Minggu
Pon 9 Desember 2018
BENINGE
EMBUN ESUK
Maleakhi
3:1-4
Lukas
1: 68-79
Filipi
1:3-11
Lukas
3:1-6
“Jurang-jurang
kudu diurugi, lan gunung-gunung sarta punthuk dirata. Dalan sing
ménggak-ménggok kudu dilencengaké, sing mendhak-mendhukul kudu dirata.”
Lukas 3:5
Sing
jenenge nggawe dalan kuwi ora gampang, apa meneh yen kuwi dalan anyar. Nggawe dalan
anyar kuwi kudu siap rekasa, kudu siap ngadepi sabarang pepalang lan panggoda. Kudu
NGRATAK’Ke, lan sakjroning NGRATAK’Ke kuwi ya kudu siap ngurug sing jurang lan
semono uga kudu siap mapras sing mbedukul. Yen jurange jeruu, mbutuhke urug
sing ora sethitik, kudu siap nggolek urug uga. Sakliyane ngurug, yen calon
dalan kuwi kebak wit eri bandotan, kudu siap mbabati, ngresiki lan menawa
kepethuk sing mbedugul, kudu siap mapras. Maprase isa nganggo pacul,nganggo
tangan, lan uga isa uga kudu nganggo bego utawa eskavator. Pokok’e nggawe dalan
anyar kuwi rekasa.
Dalan
sing meh diliwati Gusti Yesus kuwi kudu rata, mula menawa ana sing awujud
jurang lan mbedugul kudu diratakne. Kabeh sing ditulis minangka gegambaran ing
nduwur kuwi bab sing nyata, dene kersane Gusti kuwi, sing diarani dalan kagem
Panjenengane, kuwi ya uripe awake dewe iki. Sing diarani jurang kuwi sipat
utawa watak. Sifat minderan, sifat pelit, sifat cuek, sifat jirih, kuwu kudu
kaurug. Dene ujud’e urug akeh, isa awujud motipasi seka kanca, awujug pangerten
anyar, awujud pengalaman anyar lan sakpanunggalane. Dene sing diarani mendhak
mudhukul kuwi sipat utawa watak sing kemaki, sombong, kumenthus, sok pinter
dewe, sok hebat dewe lan sakteruse, kuwi kabeh kudu diratakke, dene gawean
NGRATAK’KE kuwi ora gampang, malah kala-kala rekasa.
Ing minggu
adven kapindo iki, ayo pada NGRATAK’KE tata uripe dewe-dewe, sing jik kemaki,
nesunan ayo diowahi, sing jik pelit, ayo loma,andum berkah, pomeneh pas natalan
mengko,aa lali atur panuwun karo Gusti, sing kesed ayo enggal gumbregah, supaya
uripe dewe dadi dalan alus kagem rawuhe Gusti.
“Kang
Dal, wis krungu kabar rung?”, Nduk I’in takon dulure lanang.
“Kabar
apa?” Takone Dalijo.
“Tarsi
wis mudik lho”, wangsulane Nduk I’in. Dalijo mak gragag, njenggirat, kaget semu
bungah, njur mesam-mesem dewe.
“Ndong
Jo, yen wani, parani. Ning tak bethek, kowe ora wani, kowe jirih, wanimu seka
kadohan, kaya ayam alas,kluruk pas adoh, cedak’I biru cenggere”, Lik Ndoleng
melu semaur.
“Duss..kowe ki mesti ngece aku ta Lik, mbokrasah nggaya, kaya wani-wanio karo Yu Wasti”, Dalijo wegah kalah, nyemes Lik Ndoleng.
“Wis..wis..wis,
rasah olok-olok’an ayo pada NGRATAK’KE uripe, kanggo rawuhe Gusti” Nduk I’in
misah eyel-eyelane Dalijo lan Lik Ndoleng..
Mbahe..
Tidak ada komentar:
Posting Komentar