Selasa, 14 Agustus 2018

BASANING KATRESNAN


SELASA LEGI 14 AGUSTUS 2018

Rut 2:1-23
Mazmur 81
Matius 23 : 23-26
EMBUN ESUK
“Boas banjur kandha karo Rut, “Kowé ora susah ngasag jewawut ing sawahé wong liya. Ngasaga ing kéné waé…” Rut 2: 8a

Saben wong mesti nduweni “kisah cinta”, mbuh kepiye wae modele. Ana sing romantis kaya Rama lan Shinta, ana sing digathukne kaya Ishak lan Ribka, ana sing nggegirisi kaya Yusuf lan Maryam, kui sakperangan crita bab katresnan neng Kitab Suci. Sakliyane kuwi, crita saknjabane Kitab Suci ya akeh, ana crita Romeo lan Juliet sing romantic pull, ana crita saka novel Salah Asuhan, sanadyan ora trena ning ya isa njedul anak’e, ana crita kaya Siti Nurbaya, durung meneh crita bab tresna bocah-bocah jaman saiki sing lagi wae kenal semenit wis ngundang  Beib, papa-mama, ayah-bunda, sayang  lan sakpanunggalane, sanadyan bareng bubar ora gelem sapa aruh babar blas. Kabeh kui jan-jane mung arep ntritakne bab basaning katresnan. Basaning katresnan kui ora ana sing paling “ideal”, kabeh manut sing ngrasakne lan sing ngakoni.

Crita bab Rut, randa kembang sing seka Moab, banjur melu mbok mertua menyang negarane mbokne, njur miwiti “Kisah Asmara” neng negarane mertuane  dadi kaca benggalaning urip ing esuk iki, dinane Selasa Legi, tanggale 14 Agustus, pas dina ulangtaune pramuka. Apa sing isa dadi pasinaon bab “kisah asmarane” Rut karo Boas? Saka sisih Rut, dewekne kuwi minangka lambing utawa simbul wong wedok sing lembah manah, manut,pasrah,setyatuhu lan kabeh kuwi ana dasare, yokui kapercayan sing kliwat gede karo Gusti Allah’e mertuane. Lho kok Gusti Allahe mertuane?Iya, lha sakdurunge, Rut kuwi percaya karo sesembahane wong Moab. Dadi Rut nglakoni samubarang kanthi landesan percaya. Dikon ngsag siap, didawuhi oran pindah papan yo oye wae. Rut kuwi tulada bab sumarahing urip adedasar pracaya lan sinartan mbudidaya.

Dene pasinaon saka Boas yokui bab “perhatian”, utawa cara migatekake. Ngerti ana wong anyar, lan ayu meneh, Boas banjur nggolek sisik melik, pengen ngerti sejatine wong anyar tur ayu mau. Iki kayane karaktering wong lanang, nggere nyawang sing bening lan ayu, bingung nggolek info utawa sisik melik. Sakwise ngerti jatidirining Rut, Boas langsung nyebar jalaning katresnan. Boas banjur kandha karo Rut, “Kowé ora susah ngasag jewawut ing sawahé wong liya. Ngasaga ing kéné waé..”   Kuwi  basaning katresnan saka Boas. Ana katresnan sing jujur, ananging kebaking pangati-ati, ora grusa-grusu, ana sopan-santun sing dirumati dening Boas. 

Boas ora meksane kekarepane marang Rut, ning nyuwun kanti basa sing alus amarga adedasar katresnan. Semono uga Rut, ana pambangun turut marang Boas , ora crewet lan bawel kaya cah-cah saiki, nuntut kudu ngene-kudu ngono, kagambarake lumantar nyembah, awit iki tradisi ing jamane Rut lan Boas, yen jaman saiki, mangga para pamaos sing kagungan cara. Sing baku, kabeh nduweni cara ngungkapke tresna lumantar basa sing beda-beda. Siji sing ora bisa dinyang, BASANING KATRESNAN KUWI TUJUAN UTAWA ANCASE KANGGO URIP SING LUWIH APIK LAN BECIK, ora kanggo rusaking panguripan. Mulane kudu disadari bebarengan, lanang lan wadok kudu  isa ngemong, dadi pada-pada ngemonge, yen iki wus klakon, mesti uripe kaya neng swarga, kui jare Lik Ndoleng.

“Lik, sampeyan mbiyen dijodokne opo nganggo yang-yangan karo mbok cilik?”, Pitakone Dalijo naliko esuk kuwi arep adus nyang kali kidul ndesa.
“Weh, aku mbiyen yang-yangan Jo, surat-suratan. Wong ngger aku kirim surat tak selipne gedeg patrolan nggon prapatan kae gek. Ning karo sing kuwi ora kedadeyan, ambyar…”Wangsulane Lik Ndoleng karo ngisep 76me.
“Lha brarti mbok cilik niku sanes yange paklik nggih?”, Dalijo jik takon meneh.
“Crigis Jo, menengo wae, mbiyen yo mbiyen,saiki yo saiki. Ning aku cintaku 10000 persen karo mbokmu cilik kui” Lik Ndoleng nutup wangsulane.
Sing baku, ayo pada mraktekne basaning katresnan kanthi jujur lan tulus.

Mbahe..



Tidak ada komentar:

Posting Komentar

FIKSI Di Malam PASKAH