Selasa, 18 Desember 2018

MANUT


Selasa Pahing 18 Desember 2018
BENINGE EMBUN ESUK

Wilangan 16:20-35
Yesaya 11: 1-9
Matius 1:18-24
Sawisé tangi, Yusuf banjur nglakoni kaya sing didhawuhaké déning Malaékaté Pangéran mau. Maryam banjur diningkah,
nanging ora diwori turu nganti tumekané babaran. Putrané kakung; Yusuf namakaké putra mau Yésus.” Matius 1:24-25
Apa sing ditindakne dening rama Yusuf kuwi sing diarani MANUT, yakuwi nglakoni kabeh apa sing dadi dhawuh. Dene sing dilakoni rama Yusuf bab dhawuh kuwi, yakuwi kudu ngepek bojo ibu Maryam, sanadyan wis kadung mbobot lan rama Yusuf ora rumangsa “ngapak-ngapakne” ibu Maryam sing sejatine wis dadi pacanganne. Mulane sing diarani MANUT kuwi nalika isa nglakoni apa kang dadi pranatan utawa dhawuh, nglakoni KABEH ora ngenyang.
Bab ngenyang iki kudu digatekne, sebab menungsa kuwi ceh ahline ngenyang, kabeh dinyang, malah kersane Gusti wae kereb dinyang. Didawuhi tekun nyang nggreja, seminggu pisan, dinyang, sesasi pisan rapopo. Didawuhi ngapura sapa wae sing tahu natoni, dinyang, gelem ngapura yen wis mbales supaya impas, dinawuhan pisungusung jumbuh karo berkah sing ditampa, malah kerep ngece Gusti, jare alesane sing penting iklas, lha wong ya akeh pasamuan sugihe ngeram, kendarak’ane wae ngebak’i garasi, eee…pisungsung wulanan kok mangewunan, pora yo jian ngece Gusti tenan kuwi..Weh, iki kok malah ngandi-ngandi ta, wong iki mau bab MANUT, kaya kang ditindakne rama Yusuf. 
Lho apa ya rama Yusuf kuwi manut satus persen?Mestine ya ora, wong jan-jane meh mlayu seka kahanan, ananging sakbare dijak “nyang-nyangan” karo malaekat, njur dadi lop yu pul karo ibu Maryam, njur MANUT satus persen karo Gusti. Intine, ngenyang kuwi kena-kena wae, ning ya tetep kudu sadar yen kersane Gusti kuwi sing paling esip..joss..
“Lik, jian rama Yusuf kuwi MANUT’e pol tenan ya?”, Takone Dalijo karo Lik Ndoleng.
“Endi sing mbok karepke bab MANUT kuwi Jo?”, Lik Ndoleng ora mangsuli malah genti  takon.
“Kuwi lho, sing ora awor turu karo ibu Maryam. Wong mung awor turu wae apa salahe?Tur meneh jare I’in yen wong mbobot kuwi ya ora kleru diwori turu, yo pora In?” Dalijo sajak penasaran pengen ngerti.
“Mbuh kang kowe ki kok enek-enek wae, bab awor turu kok dirembug”, Nduk I’in sajak males mangsuli.
“Huss..aja ngrembug bab awor turu Jo, saru!!, Saiki tak takon, knapa saiki pasamuan arang sing gelem pisungsung prosepuluhan?”, Lik Ndoleng wegah ngrembug bab turu lan awor turu, saru jare.
“Anu lik..kuwi mayar wangsulane. Merga pasaua jawa kuwi MANUT lan etungan jawa  sepuluh kuwi sejinah, mula wegah prosepuluhan utawa perpuluhan, wedi kleru sebut PERJINAHAN”, Wangsulane Dalijo sareh, sinambi klepas-klepus karo Djarumsupere…
“Oooo..cah gemblung!!!” Lik Ndoleng mbengok sajak nesu ning semu ngguyu..
Lur, ayoo MANUT karo kabeh dhawuhe Gusti..


Mbah’e 


Tidak ada komentar:

Posting Komentar

FIKSI Di Malam PASKAH