Setu
KLiwon 16 Nopember 2019
BENINGE
EMBUN ESUK
NILAI KEINDAHAN |
Yesaya
59:15b-21
Jabur
98
Lukas
18 :1-8
“Apa Gusti Allah ora bakal maringi adil
marang para pepilihane kang rina wengi padha sesambat marang Panjenengane? Lan
apa Panjenengane anggone arep paring pitulungan diundur-undur? Aku pitutur
marang kowe: Panjenengane bakal enggal maringi adil. Nanging manawa Putraning
Manungsa rawuh, apa bakal manggih pangandel ana ing bumi?” Lukas 18:7-8
Ukara
“Sanadyan bener ananging durung mesti PENER”, kuwi kegolong populer neng
budayaning wong Jawa. Lho lha apa ana beda ing antarane Bener lan Pener kuwi?
Ana, bener durung mesti PENER, dene yen PENER mesti kuwi bener. Bener kuwi
samubarang sing petungane mung manut petungan matematika dene PENER kuwi ora
mung babagan petungan matematika ananging uga bab rasa lan kahanan. Contone
sing sederhana wae, Jujur kuwi apik lan Bener, ananging durung mesti PENER.
Babagan
Bener lan PENER kuwi ya kereb dadi petungan ana ing tata panguripaning menungsa
ing abarang kahanan, klebu ing babagan kaimanan utawa kapercayan marang Sing
Nggawe urip. Ora sithik sing nduweni pikiran yen apa wae sing dadi pepinginane
urip kuwi kudu dituruti dening Gusti Allah, ora nate mikir lan milah kuwi
sejatine pepinginan apa KABUTUHAN. Mula nalika
apa kang dadi pepinginane ora klakon, njur semune nyalahake Gusti Allah, lan
ngedoh marang kegiatan-kegiatan kaimanan utawa karohanen.
Manut
piwulange Gusti Yesus ana ing Lukas 18 ia dadi pepeling marang sapa wae. Yen sakwuwene
iki nduweni penemu yen apa wae sing dadi kebutuhane urip kudu klakon, ananging
ora apa durung, kudu dimangerteni yen kabeh manut kersane Gusti. Yen menungsa
rumangsa apa sing dadi kebutuhane kuwi wis “bener”, ananging ana ing
kawicaksanane Gusti durung tentu PENER. Saka pangerten iki, saiki kudune pada
nyadar yen sing sinawang Bener ana neng penemune, durung temtu PENER ana ing
kawicaksanane Gusti.
Mula
saka kuwi, payo pada eling lan waspada marang kabeh kahananing urip. Aja nganggep
kabeh kuwi bener lan PENER. Bener durung mesti PENER, ananging sing PENER mesti
bener. Bab lelakoning urip, yen nduweni penyuwun ora klakon, kuwi merga PENER
ana ing pamawase Gusti. Dene menawa ana bab sing ndadekne susah, kayata
kelangan,ora kasil lan sakpanunggalane, kudu dieling yen kuwi ya PENER ana neng
pamirsane Gusti.
“Kok
iki ora udan-udan ta ya..ya..apa moloekat sing dnes njadwal udan lali tugase ya
Jo?” Sambate Lik Ndoleng, nalika nyawang ketiga sing meh tekan desember.
“Iki
mesti apik ana ing pamirsane Gusti Lik” Semaure Dalijo sareh.
“Aja-aja
luput kawicaksanane Gusti Jo?Lha Gusti pora mesakne para kadang tani sing
rungisa nandur. Iki mesti kleru Gusti kuwi!!”Sajak sansaya erosi Lek Ndoleng.
“Rasah
iyik Lik, iki kopine. Lan iki ya entuk titipan pitunem seka Yu Wasti..” Nduk I’in
njedul, nggawa nampan isi kopi lan 76, sing jare seka Yu Wasti.
“Wah,
jebul Wasti kuwi jik nggagas aku… Hmmmm..iki jos tenan, pancen wong kae wong
apik..”Lik Ndoleng ngalem Yu Wasti entek amek kurang omek.
“Biyuuuuhh.mu
ngalem Yu Wasti Lik..durung mbok cek bener apa ora. Lan pangalembanamu jebul
ora PENER. Lha kuwi sing nukokne kang Dalijo” Nduk I’in nyangar pakne Cilik.
“Woooo..trembelane!!
Bocah ora…asembbb” Sambate Lik Ndoleng sanadyan mung neng mbatine.
Mbah’e..
Tidak ada komentar:
Posting Komentar