NGLAGAR

 

Kemis Pahing 4 Agustus 2022

BENINGE EMBUN ESUK

NGLAGAR SEDULURAN

Yesaya 9 : 8-17

Jabur 50 : 1-8,22-23

Rum 9 : 1-9

Pialané bangsa Israèl murub kaya geni sing ngobong eri lan rerungkudan, banjur nglagar pang-pang ing alas, nganti kukusé mumbul kumelun.

Yesaya 9 : 17

 

NGLAGAR kuwi tegese mermen utawa marakne apa wae sing ana sakiwa tegene melu ngalami kaya sing dialami. Tembung NGLAGAR kuwi mirunggan kanggo ngarani geni sing murup lan nggeret apa wae kang ana ing sakiwa tengene. Jan-jane wiwitan mula mung cilik lan ora mbebayani, ananging amarga kahanan isa ndadekne gede mulad-mulad lan isa ndadekne ajur-mumur sakabeane.

 

Bab tembung NGLAGAR kuwi nate dadi undherane piwulange Gusti Allah lumantar nabi Yesaya kang tinulis ing kitab Yesaya. Nalika kuwi Gusti ngelikake bangsa ngisrael bab lakuning urip sing mung ngenut kekarepan kamanungsane lan kuwi dibahasakne kitab suci “Piala” utawa ana ing basa ngindonesa kinaranan “Kefasikan”. Gusti Allah lumantar nabi Yesaya banget anggone nresanani bangsa ngisrael, mula sanadyan wis lumaku mbalngsar, tetep wae diresanani, ananging nalika  dipirsani tumindaing bangsa kuwi mung nguja kemaremaning uripe, sanadyan bangsa pinilih, ing wekasane Gusti Allah ya duka lan menehi pangandika kang semune ngancem.

Dene isine pangandika kang sing takarani pangencem mau tinulis neng Yesaya bab 9 ayat 17, “Pialane bangsa Israel murub kaya geni sing ngobong eri lan rerungkudan, banjur NGLAGAR pang ing alas, nganti kukuse mumbul kumelun”

 

Ora mung ing jamanne nabi Yesaya, ing jaman saiki babagan pikiran, penemu lan tumindak ala kuwi jik wae ana. emanne, ya kaya lakuning bangsa ngisrael ing jamanne nabi Yesaya, sing wiwit mula mung cuilik, njur merga diububi dening angina lan kahanan njur isa dadi mulad-mulad lan ngobong apa wae kang ana ing sakiwa tengene.Malah samubarang kang apik lan becik isa melu musna merga mulad-mulad’e geni kang NGLAGAR kahanan kuwi mau.

Mulane para sedulur, payo eling lan waspada, aja ngasi samubarang kang ora becik kang mula-bukane njedul saka ati sing ora resik kuwi dijarke murup, merga yen ora isa ngendaleni isa NGLAGAR apa wae. Dene babagan sing kinaranan ora becik kuwi isa wae kang sinebut Sengit utawa gething, serik utawa iris rei lan kabeh sing ora dadi kersane Gusti. Yen kuwi njedul ana neng uripe para sedulur, ndang siramen banyuning katresnan, ben ora NGLAGAR apa wae.

 

“Weh, sing ngati-ati Jo..wancine ketiga pancen pas ngresiki tegalan, ben ngko tumekane udan kari nandhur” Swarane Pakde Darto sing kerep diundang komandan, nalika nyawang Dalijo nembe obong-obong neng tegale.

“Weh, siap ndan! Lha mumpung garing niki lho ndan…” Semaure Dalijo sinambi nglereni anggone obong-obong, mlaku neng sor wit Gedang sing jik katon ijo godonge.

“Udud Dhe, niki kantun sakler. Selak teka Lik Ndoleng, klakon ora kumanan..”Unine Dalijo.

“Jo, aja mulih ndisik,diawat-awati genine, yen ora begjane isa NGLAGAR apa wae lan dadi ngobong alas..” Ngendikane Pakde Darto, sinambi nyumet udud thingwe’ne Dalijo,

“Kuwi pancen kaya uripe menungsa Lur, rasa senngit,serik, gething lan kabeh sing elek kuwi gaya urupe geni, saka wiwitan cilik lan dewek’an isa ajak-ajak kiwa-tengen, lan dadi gede, NGLAGAR apa wae sing ana” Ujug-ujug Lik Ndoleng teka, nggawa jisamsu, jare ditukokne Pak Aris sing meling salam merga kangen karo Kang Dalijo.

“Pantesan ora kesusu njupuk udud’e Dalijo Leng, jebul wis entuk sakpak..”Ngendikane Pakde Darto.

“Dalijo kuwi kon pisan-pisan keSUSU, ben ruh rasane” Unine Lik Ndoleng lan ditanggepi Dalijo lumantar misuh, mung wae lirih banget, jik pekewuh karo kahanan.

 

Mbah’e