NGAKONI

 

Senen Pahing 7 Maret 2022

BENINGE EMBUN ESUK                            

1 Babad 21 : 1-17

Jabur 17

1 Yokanan 2 : 1-6

Pandongané Raja Dawud, “Dhuh Allah, kawula ingkang damel dosa. Kawula ingkang akèn ngawontenaken cacah-jiwa. Nanging menggahing bangsa menika, menapa lepatipun? Mugi ngukum kawula lan brayat kawula, nanging umat menika mugi katebihna saking paukuman!”

1 Babad 21 : 17

 

Tembung NGAKONI kuwi linggane “aku”, kang isa diartekne diri utawa pribadi. Racake kosokbaline tembung “aku” kuwi kowe (ngoko) utawa sampeyan, kang tegese liyan saknjabane si “aku” kuwi. Saka lingga aku, njur isa dadi tembung NGAKONI, kang nduweni arti utawa teges nampani lan nrima apa kang nempuh dirine, sanadyan durung temtu kuwi mligi dadi hak’e, amarga ya tetep ana liyan kang sejatine “melu nduweni”. Sapa sing wani NGAKONI samubarang kang rinasa dalah sinawang awon kanggone ukurane menungsa, kuwi kang bakalan biniji deneng Sang Murbeng Dumadi.

 

Nen kitab suci ana crita bab pawongan kang wani NGAKONI apa kang kinaranan luput, sanadyan sejatne ora mung dewekne sing kudune nampani. Pawongan kang wani NGAKONI apa kang sejatine dudu dewekne thok sing luput kuwi jenenge Dawud, kang nalika iku jemeneng nalendra. Apa sejatine lupute Dawud kang kudu diakoni? Yakuwi babagan paukumane Gusti Allah (neng jaman prajanjian lawas, Gusti Allah kuwi hobyne ngukum,,hehe) kang sejatine kudu tinampa kabeh sabangsa ngisrael. Dawud minangka raja eling, yen sakdurunge kuwi dewekne dikon milih siji ing antarane telu paukuman lan pungkasane dewekne wani njupuk pageblug kang suwene telung ndina.

 

Apa kang dilakoni dening Dawud kuwi minangka patuladan, yen nanggung lupute liyan kuwi dadi kersane Gusti. Yen ing jaman saiki, apa kang dilakoni Dawud kuwi klebu ora lumrah, amarga okeh wong sing ngendani pageblug, okeh wong kang seneng uwal saka ukuman, okeh wong sing seneng ora entuk ukuman lan malah seneng yen liyan kang oleh ukuman kuwi.Dawud wani NGAKONI, yen pageblug kang nempuh bangsane amarga salah lan lupute, mula ya kudu dilakoni. Mula saka, payo saiki wani matrapi urip kaya Dawud, kang wani NGAKONI lelakon kang abot sanadyan kuwi kabeh sejatine dudu mutlak salah lan lupute,

 

“Jo, kok suwe cakruke sepi kuwi ana apa ta?” Takone Kang Solebo,nalika njedul neng Cakruk Sor Talok.

“Merga lampune mati Kang lan ora ana sing kober ngganteni” Semaure Dalijo.

“Lha sapa sing marakne lampune mati?” Takone Lik Ndoleng.

“Weh, kan paklik sing nyampluk, njur pecah lan dadi lantaran matine lampune kuwi?” Dalijo mangsuli sinambenan menehi pitakonan.

“Lha aku nyampluk kan merga mbok kageti Uler jedung, yen ora ya mokal aku njenggirat njur nyampluk lampune?!” Semaure Lik Ndoleng.

“Haiyah, cen wegah disalahake kok Leng sliramu kuwi. Nuladha Dalijo kuwi lho, sanadyan dudu kang marakne matine lampu, ananging wani NGAKONI ..kuwi luwih mulyo Leng..”Unine Senthot.

“Lha, kuwi kaya BENINGE EMBUN ESUK dina iki, kudu nuladha Prabu Dawud, kang sanadyan sejatine ora dewekan angone ngayahi luput, ananging wani NGAKONI lan nglakoni bebenduning urip amarga kaluputan” Kojahe Kyai Kento.

“Kaya olehmu NGAKONI tresnamu kang ora klakon marang Wasti kae lho kang..”Kyai Gigut njedul langsung njarag Lik Ndoleng.

“Dengkulmu Mlocot kuwi Gud…” Unine Lik Ndoleng sinambi nyumet pituneme.

 

 

@semesta