PANGLING

SENEN PAING 20 AGUSTUS 2018

BENINGE EMBUN

KEJADIAN 43 :1-15

MAZMUR 36

LUKAS 4 : 31-37

“Priyantunipun tlesih sanget enggènipun takèn bab brayat. Nakèkaken, ‘Apa bapakmu isih urip? Apa kowé isih duwé adhi lanang liyané?’ Kula sami kepeksa mangsuli sedaya ingkang dipun takèkaken. Kula rak mboten sami nginten, bilih piyambakipun badhé akèn kita ngejak adhi kula sowan mrika?” Kejadian 43:7

Saben wong isa ngalami apa kui pangling, yakui nalika wis ora isa meneh nyepadakne sabarang kabeh sing sejatine wis tau ditepungi. racak’e sing ndadekne pangling kuwi merga owah-owahan sing kalkon lan uga wektu sing suwe, ndadekne lali marang kahanane. Ana sing pangling merga suwe banget ora ketemu, ana sing pangling merga owah-owahane awak, mbiyen lencir utawa langsing, njur saikine luemu tur ya ginuk-ginuk. Kuwi sakperangan perkara sing isa ndadekne wong siji karo sijine pangling.

Sedulur kuwi sejatine ora bisa lali siji lan sijine, apa wae kahanane, yen nganti lali, isa merga masalah sing gede lan uga masalah sing kliwat gede, isa uga merga wedi marang kahanan. Crita Kitab Suci sing dadi wacan leksionari dina iki, senen paing 2018, khusus perjanjian lawas, crita bab kahanane paseduluran para putrane Yakub. Yusuf sing digething kakang-kakange, njur didol,saiki mulya neng Mesir, dadi Gubernur bab pangan. Mula nalika ana pageblug neng Israel, akeh sing pada lunga menyang panggonane Yusuf, klebu para sedulur-sedulure. Anehe, para sedulure babar blas ora isa eling marang dewekne,para sedulure PANGLING karo dewekne. Ananging Yusuf ora pangling. Njur apa sing ndadekne Yusuf ora pangling, kamangka para sedulure pada pangling?

Yusuf nyawang kabeh kanthi tulusing manah, nyawang kanti ati kang wening kaya beninge embun wayah esuk sing tansah jumedul, apa wae kahanane. Kaya kang tinulis ing Purwaning Dumadi 43 ayat 7, Yusuf isa takon bapakne lan adine merga atine ijik manjing katresnan, mula mokal yen lali. Iki beda karo para sedulure, merga atine mung kadunungan srakah lan gething marang adine, mula tega ngedol lan milara, mula mata batine katutup, katresnane dikrangkeng lan kabeh ndadekne pangling marang kahanane.

Mulane, ayo padaasah tresna marang sakpepada, aja nduweni rasa gething, sujana,drengk,srei lan apa wae sing ala, cikben ora lali utawa pangling marang kahanan apa wae. Sinau seka Yusuf, sanadyan digething, ora digatekne utawa dicueki, ditampik,diendani, dipilara, disiksa lan apa wae sing ala, ananging merga atine kadunungan tresna, mula ora isa ndadekne lali utawa pangling. Lha sing mbebayani kuwi yen pangling karo sih rahmate  Gusti, lan rumangsa kabeh merga usahane dewe, iki sing mbebayani.

“Lik, dekwingi jagong ra sampeyan?”, Dalijo takon karo Lik Ndoleng nalika mangkat nyang kali dul ndesa.

“Weh, yo jelas jagong Jo, rumangsamu aku ki wong asocial!”, Wangsulane Lik Ndoleng nganggo basa duwure kaya tower, ndadak ngrembug asocial barang.

“Ketemu lik Wasti pora lik?”, Dalijo sik sareh takon, ning sejatine semu ngece, merga lik Ndoleng kuwi duwe “kisah lama” karo yu  Wasti.

“Ketemu Jo, biyuhh saiki lemune ngayang gek, kaya grobag ndongkrok”, Wangsulane Lik Ndoleng karo mlengeh.

“Ooo..brarti rapangling yo Lik, Berarti jik nyimpen rasa ya lik?”, Dalijo nrocos takon karo tetep karo semu ngece.

“Menengo Jo, crigis wae tak sampluk eketan ewu meneng!”, Kandane lik Ndoleng karo nyampirke anduk neng pang garing wit duwet kali kidul ndesa.

Mulane, rumatana katresnan kanthi tenanan ben ora pangling marang samubarang, klebu katresnane Gusti, ben aja pangling karo pakaryane.

Mbahe..