Selasa
Pahing 17 Maret 2020
BENINGE
EMBUN ESUK
Purwaning
Dumadi 24:1-14
Jabur
81
Lukas
1:26-38
Maryam banjur munjuk,
“Sumangga, kawula punika abdinipun Pangeran, kadhatengana kadosdene ingkang
Paduka ngandikakaken.” Sawise mangkono malaekat banjur tindak, niar Maryam.
Lukas 1:38
Tembung MILI (ana ing tata basal
an ilat’e wong Jawa) kuwi isa ngemu teges ora mung siji. Ana MILI kang tegese
ukuran, kayata: “lha dawane pirang MILI (meter), utawa isine pirang MILI (Liter). Sakliyane ukuran, tembung
MILI kuwi uga ndeweni arti kahanane barang, yakuwi lakuning kahanan, biasane
kanggo ngarani lakuning banyu. Mula lakuning banyu isa diarani MILI. Sing isa
kanggo kaca benggalaning urip kanggo menungsa bab banyu kang MILI, yakuwi
tansah manut lan sabar ngadepi pepalang apa wae lan banyu kuwi mesti wae MILI
menyang papann kang luwih endek. Nalika MILI, banyu mesti ngliwati maneka werna
kahanan, ana sing nyenengake lan uga ana sing nganyelake, ananging banyu tetep
MILI marang papan kang wis pinesthi dening kang Murbeng Dumadi..(Kaya resi
wae..hehe..)
Bab MILI kuwi nate dilakoni
dening kanjeng ibu Maryam, nalika kedu ngadepi kasunyatan sing cengkah karo
kersane. Lire kepiye? Lha isa dibayangake kaya ngapa lungkrahe manah ibu
Maryam, lagi wae “poligpop” merga wis isa tunangan karo “a’ak Ucup” eh mas
Yusuf, lha kok entuk kanugrahan saka Gusti. Dene “nugrahaning” urip kuwi
dirasakne ora kepenak,lha kudu mbobot (meteng) sakdurunge nikah lan kuwi merga
pokal gawene Sing Murbeng dumadi. Coba para maos bayangke, pora ya atinene ibu
Maryam kudu dilokdon…hehe..
Ananging sanadyan njondil kan gragapan merga kagete ngeram, ibu
Maryam enggal nata ati lan njajal nyawang kersane Gusti Allah karo kahanan sing
(bakalane) klakon ana neng uripe. Sakwise “rembugan” karo Malaekat, sakbanjure
ibu Maryam isa nampa lan kanthi tatag matur, “ Maryam banjur munjuk,
“Sumangga, kawula punika abdinipun Pangeran, kadhatengana kadosdene ingkang
Paduka ngandikakaken.” Wangsulane ibu Maryam kuwi pratandha kapercayan sing wis
golong-gilig marang kersane Gusti. Ibu Maryam sadhar, yen dedeg’e mung titah
sing kudu pasrah meawa nampa kersane Gusti Allah Sang Juru Titah, merga yakin
yen kabeh kersane kuwi ngener marang bab sing (luwih) apik. Ibu Maryam isa MILI
ana ing dalan kang kinersakake dening Gusti.
Bab kahanan kang ndadekne kaget lan medeni kaya sing dialami
dening ibu Maryam, saiki ya kayane lumaku. Kabeh pada wedi karo kewan sing ora
isa disawang karo mri[at wadag, yakuwi korona. Saking wedine mula ana sing
pengen negara dilokdon, sanadyan ora ngerti manfaate, mung loap-laop kaya
jangkrik pengen kawin. Sejantine, lumatar “serbuan” si usil Korona, menungsa
dijak lumebu ing weninge rasa batin, apa sing dadi kersane Gusti lumatar
kahanan iki? Lan ana ing tata kapercayan, kersane Gusti kuwi kabeh apik. Mung wae
akeh menungsa sing ora isa ngerti apik’e kersane Gusti, mung wasis yen maido
lan sambat.
“Gara-gara korona dadi wedi ngandi-ngadi Jo…” Esuk kuwi sakwise
Lik Ndoleng nglokdon uripe meh seminggu, wedangan mbek Dalijo.
“Salahe keweden Lik, digawe santai wae. Sauger awake dewe sehat
lan urip teratur ora-orane si Korona kuwi menang karo tentarane awak sing
digawe Gusti luwih kuwat” Semaure Daijo sareh, sinambi nyumet MLDne sing jik
kebak.
“Bener kang Dal paklik, orasah gupuh melu keweden. Waspada perlu,
ning aja kebangeten, santai wae ananging tetep ati-ati. Si Korona kuwi ora
bakalan menang karo wong sehat, sehat awak lan pikire” Nduk I’in melu ngandani
Lik Ndoleng.
“Lha ning ya aku meksa wedi je cah…mbuh kenapa apa iki ya…”
Sambate Lik Ndoleng.
“Yowis, anggepen wae korona kuwi kaya Yu Wasti, mesti ora wedi
malah digoleki..” Dalijo kumat njaragi bapakne cilik.
“Dussss…malah tekan kuwi meneh…!!!” Batine Lik Ndoleng.
Mbahe..
Tidak ada komentar:
Posting Komentar