DEREP

Selasa Kliwon 13 Agustus 2019

BENINGE EMBUN ESUK

DEREP NGGON IKI WAE

Yesaya 24:1-13

Jabur 11

Mateus 9:32-38

“Gusti Yésus banjur ngandika marang para muridé: “Sing kudu dienèni akèh, nanging wong sing derep mung sethithik Mulané padha nyuwuna marang sing kagungan panèn, supaya kersa nambahi cacahé wong sing derep.” MAteus 9:38

Mbiyen sing jenenge pegawean DEREP kuwi lumrah ana ing uripe para sedulur ing karang padesan. DEREP kuwi  nyambut gawe utawa makarya kanggo ngrewangi liyan kanthi bebulih apa sing dilakoni, dene etungane manut “kesepakatan” sing lumaku utawa manut adat kebiasaan sing ana ing kono. Tumrab sapa wae sing ora nduweni lemah sing ditanduri, DEREB kuwi mingaka pengarep-arep  supaya urip ing tembe isa ana jaden, mulane menawa ora ana DEREPAN, mesti dadi sanggan kanga bot tumrab wong sing ora nduwe tanduran. Merga saka kahanan sing kaya mengkene iki, mulane sapa wae sing DEREB kuwi mesti nyambut gawene sregepe ora umum, esuk umun-umun wis mangkat lan sakdurunge sing nduwe tanduran tekan ing sawah apa tegale, sing DEREB wis oleh ayahan utawa gawean sing akeh lan malah ana kala mangsane gaweane meh rampung.

Sing ndadekne para “pendereb” kuwi makarya kanthi sregep lan semangat merga nduweni pengarep-arep, yakuwi entuk “bawon” sakwise nyambut gawe ing dina kuwi, lan sesuke menawa mangkat DEREB meneh, ya bakalan nampa bebuli jumbuh karo gawean sing dilakoni. Lumantar Bawon sing ditampa, kuwi isa dinggo nyukupi kebutuhan pangan uripe lan uga brayate. Mula saka kuwi, ora ana wong sing DEREB sing mung leda-lede, klolat-klelet  lan molas-malesan, merga yen nglakoni kuwi kabeh, mesti ora bakalan entuk bawon sing cukup kanggo kebutuhane urip.

AJA DIBUKA...BAHAYA!!

Bab DEREP kuwi nate dadi pasemon piwulange Gusti Yesus. Nalika Gusti mirsani wong akeh sing lara lan rinungket ing dayane iblis, Gusti trenyuh la nana ing kawicaksanane Gusti, merga ora akeh sing gelem kautus kanggo makarya. Mula saka kuwi, Gusti sakbanjure  ngendika, yen sing kudu dieneni utawa dipanen akeh ananging sing DEREP mung sithik, mula dinawuhan nyuwun Sing Kagungan Panenan, nimbali para tukang DEREP meneh.

Apa sing tinulisan kuwi sejatine gegambaran urip iki lan uga timbalan leladi. Akeh warga pasamuan,ananging pada wegah diajak DEREP ana ing tegal lan sawahe Gusti. Dene alesane meneka werna, kamangka kanggo sanguning urip ing klanggengan mung ana siji syarate: BAWON sing saka Gusti! Mula yen pada wegah DEREP neng sawah-tegale Gusti, ya mokal yen mbesuk’e isa urip karo Gusti neng klanggengan, iki rega mati!

“Jo, yen taksawang lan takrasakne, kok sliramu kuwi ora tahu nampik apa wae gawean neng pasamuan? Jan-jane apa sing dadi alesanmu?” Sore kuwi nalika wedangan neng Lincak ngarepan sisih kulon, Lik Ndoleng nakoni Dalijo saking gumune marang sregepe Dalijo bab pakaryan greja.

“Kuwi apik Lik, tinimbang kaya sampeyan, kokean alesan..”Nduk I’in nyoal-nyael kaya padatan.

“Rabutuh rembugmu In, aku nakoni Dalijo!” Semaure Lik Ndoleng rinasa rada sugal.

“Aku kuwi rumangsa ora nduwe sangu kanggo sowing Gusti ing mbesuk’e Lik, kamangka sanguine kudu kaya kersane Gusti. Mula sing taklakoni iki kaya dene DEREPku marang pakaryane Gusti, ben entuk Bawon kanggo sanguku sowan Gusti” Semaure Dalijo sinambi nyumet djarumsupere..

“O…o..kaya ngono ta alesanmu…”Semaure Lik Ndoleng lirih, sajak isin..dene Nduk I’in mung mlengeh kaya Jaran kasmaran.

Mbahe..