NGAPURA

Minggu Kliwon 24  Pebroari 2019

BENINGE EMBUN ESUK

Purwaning Dumadi 45:3-11,15

Jabur 37:1-11,39-40

1 Korinta 15:35-38,42-50

Lukas 6:27-38

“Nanging kowé sing padha ngrungokaké piwulang-Ku iki Dakkandhani: Padha tresnaa marang mungsuhmu; gawéa becik marang wong sing padha sengit marang kowé.” Lukas 6:27

Yen mung maca wae gampang, ananging nglakoni angele ora njamak. Kuwi  bab NGAPURA. Sanadyan kabeh agama mulang lan nalika ngrungok’ake piwulang bab NGAPURA padha manthug-manthug, ananging yen wis tekan bab nglakoni, arang sing gelem. Lha jan-jane apa ta NGAPURA kuwi kok kayane angele ora umum nglakonine? NGAPURA kuwi patrabing urip  nutup sakabehing lelakon sing wus kawuri. Nutup rapet pet…(kaya ramuan galian rapet kae lho..hehe) sing ndadekne ora isa nyawang meneh,ora isa ngindik meneh. Dadine yen wis ditutup, ya ora bisa meneh nyawang, pomeneh diulatne. NGAPURA kuwi nutup perkara sing wus kawuri, mbuh kaya ngapa ndadekne laraning ati…

Piwulang bab NGAPURA pating tlecek neng Kitab Suci. Kuwi nggambar’ake kaya ngapa pentinge NGAPURA-ingapuran. Ngapura kuwi ujud’ing tresna, mbelgedes omong tresna nanging ora nate NGAPURA luputing liyan. Sakliyane kuwi, NGAPURA kuwi kudu katujok’ake marang kabeh wong, ora mung sing disenengi wae.  Wujud NGAPURA sing sejati kuwi nalika isa tumindak apik utawa tresna marang kabeh wong, , ananging sing luwih jos..luih esip…tumindak apik marang sing nate natoni atine utawa uripe.

Ana crita neng Kitab Suci bab kaya ngapa NGAPURA kuwi kelakon, yakuwi critane rama Yusuf. Nalika disengiti para sedulure lan banjur didol menyang Mesir, rama Yusuf mapanake kuwi kabeh minangka carane Sang YEHUWAH mranata uripe lan uripe wong akeh. Cen nalika digething, ditatoni, dipilara lan disebratke seka brayat, larane ora njamak, ananging kuwi dipercaya dening rama Yusuf mingaka carane Sang YEHUWAH nyawiske kahanan sing luwih apik.

Rama Yusuf NGAPURA kabeh sedulure, nutup lelakon kawuri, mbuh kaya ngapa kahanane lan nalika kahanane kebalik, ora njupuk kalodangan kanggo mbales sing nate dialami..

“In, lha kenapa ta  sliramu yen ketemu Eni kok sajak mesem’mu entheng wesi sak ton?”,, Lik Ndoleng takon karo ponak’ane wedok sing ayune ngromyong jagad.

“Ora papa Paklik, aku santai wae, biasa wae”, Wangsulane Nduk I’in sareh ning jik nggembol serik.

“Wealah, lha po lali ta Lik? KUwi lak gara-gara esemes mbiyen. I’in ngrasa atine tatu merga esemese Eni.”, Dalijo melu cawe-cawe.

“Weh..jare mbiyen kae awakmu wis NGAPURA Eni nduk?”, Lik Ndoleng sajak rapercaya.

“NGAPURA mung neng lambe, cangkeme thok Lik, atine ya jik mingis-mingis. Wong wedok okeh lamise, yen kepethuk wae sajak klecam-klecom, ning kuwi munapik..”Dalijo malah sajak esmosi…

“Kaya ngerti-ngertio wae Kang Dal..aku kuwi tulus NGAPURA ya..”Nduk I’in sajak kepepet mangsuli..

“Pretttt..mbelgedes…ngono kok anggere ngerti bojomu bar ana acara barengan eni, ulatmu njur padang grahana”, Dalijo terus mepet nduk I’in.

“In..Jo, NGAPURA kuwi nutup rapet. Ora mung cangkeman,ning tumindak..kaya rama Yusuf neng Kitab Suci..aja kakean alesan, ning proses lah, ning jik menungsa lah..yen meh nderek piwulange Gusti, ya kono NGAPURA, nutup rapet sing kawuri”, Lik Ndoleng nutup kotbah’e….

Mbah’e.