NGGANGSIRI

 

Setu Legi 13 Agustus 2022

BENINGE EMBUN ESUK

Yesaya 3 : 18-4:6

Jabur 80 : 1-2,8-19

Matheus 24 : 15-27

“Kénging menapa pageripun Paduka jugrugaken, ngantos saben tiyang ingkang langkung ngrampasi? Andhapan sami nggangsiri, lan kéwan ing ara-ara sami nyengguti?”

Jabur 80 : 13-14

 

NGGANGSIRI kuwi tembung kag asale saka lingga Gangsir, yakuwi kewan kang memper Jangkrik, bedane yen Gangsir kuwi isa nduduk lemah dadi bolongan minangka omahe, mula njur diarani NGGANGSIR, yen Jangkrik arang sing isa nduduk lemah kanggo omahe, isane mung nunut bolongan sing wis ana. Mula saka kuwi tembung NGGANGSIRI isa diwenehi arti tumindak kanthi sengaja kanggo nduduk lemah cikben dadi bolongan lan sakwise dadi bolongan isa ndadekake apa wae kang ana ing ndhuwure dadi rubuh utawa ambruk. Neng kitab Jabur ana crita babagan kahanan kang lumaku, nalika Asaf ngrasa yen kabeh diorak-arik dening Gusti. Kahanan kuwi kayadene taman sing tandurane anggur lan pager-pagere digawe jugrug lan lemah kanggo papane oyod-oyode digawe bolong kaya omah Gangsir, mula kinaranan NGGANGSIRI.

 

Apa kang tinulis ing kitab Jabur kuwi sejatine gegambarane urip neng alam-ndonya iki, yen urip bebrayan kuwi kaya  dene taman utawa kebon kang isine wit-witan. Jenenge wae taman utawa pakebonan, mesti wae ana bates-batese kang ditandhani lumantar pager lan wit-witane ya mesti ana oyod-oyode, kabeh isa sinawang endhah-edipeni nalika tanpa ana gangguan saka apa wae. Ananging nalika ana angin lesus,pagere isa jugrug lan nalika lemahe okeh  Gangsire mesti papan oyod-oyode dadi ringkih lan gampang ambrol, ora bakuh meneh.

Angin Lesus neng urip bebaryan kuwi isa wae awujud omongan sing diumbar mrana-mrene lan isa ngrubuhake pager-pagering katresnan, kamangka sing diumbar kuwi suwung, tanpa isa babarblas merga ora ngerti sing sakbenere. Dene kang kinaranan NGGANGSIRI kuwi tumindak sing ora katon, ananging malah mbebayani merga mbolongi saka njero. Yen disawang katon apik, kayane ora ana apa-apane, kamangka njerone wis bolong merga kahanan NGGANGSIRI wis lumaku lan sansaya ndadra.

 

Mula saka kuwi para sedulur, diawas lan diati-ati ing sakabehe, ora mesti kahanan sing katone apik lan nyenengake kuwi asli. Ora sithik sing mung lamis, kaya gawehane Gangsir sing mbolongi lemah tanpa sinawang lan ujug-ujug ambrol la rusak kahanane. Mula saka kuwi, payo padha ngati-ati,payo padha eling lan waspada karo panggaawe-panggawe kang asipat Gangsir kang pancen gaweane NGGANGSIRI, cikben ora ambruk tatanan apik kang wis rinengga dening Gusti. Uga marang sapa wae sing tanpa sadhar malah ngayahi ayahane GANGSIR, ndang padha eling, merga sanadyan kuwi marakne ayem merga isa nggawe omah, tumindak kuwi isa ngrusak tatanane jagad, lan ngrusak kersane Gusti.

 

“Jo, tandhuran Jeruk sing nembe tuwuh nggonmu kae kena apa kok ana sing alum?” Takone Kang Solebo nalika sore kuwi ngunoni tanduranne.

“Mikirku mung kurang siraman banyu Kang, jebul ngisore ana omah Gangsir, bolongane okeh, mula njur ambruk..” Semaure Dalijo.

“Wah, pancen Gangsir kuwi gaweane ngono, mbolongi lemah, ora mikir kahanan ing sakndhuwure..” Omonge Kag Solebo meneh.

“Yen Gangsir pancen gaweane ngono lur, lha yen menungsa polah-tingkahe kaya Gangsir, utawa NGGANGSIRI pora malah kojur..Ketoke wae alus,apik, semanak….jebul mbolongi seka njero..”Unine Lik Ndoleng saka Sor Wit Klapa, ngeyup merga sajak kepanasen.

“Kaya sampeyan niku Lik, NGGANGSIRI brayate Kang Markun, sajake nukoni udud, ananging jik sok mbathi,njawil…”Iin teka nggawa kiriman sinambi urun rembug.

“Jindulll…cah siji iki….!!!” Swarane Lik Ndoleng, sinambi mbatin, pancen ayahan NGGANGSIRI kuwi ngrusak, ananging piye, lha asyik je njarag kahanan kuwi…

 

Mbah’e..