KEREMEHEN

 

Kemis Pahing 6 Mei 2021

BENINGE EMBUN ESUK

Bibit Porang

Yesaya 49 : 5-6

Jabur 98

Lelakone Para Rasul 10 : 1-34

“Nanging anggonira dadi AbdiningSun iku keremehen manawa mung Sunkarsakake nangekake para talere Yakub lan mbalekake para wong Israel kang isih padha kareksa bae. Sira Sundadekake pepadhang tumrap para bangsa supaya karahayon kang saka Ingsun iku tekana ing pungkasaning bumi.” Yesaya 49 : 6

 

Tembung KEREMEHEN kuwi linggane Remeh, sing tegese kurang nduweni pangaji utawa arti. Mula menawa krungu tembung Karemehake utawa Diremehake, kuwi tegese dianggep asor lan ora nduweni pangaji. KEREMEHEN kuwi tegese meh pada karo keciliken, kesithiken lan uga kerindhiken. Isa uga diwenehi arti kudune luwih, amarga isa, ananging mung ngayahi kang sithik banget.

 

Tembung KEREMEHEN kuwi nate dadi piwulange Kitab Suci, cethane neng Kitab Yesaya bab patangpuluh sanga ayat enem. Neng kana Gusti Allah menehi pangandika minangka pepemut, menawa ayahane bangsa ngisrael kuwi mung mbalekake lan madangi sakbangsa wae, kuwi isa kinaranan KEREMEHEN. Kang dadi kersane Gusti yakuwi, bangsa ngisarel kuwi isa makarya lan madangi sabangsa ing sakindenge jagad, ora mung winates. Kuwi dipangandikake dening Gusti Allah lumantar nabi Yesaya supaya ing atine bangsa ngisrael tuwuh grengseng kang gede. Ing jamane nabi Yesaya, ana grengseng kang anjlok saka ing uripe bangsa ngisrael, mulane kudu digedekake meneh. Kaya dene dimar kang murupe mung cilik, mula kudune diganti lampu mercuri, semono uga bangsa ngisrael, ora mung didadekne abdi tumrap sabangsa wae, ananging saknjagad.

 

“Nanging anggonira dadi AbdiningSun iku KEREMEHEN menawa mung Sunkarsakake nangekake para talere Yakub…” Kuwi ngemu teges, menawa sejatine bangsa ngsirael kuwi pinaringan kakuwatan kang ngedab-edabi,kang gedene ngeram. Amarga pinaringan berkah kakuwatan gede, isa ngangkat sakintal ananging mung dikon nggawa selawe kilo, kuwi isa kinaranan KEREMEHEN, kesithiken. Mula saka kuwi, menawa nampa timbalan apa wae saka Gusti, aja nampik. Nampik timbalan kuwi tegese ngremehake, nyepelekake Gusti Allah, ora bain-bain. Uga, aja nganti ana sing nduweni penemu yen ora kuat ngayahi gawean peparinge Gusti Allah,  kuwi tegese ya ngremehake, amarga kawean kang saiki wis awake dewe lakoni wae isa kinaranan KEREMEHEN. Sepsian meneh, aja sembrana, aja pisan-pisan nampik timbalan kanthi alesan apa wae, Gusti Allah luwi pirsa, amarga nampik timbalan kuwi isa kinaranan ngremehake Gusti Allah.

 

“Leng, aku krungu kabar jare Gigut meh nandur Porang neng Prampalan, po tenan?” Takone Siwo Solebo, marang Lik Ndoleng, nalika sore kuwi wis berdua neng Cakruk Sor Talok.

“Weh, aku mala hora dong Bo,kara iya..jare grup prampalanan arep ditanduri Porang kabeh, lha wong kadohan, njur tenagane wis krepo kabeh, ditanduri liyane mung makane Kethek..” Semaure Lik Ndoleng.

“Wuih, sajak apal temen inpormasi bab Prampalan Lik, apa klebu tegale Mbah Wario?” Takone Iin, sinambi nyuguhake wedang kopi lan pacitane.

“Crigis In, mesti arahe mrono..” Semaure Lik Ndoleng.

“Tapi jare sampeyan sing meh nguruni Bibit Porang kanggo tegale Mbah Wario Lik, serius iki? Yen mung nguruni sekilo, kuwi KEREMEHEN Lik, kudune kabeh mbok tukokne..Buktikan dikau masih punya perhatian..” Swarane Dalijo, seru sajak ngenyek pakne Cilik.

“Dengkulmu mlocot kuwi Jo,,,,kok malah aku sing mbok enyek, iki mau lak mangsuli takone Solebo, bab rencanane Gigut meh nandur Porang neng Prampalan..Dusss..” Semaure Lik Ndoleng.

“Lha kabare Wasti piye Leng, jik iyes ya saiki?” Takone Siwo Solebo.

“Mbuhhh raruhhhh….!” Unine Lik Ndoleng

 

 

Mbah’e..