NDONGAKAKE

 

Senen Wage 3 Januari 2022

BENINGE EMBUN ESUK

Ayub 42 : 10-17

Jabur 42

Lukas 8 : 16-21

“Sawisé Ayub ndongakaké para mitrané telu-teluné, Pangéran banjur mangsulaké Ayub dadi sugih menèh, malah diparingi tikel loroné kasugihané sing biyèn.” Ayub 42 : 10

Tembung NDONGAKAKE kuwi linggane donga, kang nduweni teges utawa arti mbangun sesambungan utawa komunikasi ing antarane menungsa minangka titah karo Gusti Allah minangka kang nitahake. Yen mengkono tembung NDONGAKAKE kuwi njur nduweni arti utawa menungsa kang mbangun sesambungan wigati lan mirunggan marang Gusti Allahe ora kanggo butuhe dewe ananging kanggo butuhe liyan. Ing kene tembung NDONGAKAKE ora mung winates ungeling rembug kang tinata apik tur ya edi-peni ananging ora mrenthul saka telenging ati kang wening lan iklas, ananginging NDONGAKAKE liyan kanthi ilasing manah lan babarblas ora ana kepentingan liya sakliyane nyenyuwun marang Gusti murih liyan antuk tentrem lan rahayuing urip.

Bab NDONGAKAKE kanggo liyan kuwi apik menawa sinau saka Ayub, kang kanthi tulus iklas nyenyuwun marang Gusti Allah lumantar donga kanggo liyan (para kancane). Yen kancane nalika Ayub ngadepi sengsaraning urip mbelani lan nulungi wis lumrah menawa Ayub NDONGAKAKE karaharjane kanca-kancane, lha iki nalika Ayub ngrasakne rekasaning urip malah dicucuh yen kabeh kuwi merga lupu lan dosane Ayub. Sanadyan nalika ngrasakne aboting kahanan urip kanca-kancane ora mbelani, ora nyengkuyung malah kepara nyalahake, ananging Ayub tetep NDONGAKAKE kabecikan kanggo para kancanelan kuwi kang dadi keparenge Gusti Allah.

Ing jaman saiki lan uga sing maca tulisan iki ya ora sithik sing nate NDONGAKAKE liyan. Ananging kang dadi punjering “refleksi”, apa yaw is wani nempuh dalaning ercaya Ayub, nwani NDONGAKAKE marang kang natoni, marang kang nyalahake, marang kang mitenah, marang kang nglarani ati? Yen mung NDONGAKAKE kanggo liyan sing nulungi,sing menehi, sing apikan, kabeh isa nglakoni lan mala hora usah sinau abot-abot, ananging nalika isa NDONGAKAKE liyan sing ora apik marang awake dewe, kuwi sing manut kersane Gusti.

Mula saka kuwi para sedulur, payo nulad-nuladha lakuning urip percayaning Ayub, kang sanadyan nyangga aboting momotaning urip tetep setya tuhu ngugemi percayane marang Gusti. Payo nuladha lakuning percaya Ayub, sanadyan kanca-kancane sing cedak nyalahake , tetep NDONGAKAKE kabecikan. Sepisan meneh, yen mung NDONGAKAKE liyan sing tumindak apik marang awake dewe, kuwi mayar lan ora usah ngrekasa-ngrekasa latihan, ananging yen NDONGAKAKE liyan sing sengit lan nglarani ati kuwi butuh latihan rohani kang ora sedelok. Wis, ngono wae, arep NYUSUl jagongan neng Lincak Sor Talok.

“Leng, sakumpamane teka titi-mangsane ana acara njur awakmu kon NDONGAKAKE brayate Markun, kira-kira gelem ra?” Takone Kang Solebo miwiti jejagongan mbengi kuwi.

“Weh, ya kudu nyawang kahanan ta Bo, bab gelem lan orane kuwi mayar..” Semaure Lik Ndoleng sinambi nyumet pituneme.

“Yen NDONGAKAKE rekasaning uripe Kang Markun mesti gelem ya Lik?” Unine Iin nalika nyuguhake kopi lan kacang godog.

“Denggelmu mlengkung kuwi In! Kok ngepal ngono marang aku ta Nduk…” Semaure Lik Ndoleng.

“Mula ndang diwangsuli Lik, pitakone kang Solebo kuwi..” Iin mbacutke rembugake.

“Piye apike Jo?” Takone Lik Ndoleng marang Dalijo sing nembe nyruput kopine.

“Yen aku, sampeyan kudu sinau marang critane Ayub Lik, kaya sing neng BENINGE EMBUN ESUK kae, wani NDONGAKAKE marang sapa wae, malah kepara sing natoni ati..sing nyengit lan ngrekasakne urip..” Semaure Dalijo.

“Lha aku ora lara ati karo Markun..aku mung..” Durung kober mbacutake omongane, kesaut swarane Iin.

“Haiyah, mbok blaka-suta..blak kotang terus….(mangga sing maos sing mbacutake)…”Unine Iin lan durung kober rampung,  Genten Lik Ndoleng munggel omongane Iin.

“Duss..kenek meneh lurr..Asem..!!” Gresahe Lik Ndoleng.

 

@semesta