DIUJA

 

Kemis Wage 11 Agustus 2022

BENINGE EMBUN ESUK

Yesaya 2 : 5-11

Jabur Jabur 81 : 1-2,8-19

Ibrani 10 : 26-31

“Banjur DAKUJA supaya nglakoni karepé atiné kang wangkot; karebèn padha nindakaké apa sing dirancang manut karepé dhéwé!

Jabur 81:13

 

Tembung DIUJA kuwi linggane Uja, tegese ucul utawa tanpa tali. Mula saka kuwi tegese tembung DIJUA kira-kira mengkene : kahanan kang bebas tanpa tali pangikut, kahanan ucul lan  bebas nglakoni apa wae. Diuja kuwi memper tegese kaya tembung diumbar, yakuwi diuculake saka kendhang cikben bebas sak-paripolahe. Kang kudu dimangerteni sakliyane ana tembung DIUJA ana uga tembung DAKUJA, kang tegese pawongan kang menehi kahanan DIUJA. Paribasan ana pawongan kang nduweni kewan kayata sapi, sing nduwe karep Nguja kuwi sing nduwe lan kewane kang DIUJA, diculake cikben bebas.

 

Bab kahanan Uja Pangujan kuwi nate dadi pokok undheran piwulange kitab  suci, cethane neng kitab Jabur bab 81 ayate 13. Kitab Jabur 81 kuwi anggitane Asaf, salah sawijining pawongan waskita kang urip ing jaman kang cecaketan karo Duwd,mula arang sing ngerti yen sakliyane Dawud ana uga kang nganggit kitab jabur, salah sijine ya Asaf iki. Manut Asaf. ana wektune Gusti Allah NGUJA  marang menungsa, ngetogke sakparipolahe. Celakane, sing DIUJA ora rumangsa,  malah sansaya gembelengan kaya bener-benera dewe ing saklumahing bumi. Pepeling saka apa lan sapa wae mung dimbelgedesake. 

Kaya kang tinulis ing Jabur 81 ayat 13, ing kana cetha paseksine Asaf, “ Banjur DAKUJA supaya nglakoni karepe atine kang wangkot….” Dadi yen ana sing tumindak adigang-adigung kamangka wis dielikake aja daksiya marang liyan sing wis ngakoni salah lan lupute, sanadyan kuwi katone abdine Gusti, kuwi sejatine nembe nampa kahanan pangUJAn saka Gusti. Kuwi kahanan kang nate diprangguli dening Asaf, njur ditulis lan tumekane saiki dadi piwulang apik.

 

Ing jaman saiki babagan DIUJA kuwi ya ijik lumaku, ana sing nalika rumangsa nduweni pangwasa njur adigang-adigung lan adiguna. Emane, ana kalamangsane liyan, wong okeh utawa masayarakat sing dadi tamenge. kamangka kerep masyarakat ora ngerti babarblas. Saiki wis tuwuh penemu yen karepe wong okeh kuwi mesti bener, kayata nalika ana maling pitik kang kecekel, wong sakdesa kayane nduweni hak nuthugi,nyadhuki,ndugangi lan sing cetha NATONI, kamangka sing dicolong dudu pitike. Hukum kaya-kaya pancen NGUJA cikben menungsa MAREM ngayahi kareping atine. Ananging kudu dieling, isa wae kuwi pancen DIUJA dening Gusti, lan bebendhuning urip wis cumawis ing wektu kang wus cedhak banget. Mulane, sing padha ngati-ati!!! Pawongan kang dadi sasaran wutahing gethingmu kuwi ana sing momong, sanadyan mung meneng wae.

 

“Wingi critane wong sing konangan njupuk jambu neng kebon buah kae piye Jo? Apa siddha remuk diajar wong sakokehe?” Takone Lik Ndoleng marang Dalijo.

“Iyo Lik, mesakake banget. Wong anggone njupuk tanpa nembung ya merga kahanan, sing nduwe kebon pelite ngeram, kamangka wong kuwi butuh kanggo obate anake sing nembe kena demam berdarah, lumantar jambu kuwi, isa marasake” Semaure Dalijo, sinambi nyumet Sampoernane sing nukokne Lik Kempling.

“Mbuh Lur, kang saiki okeh menungsa sing NGUJA kekarepane dewe, ora nduweni urusan kok malah melu nggebugi, melu ndupaki lan melu NATONI,  kamangka sing ela-elu lan sing rumangsa nduweni pangwasa kuwi ya kayane beragama lho..” Semaure Kang Solebo, sinambi nyruput kopine.

“Sing padha Eling lan Waspada Lur, aja nganti keduga NGUJA kekarepaning ati,  sing wening la sabar..sing wicaksana..aja rumangsa nduwe pangwasa njur sakwiyah-wiyah karo liyan kang dianggep salah, kaya wong sing kepepet njupuk jambu kuwi..” Lik Ndoleng sajak wicaksana nanggepi kahanan.

“Tumben wicaksana Leng?” Takone kang Solebo.

“Bar kepthuk Yu Wasti ndek mau awan, pas ngeterake blanjane Iin kok Kang..mula ya sumeh..mbuh mau njawil apa ora..” Unine Dalijo.

“Denggelmu atos cahhh!!!” Lik Ndoleng sajak gembreneng.

 

Mbah’e..