Setu Legi
24 Agustus 2019
BENINGE
EMBUN ESUK
Yeremia
1:1-3,11-19
Jabur 71:1-6
Lukas 6:1-5
Ing sawijining dina, pinuju dina Sabat, nalika
Gusti Yesus tindak nglangkungi pategalan gandum, para sakabate padha methiki
wewulen, banjur dipusus ing tangane, isine dipangan.
Nanging banjur ana wong Farisi
sawatara kang padha ngaruh-aruhi: “Yagene kowe padha nindakake kang ora
diparengake ing dina Sabat?” Gusti Yesus tumuli paring wangsulan, pangandikane:
“Apa kowe padha maca bab apa kang katindakake dening Senapati Dawud
sapandhereke kabeh nalika keluwen, anggone banjur lumebet ing Padaleman Suci,
mundhut roti cecaosan, nuli didhahar, lan para pandhereke iya banjur padha
diparingi, mangka ora ana kang kawenangake mangan iku kajaba mung para imam.” Nuli
ngandika maneh: “Putraning Manungsa iku Gustine dina Sabat.” Lukas 6:1-5
Saka jaman
bahoelak tekan jaman saiki, bab ATURAN kuwi dibutuhake dening menungsa,
tujuanne supaya urip kuwi dadi luwih tumata utawa teratur. Anane ATURAN kuwi
seka wohing piker menungsa sing landhep ing pikiran lan setya ing pemanggih, dadi
ora ana ATURAN sing ciblok seka langit, lan kuwi dipercaya 1000 persen, sing
ngawe Gusti. Sing cetha, ATURAN kuwi gaweane menungsa, ananging rineksa ing
Gusti, mulane tujuanne (kudune) apik. Salah siji ATURAN sing tujuanne apik,
ananging nalika nglakoni isa malah dadekne dredah yakuwi Hukum Toret. Ing kana uga ana aturan bab dina
SABAT, dina kapitu ing petungan tahun wong ngisrael. Ing dina kuwi (SABAT),
kabeh ora kena nyambut gawe, tujuane supaya menungsa ngelingi Sing Mbaureksa
Uripe.
Amarga
lakuning jaman, ATURAN sing mbiyen digawe kanthi tujuan apik kwi isa menggok
arahe, lan manut kekarepane siji lan sijine wong, lan sing nggegirisi, kuwi
mung dianggo nggolek kauntungane dewe-dewe, lan nglirwakne liyan. Semono uga
bab ATURAN dina Sabat, dina palerenan sing sinengker kanggo ngabekti. Merga saka
lekoh lan buthek’e pikiran lan atine menungsa, ATURAN utawa pranantaning urip
sing digawe supaya “harkat lan martabate” menungsa karumat, malah beda ing
lelakon. Menungsa sing kudune ana neng nduwure ATURAN malah kalah karo ATURAN.
ATURAN sing kudune isa marakne manungsa dadi apik, malah isa dadi srana ngrusak.
Nemahi sing kaya mengkene iki, Gusti Yesu ora nrima, mula nganggo crita
sejarah, nalika Dawud (amarga kepepet temenan), njupuk sesajen kanggo dipangan
dening tentarane, tujuanne supaya tetep isa urip. Bab ngrumati Urip kuwi,
ATURAN kudu kalah karo harkat kamanungsane menungsa. Yen nganti ATURAN
ngalahake kamanungsan, kuwi wis nyingkur kersane Gusti.
Ing jaman
saiki ya akeh sing uripe mung saderma manut ATURAN, kuwi wae sing dirasakne
nekakne kauntungan, yen mitunani ya ditinggal. Mula, lumantar tulisan BENINGE
EMBU ESUK iki, ayo pada niti priksa patrap uripe dewe-dewe, jik nengisore
ATURAn apa sing ngwasani ATURAN. Titikane mayar, saben ATURAN kuwi arahe nggawa
menungsa marang “pasuryane Gusti” kuwi jik bener, ananging yen ngener bab
mareme menungsa kuwi SALAH!
“Jo,
wingi bengi Markun tugas emsi ora mangkat. Mesti kerep ngono..Tuman!!”LIk
Ndoleng Nggresula bab kang Markun.
“Lha
alesane apa Lik?”, Nduk I’in njajal nakoni Lik Ndoleng.
“Jare
mendadak kon ngeterke tanggane neng ndokteran…kan ya isa mengko bar dadi emsi?”Lik
Ndoleng sajak jik sewot.
“Weh, aja
ngamuk Lik, ngko yen kuwi temenan ya apik pilihane kang Markun. Luwih ngeboti
pulihe kamanungsane sig mbutuhake pitulungan. Bab kamanungsan, ATURAN, sikat”
Dalijo njletrehake.
“Tapi
kan ya isa ngesemes pa wea ngabari” Lik Ndoleng jik ngeyel.
“Lha
yen emergensi piye Lik?”Takone Dalijo, dene Lik Ndoleng mung meneng wae.
“Ooooalah,
iki merga sampeyan ki sejatine ora nggresula kang MArkun ora teka, nggresula
merga Yu Wasti ya ora mangkat ta Lik?” Nduk I’in nyemes sak kayange.
“Dlondong..konanga…”
Batine Lik Ndoleng..
Mbahe
Tidak ada komentar:
Posting Komentar