Senen
Pahing 31 Januari 2022
BENINGE
EMBUN ESUK
1
Para Raja 17 : 8-16
Jabur
56
1
Korinta 2 : 6-16
Pangandikané Élia, “Aja kuwatir, aku gawèkna
roti saemplokan dhisik nganggo glepung lan lenga kuwi, banjur gawanen mréné.
Sawisé kuwi gawéa kanggo kowé lan anakmu. Merga Pangéran, Allah sing dibektèni déning wong
Israèl, ngandika yèn glepung ing wadhah kuwi bakal ora entèk-entèk lan lenga
ing botol kuwi bakal ora kalong nganti Allah paring udan ing bumi.”
1 Para Raja 17 : 13-14
Tembung NDHISIKAKE kuwi linggane “dhisik”, kang
nduweni arti samubarang kang ana ing ngarep. Mulane tembung NDISIKAKE kuwi
tegese ngupadi kanthi sadar kanggo mapanake samubarang ana ing ngarep. Cikben
luwih gampang mangerteni tembung NDHISIKAKE, apik yen tak gawe ukara kang mawa
tembung kuwi. “Kang Markun NDHISIKAKE ngeterke mulih Yu Wasti, merga wedi
dijarak dening Lik Ndoleng”, ing ukara kuwi ngemu teges yen Kang Markun
mapanake wektu ngeterake mulih Yu Wasti luwih Ndhisik, tinimbang ayahan liyane.
Bab NDHISIKAKE kuwi penting banget kanggo lakuning urip percaya, merga ing kana
isa disawang, endi kang didhidikake lan endi kang dikerekake (dipapanake ing
mburi )
Nan crita neng kitab suci bab ayahan
NDHISIKAKE, yakuwi ayahane mbok randha ing Sarfat (rasah dotakon sapa jenenge,
jik enom apa wis sepuh, merga aku ya durung kober kenalan…hehe). Nalika kuwi
ana pageblug kang nggegirisi lan ndadekne okeh wong kapiran ora ana panganan.
Nalika cawisane panganan kari kanggo sedina dipangan karo anake, ndelalah kok
malah ana sing teka,butuh tur ya njaluk. Sing tambah mbingungake, dayoh sing
teka lan njaluk didihisikae digawekne panganan. Lha kuwi ndadekne mbok randa
mikir, “Iki anawong aneh, ngerti kahanan kaya mengkene, lha kok malah njaluk
panganan tur yak on NDHISIKAKE menehi, njur turahane kanggo dewekne lan anake.
Sing marakne nrenyuhake, kuwi cawisan panganan kang pungkasan.
Sakwise wawanpangandikan karo dayohe, sing
jebule nabi Elia si abdine Gusti Allah, mbok randa njur manut. Sanadyan pikirne
campur-bawur, ananging merga kang kudu dilakoni kuwi kersane Gusti (dudu karepe
dewe), mula ya dilakoni kanthi serius. mbok randa wis sumadya NDHISIKAKE apa
kang dadi kersane Gusti lumantar abdine kang kinaranan Elia kuwi. Babagan
butuhe dewe, dikiwakake ndhisik. Sing kudu dimangerteni, sakjroning nampa
ayahan kuwi mbok randa wis diwenehi ngerti, menawa sakwise menehi butuhe nabi
Elia kang awujud roti sakemplokan utawa sakwaregan kuwi, kabeh butuhe urip karo
anake arep dicukupi nganti pagebluge rampung.
Kapercayane mbok randa sansaya kuwat, nur
nglakoni apa kang didhawuhake Gusti, yakuwi NDHISIKAKE butuhe nabi Elia. Lan
bener, sakwise kuwi kabeh butuhe urip
tekan rampunge pageblug cukup. Kabeh mujijat kuwi dialami dening mbok randa
amarga wani NDHISIKAKE butuhe Gusti tinimbang butuh lan mareme dewe.
Meh kabeh menungsa nate ngalami kahanan kaya
nabi Elia lan Mbok Randa, yakwui kahanan
kang rumit,abot lan medeni. Ing kahanan kang kaya mengkono kuwi mesti anane
mung sambat lan ngungsi marang Gusti. Ndilalah, dalane Gusti kuwi mesti ora
tinemu nalar babarblas (yen tinemu nalar malah dudu Gusti maning son..). Lha
lire kepiye? Lha neng ngisrael pora okeh sing sugih panganan, lan uga kena apa
ndadak kudu mbok Randa kang sarwa winates kanggo nulungi nabi Elia? Okeh
banget, ananging Gusti kersa mranata kahanan cikben menungsa isa ngrasa lan
nyawang pangwasane. Ing jaman saiki kahanan kaya nabi Elia lan mbok Randa kuwi
ya okeh, malah tansah ana ing sakkiwa tengene urip iki. Mung wae, isa maca
sasmita apa ora kuwi kang dadi masalahe, yen isa mesti wani nuladha lakuning
iman mbok Randa, NDHISIKAKE kersane Gusti.
“Bo, yen nyimak BENINGE EMBUN ESUK sing
dianggit mbahe kuwi, aku kerep nggumun setahun, njembleng serendheng. Lha mesti
mujijate Gusti kuwi lumakune ora tinemu nalar” Unine Lik Ndoleng nalika
jagongan neng Lincak Cakruk Sor Talok.
“Ya pancen kudu ngono Leng. Kaya critane mbok
Randa saka Sarfat, lah Gusti kok ya tegel-tegele ngutus sing ringkih kango
tetulung, pora okeh wong sugih neng ngisrael? Ananging sing dienggo malah sing
winates, merga sing winates kuwi pasrahe marang Gusti satuspersen, yen sing
mubra-mubru durung mesti, luwih percaya karo bandane tinimbang karo Gusti” Kang
Solebo menehi sesorah marang Lik Ndoleng.
“Leng, kira-kira randane saka Sarfat kuwi jik
kinyis-kinyis pora ya?” Takone Senthot sinambi mangan kacang godog.
“Ajeggg Thot, cen cah thukmis..pikiranmu mung
kuwiii wae…!” Sentake Lik Ndoleng.
“Kang Ndoleng, sakumpama saiki aku butuh
sapimu, aku njaluk oleh ra?” Takone Kyai Kento.
“Weh, lha kok penak temen To, lehku ngopeni
rekasane ngeram kok meh mbok jaluk..”Wangsulane Lik Ndoleng.
“Lha, sanadyan njenengan jare beriman, ananging
jik raket karo bandamu, mula mujijate Gusti ya mung winates karo sing mbok
pikirake..” Semaure Kyai Kento.
“Yen sing njaluk Wasti, mbok wenehke ya Kang?”
Takone Kyai Gigut.
“Lambemu Gut!”...Lik Ndoleng sajak piye ngono.
@semesta