sajak nesu.

“Lagi ngono wae nesu, lha kok arep sumunar kaya LINTANG ta lik..!, Kandane Dalijo karo ngisep jarumsuper, tur sinambi nglirik Lik Ndoleng sing sajak kisinan..

Kanggo sumunar kuwi ora gampang,ning ya tetep iisa ginayuh, sauger temen nggone ngupadi..

Mbahe..