NGENTASAKE

 

Selasa Pon 13 Desember 2022

BENINGE EMBUN ESUK        

Yehezkhiel 47 : 1-12

Jabur 42

Yudas 1 : 17-25

“Welasana wong-wong kang isih mangu-mangu. Wong iku padha entasna srana karebut saka ing geni. Nanging ketokna welas-asihmu kakanthenan wedi, uga marang wong liya, sarta padha sengita marang sandhangane wong-wong kang kajemberake dening pepenginan-pepenginaning daging.”  Yudas 1 : 22-23

 

NGENTASAKE kuwi linggane mentas, sing tegese metu saka sakjroning kahanan. Mula saka kuwi tembung NGENTASAKE isa nduweni teges pambudidaya ngetokake samubarang saka sakjroning kahanan. cikben ucul saka bebaya.  Papan bebaya kuwi okeh, isa ginubet ing hawa nepsu, isa ginubet ing petenging pikiran, isa ginubet ing lara ati, isa ginubet ing rasa kuciwa lan liya-liyane. Sapa wae sing kecemplung ing kahanan kang sinebut ing ndhuwur, pancen mbebayani, amarga isa marakake lali marang urip lan sing nggawe urip. Ben ora dadi bebaya, mula sapa wae kang cinemplung ing kahanan ing ndhuwur kudu ndang dientasake lan  ana sing iklas gelem NGENTASAKE.

 

Babagan NGENTASAKE kuwi nate diwulangake kitab suci, mirunggan dening Rasul Yudas ana ing surat Yudas 1 ayat 22-23. Ing kana Gusti (lumantar rasul Yudas) memulang, “..welasana wong sing mangu-mangu. Wong iku padha ENTASNA…” Saka piwulang iki isa dipethik pasinaon, yen kahanan mangu-mangu kuwi kaya dene kedhung kang kebak banyu lan uga jero banget. Merga jero,kuwi bisa mbebayani. Semono uga kahanan mangu-mangu, ginubet hardening nepsu kadonyan, pikiran peteng lan lara ati, kuwi kabeh isa nyilakani menungsa, mula kudu mentas lan yen ora isa mentas dewe kudu ana sing NGENTASAKE. Pancen ora gampang ngayahi ayahan NGENTASAKE, merga kudu cucul ing okeh kahanan, cucul wektu, tenaga, rasa lan uga pra-bea. Mung wong sing wis rampung karo awake dewe wae sing wani nempuh dalan angel kanggo NGENTASAKE liyan saka penganceme bebayaning urip.

 

Sanadyan angel, ananging urip iki sejatine kinersakake dening Gusti Kang Maha Kwasa kanggo matrapake WELAS ASIH, Lung-tinulung, sangkul-sinangkul ing sadengah kahanan. Mula saka kuwi, payo pada mentas saka kahanan urip sing mbebayani. Dene yen ana sing ora isa mentas dewe, payo ngupadi cikben isa NGENTASAKE para sedulur sing pancen butuh pitulungan. Dieling lan sing waspada, merga okeh sing ora sadhar menawa uripe sejatine ginubet ing iri,srei,dendam,lara-ati,mangu-mangu lan kabeh kahanan kang ora becik, payo ndang sadar lurr..

 

“Lik, wingi kok ora mangkat rapat panitia natalan, ngandi Lik?” Takone Dalijo marang Lik Ndoleng, nalika jejagongan ana Lincak Sor Talok.

“Anu, Hmmm..aku nembe ndandani lampu Jo…mula raisa mangkat rapat..”Semaure Lik Ndoleng sinambi nyumet jisamsune.

“Haiyah, padune wegah sakpanitia karo Markun wae, kokean alesan Leng…” Kang solebo urun rembuk, nalika nembe njedul neng cakruk lan banjur linggih neng Lincak.

“Ora usah ngrumati lan ngingu dendam,lara-ati,kuciwa lan sakpanunggalane Lik..iklasne wae…” Unine Dalijo.

“Iklas wae Lik, pancen paklik kalah sakabehe karo kang Markun…” Iin melu urun rembuk saka pawon, merga jik nggae kopi.

“Jindull….konangan meneh..” Batine Lik Ndoleng.

 

@kaburkanginan