SUPATA

Jemuah Kliwon 23 Agustus 2019

BENINE EMBUN ESUK

DONGA APIK

Yeremia 6:20-30

Jabur 71:1-6

Matius 11:20-24

“Sawise mangkono Gusti Yesus banjur wiwit nenetah marang kutha-kutha kang ora mratobat, sanadyan Gusti anggone nindakake mukjijat kang akeh dhewe ana ing kono” Mateus 11:20

SUPATA kuwi pada karo pandonga, ananging pandonga ala marang Liyan. Dene wong sing nindakne SUPATA kuwi ana ing alam pikire wong Jawa diarani Nyupata, lan nalika sing disupata kuwi sansaya jelas isa diarani NYUPATANI. Dene apa sebab lan musababe nganti isa ana SUATA lan sak andhahahe kuwimerga kahanan kang ala, kang ora jumbuh utawa gathuk karo kekarepane. Mulane, arang sing nindakne SUPATA nalika nemoni kahanan urip sing gathuk karo kekarepane, merga yen iki sing klakon mesti sing kawetu baba tur panuwun.

Ana ing critane Kitab Suci, Gusti Yesus nate NYUPATANI utawa nindakne SUPATA, yakuwi nalika mirsani kahanane kutha-kutha (ing kana ana menungsane) sing ngeyele jian ora ukuran temenan. Wis akeh mujijat kang tinindakake dening Gusti Yesus lan para sekabat, ananging tetep wae ora ndadekne wong-wong ing kutha-kutha kang sinebutake dening Gusti Yesus kuwi mertobat, malah polah-tingkahe sansaya nggegirisi anggone tumindak ala lan nyingkur kersane Gusti. Kuwi isa diarani ngece utawa nyepelekake pangandika lan dhawuhe Gusti. Nalika Gusti wus kentekan kesabaran, merga ndableg lan ngeyele menungsa (jarene jarwadasa saka menus-menus kebak dosa), mulane ya lumrah menawa Gusti NYUPATANI marang kahanan kang kaya mengkono kuwi. Dene  ancase SUPATA saka Gusti Yesus kuwi ora merga supaya marem utawa lega penggalihe, anaging supaya sing pada krungu sadar lan sakbanjure mertobat, dene yen tetep ndableg ya urusane mengko pas dinane pangakiman.

MUSUH ABADI ASMA

Menawa ing Kitab Suci ana crita Gusti Yesus NYUPATANI para wong kang ndableg lan ngeyele pol-polan, ing jaman saiki ya isa wae kabeh kuwi klakon. Mula saka kuwi, sing becik lan apik, ayo pada tumindak kang manut kersane Gusti. Dene titenane tumindak sing manut kersane Gusti kuwi, nalika tujaunne mung kanggo kahanan kang apik tumrap kabeh titah. Yen tujuane mung murih apik lan becike sakperangan wong, kuwi dudu kersane Gusti, dene nalika kabeh wong ngrasakne apik, ananging alam lan lingkungan rusak ora karuwan, kuwi ya dudu kersane Gusti. Kersane Gusti kuwi mesti tujuane apik kanggo kabeh titah kang dadi kagungane, mbuh kuwi menungsa, kewan lan sabarang isen-isene jagad iki

“Asemb Kucet..bocah rambocahi…awas..titenana yen…” Lik Ndoleng sajak duka yayah sinipi ing wanci sore kuwi, nalika nemoni bocah-bocah pada nyrawati pelem sing durung tuwa.

“Lik..rasah nesu, kuwi tembungmu luput..asem kuwi kecut..ora kucet..lan uga aja NYUAPATANI liyan, sanadyan bocah, undangen wae jak ngopi lan ngobrol” Dalijo elik-elik karo pakne Cilik.

“Paklik senengane kopi pait kang..iki wis takcepakne. Ayo Lik disruput..rasah nesu..ngko malah sansaya elek” Nduk I’in kaya biasane semu ngece.

“Hmmm..bocah jian..marakne Ludira Inggil wae…hmm..Jo, Dalijo..mau apa sing kleru?” Lik Ndoleng wis rada sareh, nur nakoni Dalijo.

“Asem kuwi kecut Lik, ora Kucet..kae mau bocah-bocah ngguyu kepingkel-pingkel merga nesumu lucu, ngarani kecut kok isa kucet..”Semaure Dalijo Sareh.

“Badalah,,lha oiyo Jo?Walah..kisinan kingko aku…”Lik Ndoleng sajak rada kisinan.

“Wis rasah dipikir, sing penting rasah nyupatani sapa wae, malah dongakne, undangen bocah-bocah kae, njur jak wedangan, beres!!” Dalijo jik panggah ngusulke bab wedangan kanggo ngudari masalah..

Mbahe..