Selasa, 24 November 2020

UKURAN

 

Selasa Wage 24 Nopember 2020

BENINGE EMBUN ESUK



Yesaya 33:17-22

Jabur 24

Lukas 21:1-4

Amarga wong-wong kabeh iku ngaturake pisungsung saka kasugihane, nanging randha iki ngaturake saka ing kamiskinane, malah nyaosake sakabehing darbeke kang kanggo urip.” Lukas 21:4

UKURAN,bokmenawa sing maca tulisa iki eis nate ngerti utawa paling ora krungu apa sing diarani UKURAN.  Lha jan-jane apa ta tegese UKURAN kuwi? Yen sakngertiku, UKURAN kuwi ya samubarang kang kena dinggo ngukur utawa ngetung, iki beda karo tembung ngukur kang amarga gatel. Hehehe. Kabeh kang ana ing ngalamndonya iki kayane isa diukur, dene pas apa kurang pas kuwi dudu bab sing penting. UKURAN kuwi isa uga kanggo pathokan, supaya kahanan kang lumaku ya gumathok, ora pating penthalitan.

 

Neng Kitab Suci ana piwulange Gusti Yesus bab UKURAN, yakuwi nalika padha ngibadah lan ngepasi pisungsung. Ndilalah ana pawongan rondho tur ya mlarat. Merga randha tur ya mlarat mulane pisungsunge sithik yen ngukure nganggo UKURAN menungsa. Lire kepiye? Ya cetha wae sithik, amarga gunggunge pancen hora okeh blas. Ananging sing aneh, sanadyan ana neng saawangane menungsa sithik, ana ing pamirsane Gusti jebul luwih gedhe tinimbang pisungsunge wong sing sugih. Gusti pirsa yen wong sugih kuwi pisungsunge dudu uripe, ananging mung saka kaluwihane bandhane, tegese yen rumangsa durung luwih ya tangeh lamun pisungsung.

 

Iki beda karo mbok randha, sanadyan sithik ana neng UKURAN kamanungsan,ananging kuwi pengajine padha karo uripe sedina kuwi. Kudu dieling, sanadyan sithik ana ing UKURAN menungsa, ananging amarga kuwi padha karo ajining uripe sedina,mula tumrap Gusti Yesus kuwi luwih gede,luwih okeh tinimbang pisungsunge para wong sugih. Ukurane Gusti Yesus yakuwi ajining urip, wong sugih sanadyan pisungsung okeh, ananging kuwi dudu uripe, mung  “Turahane” urip, dene sing ,mlarat mau  misungsungake uripe dewe, ajining uripe ing dina kuwi. Semilyar jik kalah aji karo molasewu, amarga duit molasewu kuwi isa kanggo urip wong mlarat sedina, dene similar kuwi ora ana ajine, merga kuwi dudu UKURAN uripe wong sugih. Menehi semilyar ora ngaruh apa-apa, merga ajine uripe limolas milyar, dene sing mlarat, menehi molasewu kamangka kuwi uripe sedina. Dadi cetha kan kersane Gusti?

 

Dadi bab pisungsung kuwi hota mung bab UKURAN okeh apa sithik, ananging bab ajining urip. Sewu rupiah isa luwih okeh ing pamirsane Gusti, menawa kuwi padha karo UKURAN uripe sedina. Dene sepuluh juta isa ora ana ajine neng ngarsane Gusti, amarga kuwi mung duwit turahan, ilanga sepuluh yuta jik nduwe simpenan mangatus yuta.

 

“Jo, kae si Markun mosok nukokne kalung bojone mung karo tengah gram,ngisin-isini..” Lik Ndoleng miwiti jejagongan lumantar ngrasani Kang Markun.

“Hambok ben, wong kuwi wujuding tresnane Kang Markun, rasah serik Lik.” Unine Dalijo.

“Jare pe en es kok ngirite ngeram, nukokne mas-masan bojone..wong aku sing du…” Rung sempat rampung Lik Ndoleng muni, ketungka njedule Nduk Iin, lan langsung nyamber rembug kaya bensing disiram geni.

“Dudu bojone isa nukokne gelang sangang gram ya Lik?” Unine Iin.

“Weh, lha sampeyan apa nukokne gelang Yu Wasti Lik?” Takone Dalijo, lan Lik Ndoleng rung koner mangsuli, diwangsuli Iin.

“Iyo kang, Yu Wasti crita mbek aku”

“Sanadyan mung karotengah gram, ananging kuwi luwih aji, merga kinatenan tresna kang tulus, beda mbek sing sangang gram, merga kuwi sesideman…” Unine Dalijo, sinambi nglirik Lik Ndoleng sing mung umbas-umbis kaya Yuyu Kasmaran.

“Jindulllll….” Batine Lik Ndoleng.

 

Mbah’e

Tidak ada komentar:

Posting Komentar

FIKSI Di Malam PASKAH