DIDOL

 

Kemis Pon 14 September 2023

BENINGE EMBUN ESUK

GAMBAR GROJOGAN

Wacan Kitab Suci

Purwaning Dumadi 37:12-36

Jabur 103:8-13

1 Yokanan 3:11-18

“Anadene Yusuf didol dening wong Midian mau menyang ing tanah Mesir, marang Sang Potifar, punggawane Sang Prabu Pringon, panggedhening prajurit tamtama.” Purwaning Dumadi 37:36

 

Tembung DIDOL kuwi linggane Adol, yakuwi pakaryan mindahake barang marang liyan kanthi nampa bebulih, dene bebulih kuwi isa awujud barang liyane kang sapangaji lan uga isa awujud duwit. Anane ayahan “dodolan” kuwi merga anane kahanan kang padha butuhe, mula banjur ana kahanan Dol-Tinuku, ana sing adol la nana sing nuku. Anane kahahan DIDOL kuwi yen ditaliti lan dirasak-rasakake merga anane barang kang nduweni pangaji, amarga yen ora ana ajine, tangeh lamun ana kedadeyan Dol-Tinuku.

 

Ana crita babagan lelakon Dol-Tinuku neng kitab suci, pernahe neng Purwaning dumadi telungpuluhpitu ayat telungpuluhenem. Ing kitab kuci dicaritakake babagan rasa ora senenge para sedulure Yusuf, putra-putrane rama yakub. Amarga rasa ora seneng marang sedulure kuwi mau, sanadyan seddulur kang nduweni pangaji kang tanrinega, kudu disingkirake. Ing pungkasane Yusuf DIDOL dening para sedulure lan tinuku dening wong Midian kang dadi “makelar” babu ing wektu kuwi. Manut andharan ing ndhuwur babagan ayahan Adol lan Tuku kuwi gegayutan karo barang sing nduweni pangaji, njur kena apa para sedulure Yusuf ngedol adine yen ijik nduweni pangaji? Njur apa sing digoleki?

 

Sakliyane nampa duwit minangka bebulih regane Yusuf, para sedulure utawa para kangmase Yusuf antuk kahanan MAREM lan LEGA amarga isa ngesokake rasa gething marang adine. Dadi ayahan dodolan kuwi ora mung amarga butuh, uga isa amrga wis ora seneng utawa gething. Amarga rasa gethinge wis gedene ora ukur, mula para kangmase Yusuf pengen nguja mareming rasa lan kuwi isane klakon mung nalika Yusuf SUMINGKIR utawa basa karma aluse DIINGGATAKE, disirnakake saka ing urip. Ananging sanadyan mengkono, sing ngecet Lombok ora sare, rerancangan ala tumrape menungsa kuwi kaaem dening Gusti minangka srana kababaring Tentrem Rahayu lan mingka srana nylametake wong-wong kang wus nguja rasa gething srana NGINGGATAKE Yusuf.

 

Crita babagan gething lan banjar ngayahi ayahan Dol-Tinuku jik klakon ing wektu iki, sanadyan kanthi “wajah yang berbeda”. Ana wae sebutan utawa anggone menungsa njenengi ayahan Dol-Tinuku kuwi, ananging sing tetep padha, kabeh kawiiwitan saka kahanan Gething sing mulad-mulad. Gething kang mulad-mulad kuwi isa mlebu ing ngendi-endi papan lan kahanan, malah paling mayar neng paguyupan agama, apa wae agamane, yen wis tuwuh rasa gething, sapa lan apa wae isa DIDOL, disebratake,disingkirake. Lan sing nggumunake, nyingkirake kuwi dibungkus karo basa-basa sing sok ngrohani, iki sing mbebayani, jik kepenak njamane Yusuf, gething ya gething, lan banjur DIDOL,entuk duwit lan lega rasa sengit utawa gethinge.

 

Mulane para sedulur, dingati-ati karo rasa gething, merga isa ngedol apa wae. Saka andharan ing ndhuwur, payo sinau babagan urip bebrayan, urip bebarengan. Sing sepisan, aja ngrumati gething merga mengko barang sing pangajine gede klakon DIDOL marang liyan. Kapindhone, sanadyan ngrancang babagan kanga la marang liyan, yen Gusti ngersakake apik, kabeh isa dadi apik lan kang bakalan klakon marang sing nate ngedol mung getun, merga getun kuwi tibane mburi, yen tiba ngarep jenenge ndaftar..

 

Wis smeene ndisik, mengko kokean malah sing maos ngantuk..lhaaa..raktenan ta..kuwi ana sing keturon…ndang tang, yen ora ngko barange sing gede pangajine DIDOL marang liyan lhoo..

 

Salam Rahayu