DENDAM

Kemis Kliwon 17 Oktober 2019

BENINGE EMBUN ESUK

DALIJO NESU

Yeremia 26:1-15

Jabur 119:97-104

Lukas 11:47-54

“Bareng Gusti Yesus wis jengkar saka ing papan kono, para ahli Toret lan para wong Farisi padha ngincim-incim marang Panjenengane lan ngebyuki Panjenengane kalawan prakara warna-warna, apadene padha ngudi mancing-mancing, supaya krungu pangandika kang mijil saka ing lesane, kang kena kanggo dhadhakan nangkep Panjenengane. “ Lukas 11:53-54

DENDAM, saben wong mesti wis kenal karo tembung iki, malah yaw is nate ngrumati  tembung iki ana ing uripe. Lho mosok ta DENDAM kok dirumati?Iya, merga sanadyan DENDAM kuwi dudu kahanan sing ngener marang kabecik’an, ananging isa marakne marem utawa lega, mulane ya dirumati saknjedote. Lha sejatine apa ta DENDAM kuwi? DENDAM kuwi kahanane ati sing ora nrima marang kahanane dewe merga saka liyan lan ngupayakne supaya isa males apa kang dialami marang liyan. Watak utawa sipate DENDAM kuwi ora mesti katon ana ing urip padinan, merga isa wae ana ing urip padinan apik-apik wae, ananging ing ati ngikit-ikit meh males liyan. Iki sing mbebayani, merga (mirunggan wong jawa) ana ing ngarep katon apik, ananging ing mburine tansah nggoleki wektu sing pas kanggo nyuntak gethine kang njerum ana ing ati.

Bab DENDAM kuwi nate klakon nalika jamane Gusti Yesus, lan nempuh marang Panjenengane. Kuwi klakon nalika Gusti memulang bab kabecikan lan ngepasi ngelikake bab tumindak sing isa diarani munapik. Lho kok munapik?Merga  nglakoni tumindak sing ora pas, mateni para nabine ya maesi sareane. Krungu diwelehake kaya mengkono, akeh sing pada nesu (mirunggan golongan Parisi lan Saduki).  Nesu ananging ora wani, mula njur dadi lara ati lan DENDAM. Dadi dendam kuwi asal-usule seka lara ati. Merga lara ati lan ora wani “adu argument” njur ngrumati lara ati kuwi, nunggu kahanan sing pas kanggo nyuntak “pangikit-ikit” kuwi mau. Yen wis DENDAM kuwi, apa wae isa dadi lantaran kanggo malesake  lara atine, mula gaweane wong sing ngrumati DENDAM kuwi mung nggoleki salahe liyan.

NUWUHKE RAMBUTE LEK NDOLENG

Mula saka kuwi, yen saiki pada maca tulisan iki, sing pada ngati-ati. Yen ana sing “hobbyne” mung nggoleki salahe liyan, kuwi isa-isa atine nembe kadunungan lara utawa kuwi nembe ngingu DENDAM. Yen nganti ngingu DENDAM, njur gede lan  jedot, isa mbenbayani lan ngrusak isining alam ndonya iki. Dene bab hobby nggoleki lupute liyan kuwi akih banget sing isa kanggo conto, manga para pamaos “nginpentaresi” piyambak-piyambak. Yen para wong Parisi lan Saduki lara ati merga luput lan dielekne njur tuwuh DENDAM, ing jaman saiki sing nduweni pokal kaya mengkono ya akeh, isa wae sing maca tulisan iki ya klebu golongan kuwi..hehe. Mulane sing pada ngati-ati, pada rumaten uripmu.

“JO, kabare Tarsi piye?” Sore kuwi ujug-ujug mak bendunduk Lik Ndoleng nakoni Dalijo bab Tarsi.

“Hambuh Lik, lha kok takon aku, lha apa aku kuwi sing angon Tarsi!!” Sajak sugal anggone Dalijo nyauri pitakone Lik Ndoleng.

“Saiki wis bahagia yak’e Lik…lan uga sibuk, dadi rakober ngabari kang Dalijo..” Nduk I’in melu nyoal-nyael.

“Duss..iki cah wedok siji iki jan-jane mbelani sapa ta ya..kok kabeh sing kena siku mesti melu nyiku..”Gembrneng Dalijo olehe muni.

“In, kuwi dulurmu lanang jik nduweni DENDAM, run iklas ngeculne Tarsi bahagia..” Lik Ndoleng nyauri sinambi nglirik Dalijo.

“Iya Lek, ji rung Iklas..Kae coba pirsanni, wajahe kang Dalijo sajak erosi..”Semaure nduk I’in lan Lek Ndoleng mung manthuk-manthuk.

“Asemb kecutt…titenana, sesuk-sesuk takwales kabeh!!”Ngikit-ikit Dalijo marang dulur-dulure.

Mbah’e..