SENGAK

Senen Pon 23 Maret 2020

BENINGE EMBUN ESUK

BIBIT PORANG

Yesaya 59:9-19

Jabur 146

Yokanan 4:43-54

Nalika priyayi mau krungu warta manawa Gusti Yesus saka ing tanah Yudea rawuh ing tanah Galilea, banjur seba marang ngarsane Gusti Yesus sarta darbe panyuwun muga karsaa tedhak nyarasake anake, awit anake iku wus arep mati. Gusti Yesus tumuli ngandika marang priyayi mau: “Manawa ora ndeleng pratandha lan kaelokan, kowe ora bakal padha pracaya.” Unjuke priyayi mau: “Dhuh Gusti, mugi karsaa tedhak sapunika mumpung anak kawula dereng pejah.”

SENGAK kuwi wujude rasa, yakuwi rasa sing ora enak. Merga ora enak, mula ya arang wong sing seneng karo rasa SENGAK. Sanadyan artine sing wiwitan saka tembung SENGAK kuwi babagan rasane omben apa panganan, ananging ing sakbanjure artine tembung SENGAK kuwi isa uga sing ana gegandengane karo rembug utawa omongan. Yen SENGAK kuwi bab omongan utawa rembug, biyuh..biyuh rasane lara luwih suwiii…Merga saka kuwi, ora sithik menungsa sing wegah nampa omongan SENGAK, sanadyan sok muni sing yen dirungu jian, SENGAK’e poll..

Balik neng SENGAK kanggo rasa, kuwi mesti menawa diombe utawa dipangan, njalari sehat saka penyakit apa wae. Semono yga bab SENGAK ing tembung, kuwi menawa dirungu lan sakbanjure dadi kaca pangilon, isa dadi sehating kahanan.

Nalika Gusti Yesus mulih meneh neng Galilea, rawuhe dadi kabar sing mbungahake tumrap wong-wong ing kono. Kuwi merga mbiyen nate nggawe mujijat, ndadekne banyu biasa dadi anggur, lan kuwi isa nylametake wong sing nembe duwe gawe, ndilalah ngepasi Gusti Yesus rewang. Ana salah siji wong sing krungu lan ndelalah nduweni masalah, yakuwi anak’e lara lan meh mati. Nalika sowan Gusti, ora ko langsung ditampa lan didongakne, malah diparingi rembug sing SENGAK. “Menawa ora ndeleng pratandha lan kaelokan, kowe ora bakal padha pracaya” Rembug iki jian SENGAK temenan, ananging SENGAK’a kaya ngapa, merga butuh, ya ditampa kanthi bungah, lan kuwi sing njalari warase anak’e. dadi SENGAK kuwi isa dadi obat sing manjure ngeram.

Ing jaman saiki, ora sithik wong sing wegah nampa kahanan sing rinasa SENGAK, kabeh njaluke penak, ananging ora sadhar yen kepenak kuwi isa wae malah nuntun marang bilahi. Contone bab ngadepi wabah korona, para-para sing kawogan mranata kahanan wis nganjurake supaya sumene, rutinitas winates supaya si pirus ora nyebar ngandi-ngandi. Ananging ya jik akih sing ngeyele ngeram, ora leren malah dolan. Cen yen kaya ngene iki kudu diparingi rembug sing SENGAK. Wong-wong sing jik ngeyel lunga-lunga sanadyan ora penting, kuwi tingkat kewarasane perlu dicek, jik waras apa wis owah..Muga-muga rembugku sing SENGAK iki ia ngobati lelara wabah korona sing cen nggegirisi.

“Seka ngendi Lek?” Takone Nduk I’in sore kuwi nalika padha wedangan, sanadyan sajak aneh nalika padha wedangan, lungguhe jarak’e adoh-adoh.

“Tuku udud, kentek’an In, pekeweh karo dulurmu lanang kuwi” Wangsulane Lik Ndoleng.

“Halahhh., padune arep nyawang Yu Wasti wae ndadak kokean alesan. Jian pinter temen alesanmu Lik” Nduk I’in nanggepi wangsulane Lik Ndoleng.

“Wong wis takkandani, aku duwe setok okih, eee..jik nekad, mesti mung ben isa nyawang Yu Wasti, merga ora isa salaman.” Dalijo melu urun rembug.

“Rasah mikir Yu Wasti ndisik Lik, iki ayo meneng sik, ben korona iki ndang minggat!” I’in wiwit serius.

“Lha sampeyan kuwi mung nyawang Yu wasti wae kok bungahe ngeram, lha mbok cilik Trinil kuwi kurang apa ta Lik? Mbok eling, sadhar..neng kana mung disapa aruh wae bungahmu raukur, neng ngomah apa-apa diladeni..bangbayikk” Sajak erosi Dalijo karo Lik Ndoleng, dene Lik Ndoleng mung kukur-kukur bathuk sing keemelop merga kena sorote lampu cedak blandar.

Mbah’e..