Senin, 11 Februari 2019

MBESENGUT


Senen Pahing 11 Februari 2019
BENINGE EMBUN ESUK

Para Hakim 5:1-11
Jabur 115
Markus 2:18-22
“Gusti Yésus ngandika: “Apa kowé tau tumon ana tamu ing panggonané wong mantu padha pasa? Sajroné pengantèn lanang isih nemoni tamuné, para tamu mesthi padha mangan.”Markus 2:19

MBESENGUT kuwi kahanan, yakuwi kahanane menungsa sing lagi ora padang penggalihe. Dene apa sing marakne ora padang kuwi ya maneka werna, ana sing merga kahanan sing abot,ana sing entheng, ana sing rumit lan uga ana sing sepele. Sing jelas, anane masang praupan MBESENGUT kuwi merga penggalihe ora manggon neng panggonan kang pas. Kosokbaline MBESENGUT kuwi mesem, kuwi kahanan nalika sing dadi kekarepane klakon,mbuh kuwi kekarepan sing gede apa cilik, sederhanaapa istimewa, sing penting apa sing dikarepake klakon.

Ana crita neng Kitab Suci sing gegandengan karo kahanan MBESENGUT, yakuwi nalika para penderek’e Yokanan lan para wong Yahudi pada pasa, nahan mangan lan ngombe. Merga para sekabate Gusti ora melu pasa, mula dikomplen utawa didemo. Jebul kawit jaman mbiyen sing jenenge demo kuwi wis popular…hehe..Sing didemo ora para sekabate Gust Yesus, ning malah Gusti Yesus piyambak. Nah..nalika didemo kuwi njur Gusti mulang sing pada ndemo. Sesambungane menungsa karo Gusti luwi kaya sesambungane manten, ana sing lanang lan ana sing wadon. Lha nalika manten kuwi ngumpul mosok ya arep neng-nengan, kan kudune bungah ASUkarena..Kuwi kanggo njlentrehake kahanane Gusti Yesus lan para menungsa, utamane para sekabat. Nalika lagi bebarengan karo Gusti, ngapa ndadak sedih, ndadak MBESENGUT. Sing sedih lan MBESENGUT kuwi sing lagi ora cedak karo Gusti,utawa lagi ora sadar yen lagi cecaketan karo Gusti. Sing sadar nembe cecaketan karo Gusti ya mesti bungah lan ASUkarena ..

Mula saka kuwi, saiki isa dingo titik’an bab kahanane menungsa.  Sing sadar karo karawuhane Gusti neng uripe, mesti mesam-mesem,bungah lan makarya kanthi tulus iklas, dene sing ora rumangsa cedak karo Gusti, ya ngupaya sabarang supaya cedak karo Gusti, lan ana uga sing kahanane mung MBESENGUT wae.

“Kang Dal, paklik kok sedina ora metu seka kamar kenapa, apa sariawan?”, Takone Nduk I’in.
“Aeee..ambuh, mung merga wingi pas rapat konangan keturon, njur dipoto wae paklik MBESENGUT. Kuwi ya dibumboni “mbahe”, jare turu merga ora isa nyawang Yu Wasti”, Unine Dalijo sakrasane.
“Oalah, kepiye ta ya paklik kuwi, sansaya sepuh kuwi mbokya’o sansaya diwasa, ora ngrumati penyakit”, Alok’e Nduk I’in.
“Penyakit apa ta nduk, kok aku dewe ora sadar yen nduweni penyakit?”, Karo nggulung sarung, lik Ndoleng klunuh-klunung metu seka kamar, sisan nyruput kopine.
“Penyakit “turunan” jare I’in lik”,Dalijo sing mangsuli.
“Weh, apa iya aku duwe panyakit turunan, seka sapa lan penyakite apa?”, Sajak kaget Lik Ndoleng mbengok takon.
“Kuwi lho Paklik, sampeyan kan gampang turu, mula diarani nduweni penyakit turunan”, Nduk I’in njelaske.
“Rasah MBESENGUT lik, nesu. Yen nesu tandane ora beriman, ora cedak karo Gusti lho”, Dalijo kojah cetho banget. Dene lik Ndoleng mung plengah-plengeh kaya Jangkrik Menstruasi…

Mbahe..


Tidak ada komentar:

Posting Komentar

FIKSI Di Malam PASKAH