KISRUH

 

Selasa Legi 25 Mei 2021

BENINGE EMBUN ESUK

Purwaning Dumadi 11 : 1-9

Jabur 104 : 24-34,35b

1 Korinta 12 : 12-27

“Payo, Kita padha tumedhak lan ngisruhake basane, supaya siji lan sijine aja nganti ngreti basane.”Purwaning Dumadi 11 : 7

 

KISRUH, mbokmenawa kabeh sing maca tulisan iki wis dong apa tegese. KISRUH kuwi kahanan kang luwih saka siji lan ing antarane siji lan sijine ora gathuk utawa ora sarujuk. DAdi kahanan KISRUH kuwi isane kelakon ya nalika ana rong  kahanan utawa luwih. Saka tembung KISRUH kuwi isa ana pirang-pirang tembung, kayata Ngisruh sing tegese tumindak kang ndadekake kahanan kang sakdurunge anteng njur dadi KISRUH, Ngisruhi kang tegese tumindak kang ancas utawa tujuane ndadekake KISRUH, Ngisruhake, kang tegese tumindak kang wis marakake kahanan KISRUH.

 

Ana crita neng Kitab Suci bab KISRUH, yakuwi nalika Gusti Allah kagungan kersa ngorak-arik sedyane menungsa kang ora apik utawa ala. Nalika kuwi menungsa mung siji basane (manut critane Kita Suci lho ya), njur kepengin mbangun menara. Anane arep mbangun menara kuwi cikben dadi kawentar utawa terkenal lan malah kawentarane ngungkuli Gusti Allah. Pirsa kahanan kang kaya mangkene iki, Gusti ora ngeparengake,mula bangsa kang okehe ora njamak kuwi basane diKISRUHake dening Gusti. Siji lan sijine dadi ora dong, njaluk bata diwenehi watu, njaluk kopi diwenehi sega, njaluk semen diwenehi klambi lan sakpiturute. Kahanane dadi KISRUH, njur ancas mbangun menara dadi ora kelakon.

 

Saka crita Kitab Suci bab KISRUH iki isa dipethik pasinaon apik, yakuwi aja nganti ing sakjroning pasamuan utawa paguyuban ora nyawiji. Yen ora nyawiji mesti kang kelakon KISRUH. Uga kudu dimangerteni yen ing sakjroning paguyupan kuwi mesti ana sing “hobyne” Ngisruh ,mbuh lumatar patolatan, lumantar pitembungan,lumantar prejengan lan sakpanunggalane. Mulane,sinau saka “kegagalane” bangsa neng Kitab Purwaning dumadi kang ora kasil mbangun menara amarga KISRUH, saiki ing sakjroning paamuan aja nganti tuwuh KISRUH, aja nduweni watek seneng Ngisruh lan sakpiturute. Payo nyawiji nunggal sedya sanadyan ora padha ing kahanan, payo nyawiji tunggal sedya mbangun lan mangun urip kang kebak ing tentrem lan rahayu.

 

“Jo,jare si Markun, saiki rega bibit Porang mundak ya? Tambah larang..” Takone Lik Ndoleng.

“Wajar Lik, lumrah kuwi…” Semaure Dalijo.

“Iyo kang, lumrah kanggone sing paham. Lha paklik kuwi nyebar inpormasi neng saben sing ditemoni, jare rasah nandur Porang wae, regane Bibit larange ngeram..nggawe KISRUH, ngisruh senengane..” Iin sajak erosi merga polahe pakne cilik sing baguse sundul gunung Mur.

“Weh, karepku ora ngono In, karepku kuwi..anu…”Semaure Lik Ndoleng, sakdurunge rampung rembugan, ketungka tekane Siwo Solebo lan melu nimbrung rembugan.

“Oalahh Leng, piye karepmu kuwi. Merga inpormasimu bab rega bibit Porang, kae Marmo Gomek dadi nglokro meh nandhur…Ngisruh kowe Leng…” Ngendikane Siwo Solebo.

“Ekspansi tenan Lik, sing mbok KISRUHi ora mung Yu Wasti, jebul bab Porang ya mbok KISRUH..” Unine Iin.

“Dusss..Jindulll..tekan kuwi meneh…!” Batine Lik Ndoleng.

 

Mbah’e..