Selasa, 17 Maret 2020

MILI


Selasa Pahing 17 Maret 2020
BENINGE EMBUN ESUK



Purwaning Dumadi 24:1-14
Jabur 81
Lukas 1:26-38
Maryam banjur munjuk, “Sumangga, kawula punika abdinipun Pangeran, kadhatengana kadosdene ingkang Paduka ngandikakaken.” Sawise mangkono malaekat banjur tindak, niar Maryam. Lukas 1:38

Tembung MILI (ana ing tata basal an ilat’e wong Jawa) kuwi isa ngemu teges ora mung siji. Ana MILI kang tegese ukuran, kayata: “lha dawane pirang MILI (meter), utawa isine  pirang MILI (Liter). Sakliyane ukuran, tembung MILI kuwi uga ndeweni arti kahanane barang, yakuwi lakuning kahanan, biasane kanggo ngarani lakuning banyu. Mula lakuning banyu isa diarani MILI. Sing isa kanggo kaca benggalaning urip kanggo menungsa bab banyu kang MILI, yakuwi tansah manut lan sabar ngadepi pepalang apa wae lan banyu kuwi mesti wae MILI menyang papann kang luwih endek. Nalika MILI, banyu mesti ngliwati maneka werna kahanan, ana sing nyenengake lan uga ana sing nganyelake, ananging banyu tetep MILI marang papan kang wis pinesthi dening kang Murbeng Dumadi..(Kaya resi wae..hehe..)

Bab MILI kuwi nate dilakoni dening kanjeng ibu Maryam, nalika kedu ngadepi kasunyatan sing cengkah karo kersane. Lire kepiye? Lha isa dibayangake kaya ngapa lungkrahe manah ibu Maryam, lagi wae “poligpop” merga wis isa tunangan karo “a’ak Ucup” eh mas Yusuf, lha kok entuk kanugrahan saka Gusti. Dene “nugrahaning” urip kuwi dirasakne ora kepenak,lha kudu mbobot (meteng) sakdurunge nikah lan kuwi merga pokal gawene Sing Murbeng dumadi. Coba para maos bayangke, pora ya atinene ibu Maryam kudu dilokdon…hehe..
Ananging sanadyan njondil kan gragapan merga kagete ngeram, ibu Maryam enggal nata ati lan njajal nyawang kersane Gusti Allah karo kahanan sing (bakalane) klakon ana neng uripe. Sakwise “rembugan” karo Malaekat, sakbanjure ibu Maryam isa nampa lan kanthi tatag matur, “ Maryam banjur munjuk, “Sumangga, kawula punika abdinipun Pangeran, kadhatengana kadosdene ingkang Paduka ngandikakaken.” Wangsulane ibu Maryam kuwi pratandha kapercayan sing wis golong-gilig marang kersane Gusti. Ibu Maryam sadhar, yen dedeg’e mung titah sing kudu pasrah meawa nampa kersane Gusti Allah Sang Juru Titah, merga yakin yen kabeh kersane kuwi ngener marang bab sing (luwih) apik. Ibu Maryam isa MILI ana ing dalan kang kinersakake dening Gusti.
Bab kahanan kang ndadekne kaget lan medeni kaya sing dialami dening ibu Maryam, saiki ya kayane lumaku. Kabeh pada wedi karo kewan sing ora isa disawang karo mri[at wadag, yakuwi korona. Saking wedine mula ana sing pengen negara dilokdon, sanadyan ora ngerti manfaate, mung loap-laop kaya jangkrik pengen kawin. Sejantine, lumatar “serbuan” si usil Korona, menungsa dijak lumebu ing weninge rasa batin, apa sing dadi kersane Gusti lumatar kahanan iki? Lan ana ing tata kapercayan, kersane Gusti kuwi kabeh apik. Mung wae akeh menungsa sing ora isa ngerti apik’e kersane Gusti, mung wasis yen maido lan sambat.
“Gara-gara korona dadi wedi ngandi-ngadi Jo…” Esuk kuwi sakwise Lik Ndoleng nglokdon uripe meh seminggu, wedangan mbek Dalijo.
“Salahe keweden Lik, digawe santai wae. Sauger awake dewe sehat lan urip teratur ora-orane si Korona kuwi menang karo tentarane awak sing digawe Gusti luwih kuwat” Semaure Daijo sareh, sinambi nyumet MLDne sing jik kebak.
“Bener kang Dal paklik, orasah gupuh melu keweden. Waspada perlu, ning aja kebangeten, santai wae ananging tetep ati-ati. Si Korona kuwi ora bakalan menang karo wong sehat, sehat awak lan pikire” Nduk I’in melu ngandani Lik Ndoleng.
“Lha ning ya aku meksa wedi je cah…mbuh kenapa apa iki ya…” Sambate Lik Ndoleng.
“Yowis, anggepen wae korona kuwi kaya Yu Wasti, mesti ora wedi malah digoleki..” Dalijo kumat njaragi bapakne cilik.
“Dussss…malah tekan kuwi meneh…!!!” Batine Lik Ndoleng.

Mbahe..



Tidak ada komentar:

Posting Komentar

FIKSI Di Malam PASKAH