Selasa, 21 Agustus 2018

TATU NING MALAH ISA NGGUYU


SELASA PON, 21 AGUSTUS 2018
BENINGE EMBUN

PURWANING DUMADI 45 :1-15
JABUR 36
LUKAS 4 : 31-37


“Allah wis ngutus aku ndhisiki lakumu mréné supaya nylametaké kowé, mengkono uga anak-turunmu kabèh, srana patrap sing élok iki.   Purwaning Dumadi 45 :7

Sapa wae mesti wegah yen uripe kuwi kena ing tatu. Merga sing karan tatu kuwi mesti nuwuhake lara lan kadang larane kuwi suwi marine, apa meneh yen sing tatu kuwi ora raga ning ati utawa rasa pangrasa. Akeh perkara sing isa njalari tatu, yen bab tatuning raga, isa kena peso,arit,kejentos tembok,kena waty lan sakpanunggalane. Dene yen sing tatu kuwi ati, isa merga rembug liyan sing pedes tur landep, isa merga sikep sing ora enak neng ati, isa uga merga katampik katresnane, utawa katampik ide utawa asil pemikirane.

Sing maca tulisan renungan basa jawa ngoko iki, mesti sinambi mesam-mesem, merga nate ngalami siji seka sing sinebut neng nduwur. Lha kae sing kulina tinampik, lagi mesam-mesem dewe, uga kae, sing saben rapat idene ora ditampa njur cengkelak bali, ya lagi maca sinambi mbesengut. Lha yen mbesengut kaya ngana kae, jian memper nini Sarpakenaka lho..

Jejer tulisan ing nduwur kuwi sejatine arep ngajak para pamaos sinau karo Yusuf. Sinau piye carane ngrumati tatuning urip sing ngedap-edapi dadi dalaning kapercayan, yen kabeh kuwi dadi “carane ‘ Gusti nata samubarang luwih apik lan nengsemke. Lire kepiye kok isa ngono? Lha Yusuf kuwi digethingi dulur-dulure, dipilara,disiksa, diguwang neng sumur njur didol menyang Mesir. Tekan Mesir jik dipitenah, njur kinunjara, njur bar kuwi, merga wasis njarwakne impen, winisuda dadi “Kepala Urusan Logistik”.  Nalika pageblug nempuh wilayah negarane bapak lan dulur-dullure, njur pada nggolek bahan panganan, Yusuf isa ketemu kakang-kakange,lan ora pangling, sanadyan kang-kange pada pangling. Yusuf isa wae males tatuning ati merga wis disebratke seka wongtuwane, ananging Yusuf isa ngrumati tatuning ati.  Kanggone Yusuf, kabeh kuwi wis dadi kersane Gusti, mula ya kabeh rinasakne penak wae. Jian patuladan sing joss tenan Yusuf kuwi.

“Nah, po bojomu ndisik midak kodok?”, Dalijo takon marang Inah, ponakane LikNdoleng ngepasi dolan neng omahe Lik Ndoleng, naliko lungguhan neng lincak sor rambutan ngarep omah.
“Lho, Jo, apa urusane midak kodok karo bojoku?”
“Nduk, Nah cah ayu kaya widodari tuku buku, sing dikarepke Dalijo kuwi unen-unen semu ngece. Lire piye? Yen wong lanang midak kodok sakdurunge nikah kuwi, mesti entuk sing (jarene) ora patio ayu”, Jlentrehe Lik Ndoleng.
“Dai aku kuwi isa diarani bencana ngono yo lik tumrap bojoku?Bojoku bagus njur aku elek ya lik?”, Inah prembeng-prembeng meh nangis, njur njupuk asbak meh diuncalne Dalijo, nanging dipenggak Lik Ndoleng.

“Nduk, Inah cah ayu, kuwi maca’a  piwulang seka Yusuf, aja mbok tampa dadi tatu neng atimu gojekane Dalijo kuwi, ning yen kuwi bener, ya rapopo, dadekne dalaning berkah. Merga cen bojomu bagus kaya Janoko tenan “ Lik Ndoleng mabcutne ngendikane.
“Sory yu, gojek..ciusss….”, Dalijongomong karo plengah-plengeh neng Inah, njur Inah jik sajak nggrantes mung nyoba mesem.

Lurr..sapa wae pernah ngalami tatu merga kahanan, ning ayo dipapnke menawa kabeh kuwi kinersakake Gusti, mula isa kepenak anggone nampa kahananing urip.  Ngerti kaya ngapa laraning ketaton mula aja pada natoni liyan …Ning yen wis kebacut ngrasakne tatu, sinauo karo Yusuf….

Mbahe…

Tidak ada komentar:

Posting Komentar

FIKSI Di Malam PASKAH