Setu
Wage 27 Juni 2020
BENINGE
EMBUN ESUK
Yeremia
28:1-4
Jabur
89:1-4,15-18
Mateus
9:14-17
Paring wangsulane Gusti Yesus: “Apa
para mitrane temanten lanang bisa susah sajroning temantene isih ana? Nanging
bakal ana wektune, temanten iku kapethal saka ing antarane, ing kono bakal
padha pasa.” Mateus 9:15
Tembung Wayah lan tembung daden liyane,
isa nduweni arti sing beda. Wayah sore kuwi artine wektune wis sore, yen Lik
Ndoleng wis duwe Wayah, ora tegse Lik Ndoleng wis nduwe wektu, ananging artine
Lik Ndoleng wis nduweni putu. Mula saka kuwi, yen meh negesi tembung Wayah,
kudu nyawang konteks ukarane lan uga kahanane. WISWAYAHE kuwi ora isa diartekne “wisputune”,
ananging artine wis tumeka ing titi mangsane. Bab iki isa uga diyakini wis
tumeka ing garis, wus ginaris. WISWAYAHE kuwi artine wis ora isa dinyang utawa
dinego meneh, lan menawa durung Wayahe, dikayangapakne ya tetep durung isa
lumaku kaya kang dikarepake. Kayadene Tanduran Porang, mbok Umbine gedene
sakndas Buta, yen durung Ripah utawa Dorman, ora okeh pigunane.
Bab WISWAYAHE kuwi nate dadi pokok
piwulange Gusti Yesus, nalika ana kang takon bab pasa lan ora. Manut piwulang
sucine Gusti, bab pasa kuwi dudu masalah oleh lan ora oleh, ananging bab Wayah
utawa wektu. Yen durung Wayahe ya ora usah pasa, ananging yen WISWAYAHE, ya aja
selak,aja endha,lakonana! Lha njur kapan wektune kuwi? Manut Gusti, nalika
kahanane bener-bener mirunggan! Eling, nalika bener-bener wigati lan
mirunggan!! “…nanging bakal ana wektune, temanten iku kaepthal ing antarane,
ing kono bakal pada pasa..” . Lha kapan salah siji temanten kuwi kapethal?
Nalika seambungan karo Gusti benthet,ora apik. Nalika nampik timbalan, nalika
njothak sedulur, nalika nesunan, nalika mutungan..lha wektu-wektu kuwi kang pas
kanggo pasa, kuwi WISWAYAHE pasa.
Ing jaman saiki, ora okeh sing isa
angon WAYAH, angon wektu. Mulane ya jik okeh sing jik bingung kudu pasa apa
ora, njur piye carane pasa lan sakteruse. Mulane, saka andharan iki, ayo eling
yen sesambungane awake dewe karo Gusti lan Titahe ora apik, kuwi sejatine kang
kinaranan WISWAYAHE pasa, sengkut ndonga nyuwan pangapura. Aja ndongane malah
nyetatus WA, kuwi ora pener…yen WISWAYAHE ya ndang lakonana apa wae kersane
Gusti, aja mbok tampik ngko malah bosok. Who Porang kae yen WISWAYAHE
ngglinding, ndang lurunen, ananging yen durung ngglinding, aja dipeksa, ngko
malah ora apik.
“Jo, jan-jane olehmu sregep temen
nyambut gawe kuwi arep mbok nggo ngapa? Bojo rung nduwe, kamangka meh kabeh wis
sarwa ana?” Lik Ndoleng nakoni Dalijo, sing sregepe ngeram nyambut gawe neng
Kebon, nandur lan nyawiske kebon Porang’e.
“Iki WISWAYAHE nyambut gawe Lik, WISWAYAHE
makarya kanthi temen, ora olih kesed..awake dewe kudu miwiti makarya ben isa
dadi tuladha..” Semaure Dalijo sareh.
“Weh, mlethik temen pikiranmu saiki Jo?” Sajak Gumun, Lik Ndoleng neruske
takone neng Dalijo.
“Kudu ngono Lik, sampeyan kudune ya
WISWAYAHE ora nggagas Yu Wasti wae, kae gatekne Bulik Trinil, awake garing kaya
peyek pungkasan.. Sing mbok sawang aja mung Yu Wasti, sing pancen semok..” Iin
ngetokne Kopi karo muni, nyreneni Lik Ndoleng.
“Duss…mesti tekan Wasti kowe In…hmmmm..asembb…”
Grundelane Lik Ndoleng.
“WISWAYAHE aku mangkat niliki banyu
Lik, dederanku Porang ben thukul apik..”Muni ngono Dalijo njur menyat..
Mbah’e..
Tidak ada komentar:
Posting Komentar